ویژگی های افراد سختگیر:
عدم تحمل:
افراد سخت گیر ممکن است نسبت به دیگرانی که ارزش های مشترکی ندارند یا از قوانین آنها پیروی نمی کنند، تحمل نداشته باشند.
قضاوت کننده:
افراد سختگیر ممکن است به سرعت در مورد دیگران که انتظارات یا استانداردهای آنها را برآورده نمی کنند قضاوت داشته باشند.
انعطاف ناپذیری:
افراد سخت گیر ممکن است در تفکرات خود انعطاف ناپذیر و سفت و سخت باشند که سازگاری با شرایط در حال تغییر را دشوار می کند.
فقدان همدلی:
افراد سختگیر ممکن است نسبت به دیگرانی که دیدگاههای متفاوتی دارند یا از پیشینههای متفاوتی میآیند، همدلی و درک نداشته باشند.
کمال گرایی:
افراد سخت گیر ممکن است دچار وسواس کمال شوند و زمانی که همه چیز طبق برنامه پیش نمی رود، منجر به اضطراب و استرس می شود.
مسائل کنترل:
افراد سختگیر ممکن است مسائل کنترلی داشته باشند و با تفویض اختیار یا اعتماد به دیگران برای انجام وظایف یا مسئولیت ها مشکل داشته باشند.
مشکل سازش:
افراد سختگیر ممکن است در سازش مشکل داشته باشند که منجر به درگیری در روابط یا محل کار شود.
استراتژی های برخورد با افراد سختگیر:
آرام و صبور باشید:
هنگام برخورد با یک فرد سختگیر، حفظ آرامش و صبور بودن ضروری است. از عصبانی شدن یا حالت تدافعی بپرهیزید، زیرا این موضوع فقط وضعیت را تشدید می کند. در عوض، با رفتاری آرام و صاف به او نزدیک شوید. به دیدگاه آنها گوش دهید و سعی کنید دیدگاه آنها را درک کنید.
از گوش دادن فعال استفاده کنید:
گوش دادن فعال تکنیکی است که شامل گوش دادن به سخنان طرف مقابل، درک پیام او و پاسخ مناسب است.
سؤالات باز بپرسید تا فرد را تشویق کنید؛ خود را بیان کند و افکار خود را روشن سازد. اظهارات آنها را ترجمه کنید تا نشان دهید که دیدگاه آنها را درک می کنید.
زمینه های مشترک را پیدا کنید:
برای ایجاد رابطه بر روی یافتن زمینه مشترک با فرد سرسخت تمرکز کنید. به دنبال زمینه های توافق باشید و دیدگاه آنها را بپذیرید. این رویکرد می تواند به ایجاد اعتماد و باز کردن خطوط ارتباطی کمک کند.
راه حل ارائه دهید:
به جای تمرکز بر مشکل، راه حل هایی برای حل تعارض ارائه دهید. ایده های خود را با فرد سرسخت در میان بگذارید تا راه حلی برای دو طرف سودمند پیدا کنید. اطمینان حاصل کنید که راه حل ها عملی و قابل قبول برای هر دو طرف هستند.
تعیین حد و مرز:
اگر فرد سرسخت از مرزهای شما عبور می کند یا خواسته های نامعقولی دارد، تعیین حد و مرز مهم است. در مورد محدودیت های خود شفاف باشید و آنها را محکم اما محترمانه بیان کنید. تعیین حد و مرز می تواند به جلوگیری از درگیری بیشتر و حفظ یک رابطه سالم کمک کند.
به دنبال میانجیگری باشید:
اگر تعارض با راهبردهای فوق قابل حل نیست، از یک میانجی کمک بگیرید. یک میانجی میتواند به عنوان یک شخص ثالث بیطرف عمل کند و به تسهیل ارتباطات و یافتن راهحلی کمک کند که برای هر دو طرف مفید باشد.
در ادامه به نکات دیگری در این خصوص اشاره شده است:
- شما از تجربه های درونی این افراد خبر ندارید پس سعی داشته باشید آنها را قضاوت نکنید.
- مهم نیست رفتار فرد مقابل شما چگونه است، شما باید برای نشان دادن شخصیت خود از هرگونه تحقیر پرهیز کنید.
- زمان برخورد با این دسته از افراد، دلیل عصبانیت را بپرسید و بگویید چه چیز سبب آشفتگی و خشم تو شده است، اجازه دهید به خوبی خودش را از لحاظ روحی تخلیه کند.
- جمله هایی مثل ” می فهمم” را نگویید و بگویید:” بیشتر توضیح بده تا بتوانم بهتر مسئله را درک کنم”
- لبخند شما ممکن است معنی خوبی به او القا نکند، پس در زمان بحث لبخند نزنید.
- صدایی آرام و یواش داشته باشید، از داد زدن یا بالا بردن صدا، حرکات بی احترامی با دست یا بدن خودداری کنید.
- با فرد مقابل خود بحث نکنید او هرگز متقاعد نمی شود.
- از تماس بدنی خودداری کنید زیرا ممکن است تعبیر نادرستی به همراه داشته باشد.
- قاطع و جسور باشید وحد و مرز تعیین کنید.
در نتیجه، برخورد با یک فرد لجباز نیاز به صبر، گوش دادن فعال و تمایل به یافتن نقاط مشترک دارد. با حفظ آرامش، ارائه راهحلها و تعیین حد و مرز، میتوانید تعارض را مدیریت کنید و روابط سالم را حفظ کنید. به یاد داشته باشید که تعارض بخشی طبیعی از هر رابطه است و حل مسالمت آمیز آن می تواند پیوندها را تقویت کند و به درک بیشتر منجر شود.
گردآوری: بخش روانشناسی سرپوش
- 12
- 2