تولید چشم مصنوعی با توانایی گرفتن انرژی از خورشید

پژوهشگران هنگ کنگ موفق به تولید یک چشم مصنوعی شدند که در آینده میتواند بینایی را برای نابینایان به ارمغان آورد.

به گزارش ایسنا به نقل ازنیوساینتیست، سالهاست که دانشمندان روی ساخت چشم های مصنوعی کار می کنند ولی تقلید از شکل و رفتار یک چشم واقعی در این چشم های مصنوعی کاری دشوار بوده است.

پژوهشگران دانشگاه "علم و فناوری هنگ کنگ" یک چشم سایبورگ ساختند که عملکرد و ساختار آن ویژگی های مشترک زيادي با همتای انسانی خود دارد.

این چشم که میتواند نیروی خود را از انرژی خورشید بگیرد، در نهایت میتواند بعنوان ابزاری برای کمک به بینایی افرادی استفاده شود که توانایی دیدن ندارند.

در حقیقت میتوان گفت این چشم یک حسگر بصری کروی است که از ساختار چشم انسان تقلید می کند.

مانند چشم واقعی، این چشم مصنوعی شامل یک لنز برای تمرکز نور و شبکیه نیمکره است. ناحیه ای در پشت چشم که در آن، سلول های حساس به نور باعث ایجاد تکانه های الکتریکی برای ارسال به مغز می شوند.

قطر این چشم مصنوعی دو سانتیمتر است و مرکز تو خالی آن از یک مایع رسانا پر شده است. چشم یک شخص بزرگ سال هم تقریباً همین اندازه بوده و با یک ژل شفاف به اسم زجاجیه پر شده است.

شبکیه مصنوعی این چشم از اکسید آلومینیوم متخلخل ساخته شده که از نانوسیم های بسته‌بندي شده پر شده اند.

این سیم ها حساس به نور هستند و از ترکیبی به اسم "پروسکایت" ساخته شده اند که در ساخت سلول های خورشیدی بکار گرفته می شود.

عملکرد این سیمها مشابه سلول های عصبی چشم انسان است و زمان فعال شدن با نور، سیگنال های الکتریکی منتقل می کنند.

"ژییونگ فن" (Zhiyong Fan) پژوهشگر ارشد پروژه اظهار‌کرد: هر کدام از این سیم ها بعنوان یک سلول خورشیدی کوچک عمل می کنند. در این حالت ما به منبع خارجی احتیاج پیدا نمی کنیم.

تیم تحقیقاتی این پروژه تصویر حروف را به لنز مصنوعی انداختند تا کارایی این چشم را ارزیابی کنند.

یک رایانه که به چشم متصل بود توانست حروف "E‏"،" I" و"Y" را تشخیص دهد.

پژوهشگران گفته اند که این چشم از نظر تئوری میتواند به عصب نوری متصل شود تا عملکرد آن از نظر پزشکی آزمایش شود.

نسخه فعلی این چشم به یک منبع انرژی خارجی نیاز دارد ولی تیم تحقیقاتی دانشگاه علم و فن آوری هنگ کنگ تصمیم دارند در آینده این چشم را خودکفا سازند.

از نکات منفی این چشم مصنوعی این است که برای سنجش تصاویر از یک شی ء صاف استفاده می کند که با شکل کروی چشم انسان مطابقت ندارد.

در نتیجه این ویژگی امکان مقایسه با چشم انسان را محدود می کند به دلیل آن که بطور معمول، چشم انسان دارای دید ۱۵۰ درجه است.