نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد که چربی شکمی در برخی از افراد می تواند به جای ایجاد دیابت، از انسان در برابر ابتلا به آن محافظت کند!
به گزارش ایسنا به نقل از نیو اطلس، در حالیکه چربی شکمی هنوز به عنوان یک خطر برای سلامتی در نظر گرفته می شود، داشتن چربی اضافی در ناحیه شکم امکان دارد برای برخی از افرادی که دارای ژن های مناسب هستند، بد نباشد.
به طور سنتی، پزشکان چربی دور کمر را با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط می دانند. تحقیقات جدید نشان می دهد که اندازه دور کمر ما تنها بخشی از این معادله است و بعضی از همان ژن هایی که باعث می شوند چربی های شکمی ذخیره کنیم، ممکن است از ما در برابر این بیماری محافظت کنند.
طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمريکا (CDC)، از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰ شیوع چاقی (Obesity) تنها در ایالات متحده تقریباً ۴۲ درصد از جمعیت را شامل شده است. در همین دوره، میزان دیابت شدید از ۴.۷ درصد به ۹.۲ درصد رسیده است.
پژوهشگران به دلیل شیوع این بیماری، سخت تلاش کرده اند تا با این بیماری که بعنوان شاخص توده بدنی ۳۰ یا بیشتر توصیف می شود از طریق روش های مختلف، از جمله تلاش برای رمزگشایی عوامل کمک کننده موجود در ژن های ما مبارزه کنند.
برخی از این تحقیقات به این درک منتهی شده است که برخی از افراد را میتوان به عنوان «چاقی سالم متابولیک» طبقه بندی کرد. این درک اکنون با مطالعه ای که در دانشگاه ویرجینیا (UVA) انجام شده بیشتر شده است.
مت سیولک (Mete Civelek) از مرکز ژنومیک سلامت عمومی دانشگاه ویرجینیا می گوید: شواهد رو به رشدی برای چاقی سالم از نظر متابولیکی وجود دارد. در این شرایط، افرادی که معمولاً به دلیل چاق بودن در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و دیابت هستند، در واقع از اثرات نامطلوب چاقی خود محافظت می شوند.
سیولک و گروهش کشف کردند که از میان صدها ژن موجود در بدن ما که میتوانند منجر به چاقی شکمی شوند، پنج مورد از آن ها نیز از ابتلا به دیابت نوع ۲ محافظت می کنند. افرادی که به این ژن ها مجهز هستند، عکس آن چیزی را که پزشکی مرسوم نشان می دهد، تجربه می کنند. این یعنی آنها می توانند چربی شکمی قابل توجهی داشته باشند، ولی همچنان خطر ابتلا به دیابت را به میزان قابل توجهی کم تر تجربه کنند.
سیولک می گوید بر اساس این یافته ها، پزشکان نه تنها باید به اندازهگیری دور کمر و باسن به عنوان پیش بینی کننده وضعیتی به نام سندرم متابولیک بپردازند که نه تنها خطر دیابت، بلکه حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش می دهد، بلکه ژنتیک را نیز باید بررسی کنند.
البته این یافته ها به این معنا نیست که چربی شکمی مشکلی ندارد، زیرا هنوز یک عامل خطر جدّي برای بیماری های قلبی عروقی محسوب می شود، بلکه بر اساس یافته های این مطالعه، تنها درصد کمی از افراد دارای کد ژنتیکی مناسب برای بهره مندی از مزایای مربوطه از چربی دور کمرشان هستند.
این مطالعه می تواند راه هایی را برای یافتن راه حل های ژنتیکی که می توانند به پزشکان در مبارزه با این بیماری در آینده کمک کنند و همچنین پیوستن به تلاش های دیگر مانند هیدروژل ها، نانوذرات ضد چربی تزریقی و غیره ارائه کند.
سیولک می گوید به نوبه خود به بررسی پدیده چاقی سالم از نظر متابولیکی ادامه خواهد داد.
او ادامه داد: اکنون باید مطالعات خود را بر روی زنان و افراد با مشخصات ژنتیکی مختلف گسترش دهیم تا حتی ژن های بیشتری را که از نظر متابولیک زمینه ساز پدیده «چاقی سالم» هستند، شناسایی کنیم. ما قصد داریم بر اساس یافته های خود آزمایش های بیشتری را برای شناسایی بالقوه یک هدف درمانی انجام دهیم.
این پژوهش در مجله eLife منتشر شده است.
- 12
- 6