زنی سوئیسی با ادعای شنیدن صدای خدا اقدام به خودکشی کرد

این زن ۴۸ ساله سوئیسی که با ضربات چاقو اقدام به خودکشی کرده بود، در جواب پزشکان که از او دلیل کارش را پرسیدند گفت که صدایی الهی از او خواسته بود تا این کار را انجام داده و خود را قربانی کند؛ با این حال،‌ از آنجایی که پاسخ زن به اندازه کافی قانع‌کننده نبود، در مقاله‌ای که راجب این مورد عجیب در ژورنال روانشناسی “Frontiers in Psychiatry” به چاپ رسیده، ذکر شده که دلیل اصلی شنیده شدن این به اصطلاح، صدای خدا نوعی تومور مغزی با رشد آهسته بوده است.

دکتر سباستین والتر (Sebastian Walther)، روانشناسی سوئیسی که یکی از نویسنده‌های مقاله چاپ‌شده بود، می‌گوید که مشاهده چنین موردی از توهم بسیار کم پیش می‌آید؛ والتر معتقد است که چیزی که باعث می‌شود تا اختلال روانی این زن میان‌سال، از موارد مشابه پدیدار شدن تمایل خودآزاری متفاوت باشد،‌ رابطه احتمالی است که بین محل تومور مغزی در مرکز سیستم عصبی بدن و شبکه‌های مغزی به وجود آمده که توهم شنیدن صدای خدا را ناشی شده‌اند،‌ وجود دارد.

جزئیات پرونده توهم شنیدن صدای خدا توسط زن سوئیسی

در مقاله والتر گزارش شده که پس از رساندن این زن به بیمارستان، پزشکان متوجه شدند که بریدگی‌های شدید ناحیه سینه توسط خود فرد ایجاد شده‌اند و به همین خاطر، از او تست سلامت روانی گرفته شد؛ بیمار در جواب به روانشناس مسئول انجام آزمایش گفت که در سه سال گذشته، احساس عرفانی از مورد لطف و عنایت واقع شدن توسط قدرت و وجودی ماورالطبیعه را داشته و صداهایی الهی و بهشتی را می‌شنیده است.

زن سوئیسی گفت که صداها دو نوع خاص بودند و به صورت روزانه، برای هفته‌ها و حتی ماه‌ها شنیده می‌شدند؛ او اظهار کرد که هرچند وقت یک بار، برای ساعت‌ها با این صداها ارتباط داشت و مکالماتی را با آن‌ها برقرار می‌کرد.موضوع مکالمه‌ها هم دستورالعمل‌های مختلف در مورد انجام کارهای گوناگون و یا سرزنش‌هایی در مورد فعالیت‌های روزانه زن بود که بر اساس بار مثبت یا منفی توهم، باعث می‌شدند تا زن در نوعی نشئگی دینی فرو رود و یا به شدت وحشت‌زده شود.

به دلیل طبیعت توهمات که شامل شنیده شدن صداهایی به صورت کلمات می‌شدند، پزشکان در ابتدا بیماری این زن را روانپریشی تشخیص دادند.

کشف تومور و ارتباط آن با توهمات

پس از بستری شدن، متخصصان متوجه شدند که این اولین باری نیست که زن سوئیسی فکر می‌کند که صدای خدا را می‌شنود و چهار مرتبه‌ی دیگر هم در سنین ۱۳، ۲۳، ۳۲ و ۴۱ سالگی، احساس عنایت الهی قلبی در او پدید آمده است. در هر دوره، فرد به مدت یک تا دو سال در فعالیت‌های دینی مختلف و نسبتا افراطی درگیر می‌شد و پس از گذشت دوره، به دلیل بی‌علاقگی از فعالیتش دست می‌کشید.

با این وجود پزشکان تصمیم گرفتن که به عنوان بخشی از ارزیابی روانی، بیمار را مورد آزمایش ام آر آی قرار دهند که همین اقدام باعث شد تا تومور مغزی فرد موردتوجه قرار بگیرد. والتر در مقاله چاپ‌شده نوشته است که شواهد از رشد آهسته این غده خبر می‌دهند و اقدامات گزارش‌شده در دوره‌های مختلف زندگی، به احتمال قوی مرتبط با تاثیرات تومور موجود در مرکز عصبی بدن شخص، بر روی رفتار او ‌بوده‌اند.

تصاویر اسکن مغزی بیمار

والتر می‌گوید که غده مغزی بخش‌هایی از این ارگان که مربوط به پردازش صداها و احساسات بودند را تحت تاثیر قرار داده است. با این حال هنوز دقیقا مشخص نیست که خودآزاری رخ‌داده چگونه از اثرات تومور ناشی شده و این احتمال وجود دارد که در طول زمان، رشد توده باعث آسیب بیشتر به شبکه‌های کنترل‌کننده احساسات در مغز فرد شده و سرانجام به اوج خود رسیده است.

از آنجایی که تومور این فرد در حال رشد نبوده و بافت غیرعادی، در یکی از بخش‌های فوق‌العاده حساس مغز قرار گرفته، هنوز هیچ درمانی در رابطه با غده تجویز نشده است و اینطور که به نظر می‌رسد، انجام عمل جراحی و پرتودرمانی با ریسک بالایی همراه خواهند بود.

درمان روانشناسی در نظر گرفته شده هم شامل داروهای مرتبط با روانپریشی می‌شدند و والتر گزارش کرده است که با کاهش میزان داروهای مصرفی، توهمات فرد مجددا به حالت اولیه خود برمی‌گردند.

کیا علیپور