به گزارش ایرنا و به نقل از پایگاه خبری دیلی میل، در وسیع ترین مطالعه انجام شده در نوع خود، یک تیم بین المللی از پژوهشگران بیش از ۳۵۰۰۰ نمونه DNA از بیماران ابتلا به اوتیسم را از ۵۰ بیمارستان در سرتاسر دنیا جمع آوری و تجزیه و تحلیل کردند. محققان حوزه پزشکی ماونت سینای در نیویورک سپس این نمونه ها را برای وجود هر جهش احتمالی زیرورو کردند. آن ها در نهایت ۱۰۲ جهش ژنی را شناسایی کردند که بر رشد یا عملکرد مغز تأثیر می گذارد که هر دو می توانند عامل ابتلای فرد به اوتیسم باشند.
پروفسور جوزف باکسبوم مدیر مرکز تحقیقات و درمان اوتیسم سیور( Seaver) ماونت سینای در این باره می گوید:« با این ژن های شناسایی شده می توانیم درک کنیم که چه تغییراتی در مغز باعث ایجاد اختلال طیف اوتیسم می شود و به ابداع روش های درمانی جدید برای این اختلال فکر کنیم.»
با وجود یافته های این مطالعه، محققان بر این باورند که نزدیک به ۳۰۰ ژن در پیدایش اوتیسم نقش دارند. کشف ژنهای متعددی که هرکدام نقش کوچکی در بروز این بیماری دارند، می تواند اینکه به چه علت بیماری اوتیسم در اشخاص مختلف بروز متفاوتی دارد را توضیح دهد.
اوتیسم یا درخودماندگی نوعی اختلال رشدی( از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی معلوم می شود. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تأثیر می گذارد. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم، در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت های مربوط به بازی مشکل دارند. این اختلال، ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می سازد. در برخی موارد، رفتارهای خود آزارانه و پرخاشگری نیز دیده می شود. در این افراد، حرکات تکراری( دست زدن، پریدن) و پاسخ های غیرمعمول به اشخاص، علاقه به اشیاء یا مقاومت در مقابل تغییر هم دیده می شود. امکان دارد در حواس پنج گانه( بینایی، شنوایی، بساوایی، بویایی و چشایی) نیز آلرژی های غیرمعمول دیده شود.
گزارش کامل این مطالعه در مجله پزشکی Cell منتشر شده است.
- 12
- 6
