محققان "دانشگاه استنفورد" در بررسی جدید خود، نوعی انسولین ارائه داده اند که عملکردی فوق العاده سریع دارد.
به گزارش ایسنا به نقل از وب سایت رسمی دانشگاه استنفورد، جمعی از محققان، نوع فوق العاده سریعی از انسولین را ابداع کرده اند که میتواند چهار برابر سریعتر از گزینه های تجاری کنونی عمل کند. این داروی جدید تا به حال تنها روی حیوانات آزمایش شده، ولی محققان امیدوارند که بتوانند در آینده، آزمایش آنرا روی انسان نیز شروع کنند.
"اریک اپل" (Eric Appel)، محقق "دانشگاه استنفورد" (Stanford University) و از نویسندگان این پروژه اظهار‌کرد: دیگران اکثراً بر عوامل درمانی موجود در فرمول بندی دارو تمرکز می کنند ولی ما با تمرکز بر مواد افزودنی غیرفعال می توانیم پیشرفت های بزرگی در کارآیی کلی دارو بدست آوریم. مولکول های انسولین، گزینه خوبی هستند؛ در نتیجه ما تصمیم گرفتیم تا فرمولی را با استفاده از آن ها ابداع کنیم که میتوان آنرا در یک ویال قرار داد تا مشکل پایداری دارو را حل کند.
بیشتر انواع تجاری انسولین، از مولکولی در چندین شکل تشکیل شده اند. یک ملکول انسولین در شکل فعال خود، بعنوان یک "مونومر" (Monomer) شناخته می شود ولی این شکل فعال، بالاخص زمانی که در ویال دارو نگه داشته می شود، ثبات چندانی ندارد.
یک شکل پایدارتر انسولین، "hexamer" اسم دارد که از شش ملکول به هم پیوسته انسولین تشکیل شده است. انسولین در شکل hexamer، عملکرد کندی دارد و بدن باید آنرا به مونومرها تجزیه کند.
محققان دانشگاه استنفورد تصمیم گرفتند تا راهی پیدا کنند که به ذخیره کارآمد انسولین مونومر در ویال ها بپردازند، به طوریکه به سرعت تجزیه نشود. آن ها در این پژوهش، صدها مواد افزودنی متفاوت پلیمر را بررسی کردند و نهایتا یکی از آن ها را یافتند که میتواند انسولین منومر را ثابت نگه دارد.
نتیجه آزمایش نشان داد که این فرمول میتواند پایداری خود را تا ۲۴ ساعت حفظ کند؛ در حالیکه انسولین تجاری طی این آزمایش، در کم تر از ۱۰ ساعت تجزیه شد. محققان نتیجه گرفتند که این فرمول جدید، ثابت است ولی باید به این سواخ جواب می دادند که آیا فرمول آن ها روی ارگانیسم ها هم کارآیی انسولین را دارد.
محققان در این آزمایش، از خوک های مبتلا به دیابت استفاده کردند تا اثر دارو را مورد بررسی قرار دهند. آن ها به واکنش های سریعی رسیدند و مشاهده کردند که انسولین طی پنج دقیقه، به ۹۰ درصد اوج فعالیت خود رسید.
فرضیه پژوهشگران این است که یافته های این پژوهش، در خصوص انسان نیز صدق می کند و داروی ارائه شده، چهار برابر سریعتر از انسولین های کنونی عمل خواهد کرد.
این پژوهش، در مجله "Science Translational Medicine" به چاپ رسید.
- 18
- 2
