محققان دانشگاه واشنگتن در مطالعه جدیدشان از توسعه یک واکسن تجربی خبر دادند که می تواند برای پیشگیری یا درمان یک نوع تهاجمی سرطان پستان مورد استفاده قرار گیرد و به طور ایمن یک پاسخ ایمنی در برابر یک محرک مهم رشد سرطان پستان ایجاد کند.
به گزارش ایسنا به نقل از تی ان، سرطان سینه یکی از شایع ترین سرطان ها در بین زنان است و علائم هشدار دهنده ای دارد که زنان باید به آن توجه کنند. سرطان پستان عملکرد تقسیم سلولی در سلول های پستان را مختل می کند و سلول های سرطانی پستان در فرد مبتلا بدون کنترل و بیش از حد تکثیر میشوند، اغلب سرطان پستان از مجراها (مسیر انتقال شیر) یا لوبول (غده های شیری) پستان آغاز می شود، سلول های سرطانی می توانند از طریق رگ های خونی و مسیرهای لنفاوی به سمت بیرون از پستان حرکت کنند و در بقیه بدن پخش شوند، در این حالت است که می گوییم متاستاز اتفاق افتاده است. حال محققان آمریکایی یک گام به درمان این سرطان نزدیک شده اند.
دکتر "مری نورا ال دیسیس" (Mary Nora L. Disis) نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه واشنگتن گفت:از آنجایی که این یک کارآزمایی بالینی تصادفی نیست، نتایج باید مقدماتی در نظر گرفته شود، اما یافته ها به اندازه کافی امیدوارکننده هستند که واکسن اکنون در یک کارآزمایی بالینی تصادفی بزرگتر ارزیابی می شود.
طراحی واکسن سرطان (cancer)
واکسن تجربی در یک کارآزمایی بالینی فاز ۱ برای ارزیابی ایمنی و اثربخشی آن در تعداد کمی از بیماران و بررسی این که آیا پاسخ ایمنی قوی در هدف خود، گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی (HER۲) ایجاد می کند، مورد ارزیابی قرار گرفت.
گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی، پروتئین (Protein) مهمی است که در سطح سلول ها یافت می شود و رشد و تقسیم سلولی را تنظیم می کند. با این حال، در حدود ۳۰ درصد از سرطان های پستان، گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی بیش از حد تولید می شود و این سلول های سرطانی گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی مثبت می توانند صدها برابر مقدار طبیعی گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی از آن تولید کنند.
علاوه بر این، گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی مثبت سرطان های پستان، معمولاً تهاجمی تر هستند، زیرا احتمال بازگشت (عود) پس از درمان بیشتر از سایر انواع سرطان سینه (Breast cancer) است. با این حال، فراوانی بیش از حد گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی همچنین نشان دهنده یک هدف مفید برای درمان سرطان است زیرا میتواند یک پاسخ ایمنی قوی علیه سلول های سرطانی ایجاد کند.
بیمارانی که یک پاسخ ایمنی سیتوتوکسیک (سلول کش) قوی در برابر سرطان های گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی مثبت تولید می کند، معمولا بقای کلی طولانی تری نسبت به بیمارانی دارند که بدنشان اینگونه نیست و همچنین احتمال عود بیماری آنها کمتر است.
دیسیس و همکارانش تصمیم گرفتند تا با ساخت واکسن دی.ان.ای، این پاسخ ایمنی ضد گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی را مورد هدف قرار داده و تحریک کنند. این شامل دادن دستورالعمل های دی.ان.ای به بیمار برای ساخت پروتئین هدف است نه واکسن پروتئینی که یا حاوی پروتئین مورد نظر یا قسمت هایی از آن است.
هنگامی که واکسن (vaccine) دی.ان.ای به بیمار تزریق می شود، سلول های محل تزریق مواد ژنتیکی را می گیرند و شروع به تولید پروتئین کدگذاری شده می کنند. پروتئین نهایی به سیستم ایمنی ارائه می شود که به نوبه خود یک پاسخ سیتوتوکسیک قوی را تحریک می کند. در این مطالعه، واکسن با دستورالعمل هایی برای بخش داخلی پروتئین گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی که در سلول یافت می شود، طراحی شد، زیرا این واکسن به احتمال زیاد پاسخ قوی را القا می کند.
ایمنی و کارایی در کارآزمایی بالینی فاز اول
۶۶ زن مبتلا به سرطان پستان متاستاتیک (یعنی سرطانی که به سایر نقاط بدن گسترش یافته بود) در آزمایش بالینی فاز اول برای آزمایش واکسن شرکت کردند. همه شرکت کنندگان قبلاً یک دوره استاندارد شیمی درمانی را تکمیل کرده بودند که یا به بهبودی کامل منجر شده بود (همه علائم سرطان آنها ناپدید شده بود) یا فقط تومورهایی با رشد آهسته در استخوان هایشان باقی مانده بود.
محققان شرکت کنندگان را به سه گروه تقسیم کردند که هر کدام سه تزریق با دوزهای کم (۱۰ میکروگرم)، متوسط (۱۰۰ میکروگرم) یا بالا (۵۰۰ میکروگرم) از واکسن دریافت کردند. علاوه‌براین، به همه گروه ها داروی محرک سیستم ایمنی به نام "گرانولوسیت- ماکروفاژ فاکتور تحریک کننده کلنی" (GM- CSF) داده شد تا به القای پاسخ ایمنی سیتوتوکسیک کمک کند.
شرکت گنندگان پس از دریافت دوزهای خود، طی یک دوره پیگیری ۳ تا ۱۳ ساله تحت نظر قرار گرفتند (متوسط پیگیری ۱۰ سال بود). دوره نسبتا طولانی پیگیری بسیار مهم بود زیرا گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی در بسیاری از انواع سلول های سالم دیگر یافت می شود و محققان باید اطمینان حاصل کنند که واکسن منجر به واکنش خودایمنی که در آن بدن به بافت های طبیعی خود حمله می کند، نمی شود.
نتایج کارآزمایی نشان داد که واکسن با موفقیت پاسخ ایمنی سیتوتوکسیک مورد نظر را بدون عوارض جانبی شدید ایجاد کرد. قوی ترین پاسخ ایمنی در بیمارانی رخ داد که دوزهای متوسط را دریافت کردند. دیسیس همچنین خاطرنشان کرد که پس از ۱۰ سال، ۸۰ درصد از زنان شرکت کننده در این آزمایش هنوز زنده هستند.
دیسیس گفت: نتایج نشان داد که واکسن بسیار ایمن بود. در واقع ، شایع ترین عوارض جانبی که در حدود نیمی از بیماران مشاهده کردیم، بسیار شبیه به آنچه در واکسن های کووید می بینید بود:قرمزی و تورم در محل تزریق و شاید تب، لرز و علائمی شبیه آنفلوآنزا.
نتایج امیدوار کننده برای درمان سرطان پستان
به رغم اینکه این مطالعه برای ارزیابی این که آیا واکسن پیشرفت سرطان را کاهش می دهد یا از آن جلوگیری می کند، طراحی نشده است، محققان خاطرنشان کردند که نتایج در این زمینه چقدر امیدوارکننده است زیرا حدود نیمی از بیماران با مرحله بیماری مشابه معمولاً طی پنج سال پس از درمان جان خود را از دست می دهند.
دیسیس گفت: اگر نتایج آزمایش های فاز دوم کارآزمایی تصادفی کنترل شده واکسن مثبت باشد، این یک سیگنال قوی برای ما خواهد بود که سریعا به سمت آزمایش نهایی مرحله سوم گام برداریم. من امیدوارم که به ساخت واکسنی نزدیک شویم که بتواند بطور مؤثر بیماران مبتلا به سرطان پستان را درمان کند.
- 17
- 1
