کارما
کارما یک واژه سانسکریت به معنای عمل یا کنش است. این قانون مفهومی همسو با قانون جذب دارد. کارما زیستکار یا عملکرد شخص در زندگی است. این عملکردها ذاتاً و بطور خودکار نتایجی (انتقام کیهانی/الهی) را در این زندگی و زندگی بعد به دنبال دارند. در قانون کارما هر عملی یک عکسالعمل در پی دارد. هنگامی که ما می اندیشیم، سخن میگوییم، یا هر نوع عملی انجام می دهیم آغازگر نیرویی بوده ایم که در انتها یک عکس العمل به ما نشان خواهد داد. این برگشت نیرو امکان دارد، تعدیل شود، تغيير یابد یا تعلیق شود ولی عموم مردم هیچ گاه قادر نیستند که آن عکس العمل را از بین ببرند.
کارما به این مفهوم است که در زندگی «هنگامی که چیزی می کارید، مسلما درو خواهید کرد» تاجاییکه عواقب کامل اعمال خود را درک کنید. قانون کارما اصل علت و معلول، کنش و واکنش، عدالت کیهانی و مسئولیت فردی است. قانون کارما برای سوق دادن شما به عنوان روح در سفر شخصی تان در کیهان آغاز می شود. کارما زمانی به خاتمه میرسد که در توانایی خود برای عشق ورزیدن، کامل شده باشید.
همان طور که می دانید هندی ها ادیان متفاوت بسیاری دارند. در یکی از این ادیان، اعتقاد بسیار قوی به کارما وجود دارد. مفهوم لغوی کارما ”عملکرد فرد در زندگی ” است. این اعتقاد بر این عقیده است که چنانچه شخصی عملکرد خوبی در زندگی داشته باشد سبب پیشامد های عالی، موفقیت و پیشرفت در زندگی شخص می شود و برعکس در صورتیکه عملکرد نامناسبی در زندگی داشته باشد مصیبت گریبان فرد را در زندگی می گیرد.
نکته ای که در قانون کارما باید به آن توجه کنیم این است که درک قانون کارما برای هر شخص به یک میزان نیست. هر کسی از این مسئله درک خودش را دارد و به میزان سهم خویش از این قانون بهره می برد. هر چه قدر که باطن شفاف تری داشته باشیم واقعیت و بازتاب قانون کارما را بیشتر لمس خواهیم کرد.
مفهوم کارما در ادیان مختلف
تمامی ادیان به این قانون که شخص هر عملی انجام دهد، نتیجه آنرا می بیند، اعتقاد دارند ولی ادیان و فلسفه های شرق، اعتقاد بیشتری به قانون Karma در کائنات دارند. در ادامه مفهوم Karma را در ادیان هندوئیسم، بودیسم، سیکیسم، جَینیسم و دین اسلام بررسی می کنیم.
۱. کارما در هندوئیسم:
منشاء اصلی کارما در هندوئیسم است. آنها معتقدند که روح انسان در زندگی های متفاوت و متعدد گرفتار شده است و تا هنگامی که فرد از خواسته ها و تمایلات نفسانی خود دست نکشد، روح او هم چنان گرفتار خواهد ماند. به همین دلیل است که هندوها تلاش می کنند، در طول زندگی خویش کارمای مثبت تولید کنند تا در تناسخ بعدی زندگی بهتری داشته باشند.
۲. کارما در سیکسیم:
آئین سیک یکی از جديدترين ادیان اصلی جهان است و مهمترین آموزه آن یکتاپرستی است. آیین سیک زندگی روحی و دنیوی را به هم مرتبط می داند و مقصود نهایی آن برابری همه انسانها در دنیا است. سیک ها هم به کارما و تأثیر آن بر کیفیت این زندگی و زندگی های بعدی عقیده دارند. آنها معتقد هستند برای بیرون آمدن از چرخه حیات، هر فرد باید خدا را بشناسد، درک کند و با وی یگانه شود.
۳. کارما در بودیسم:
بودیسم، یکی از شاخه های هندوئیسم است و بر این باور است که کارمای ذخیره شده روح، از یک زندگی به زندگی بعدی منتقل می شود؛ ولی خود روح منتقل نمی شود. بودا در مورد قانون کارما می گوید:« من صاحب اعمال خویشم، میراث دار کردار های خود، زاده اعمال خود، در پیوند با کردار خویش و متکی بر اعمال خود هستم و هر فعلی که انجام می دهم، نیک یا بد میراث آن به من می رسد. فرد راهب، بایستی همواره بر این اصل تامل کند.» بر اساس سخن بودا، Karma انگیزه است؛ هر فرد، کارما را با بدن، سخن و عقل خویش انجام می دهد و کردار، حرکت فیزیکی فکر و سخن است. بودا ۶ انگیزه را برای انجام اعمال معرفی میکند: حسن نیت یا مهربانی، دلسوزی و هم دردی، بخشش، سوء نیت یا غضب، ستم گری و سنگدلی، حرص و طمع.
۴. کارما در جَینیسم:
کارما در تمامی ادیان شرقی بعنوان یک قانون در نظر گرفته نمی شود. به عنوان مثال در آیین جَین، کارما یک ماده اتمی است؛ ذرات واقعی که خود را به روح وصل می کنند. پیروان این آیین معتقد هستند تا هنگامی که بار کارما روی دوش روح باشد، در چرخه حیات های مکرر گرفتار خواهد بود. از آنجایی که ویژگی های منفی روح (مثل غضب، حرص و طمع یا تکبر) سبب میشوند که کارما بیشتر تمایل به اتصال داشته باشد، پیروان این دین تلاش می کنند احساسات خویش را به حداقل برسانند، میانه رو باشند و به هیچ موجود زنده ای ضرر نرسانند مگر برای دفاع از خود.
۵. کارما در اسلام:
چنانچه بخواهیم کمی جلوتر رویم اثرات قانون کارما را در احادیث اهل بیت پیامبر نیز میتوان یافت. از امام صادق (ع) نقل شده که ایشان می فرمایند: کسی که دیگری را برای گناهی سرزنش کند، نمیرد تا خودش آن معصیت را مرتکب شود. این حدیث چه چیزی را برای شما روشن می کند به جز اینکه نیرویی وجود دارد که تأثير اعمال شما را به خودتان بر می گرداند. نیرویی که به نام قانون کارما معرفی شده است.
قانون کارما در روانشناسی
در باور عوام، کارما یک قانون پاداش و جزا است. یک نیروی ماورائی که به کارهای خوب پاداش می دهد و در ازای کارهای ناشایست، ما را تنبیه می کند. این برداشت از کارما توضیحی برای گرفتاری هایی است که همه ما گاهی با آنها روبرو می شویم. نمونه ای عامیانه ولی منطقی تر از خرافات، در عصری که به نام عصر عقلانی شناخته شده است. امروزه معنای کارما آنقدر فراگیر شده است که حتی تأثیر آنرا بر بیماران هم مشاهده می کنیم.
خیلی از افرادی که دچار بیماری های خاص و دشوار هستند، معتقدند در گذشته مرتکب خطا یا گناهی شده اند و بیماری امروزشان عقوبت آن گناه است! گناهی که حتی امکان دارد آنرا به یاد نیاورند! به عبارتی، خیلی از بیماران فکر می کنند گرفتار کارما شده اند. از طرف دیگر، ما می دانیم که سختی ها، بیماریها، از دست دادن عزیزان و هزاران مشکل دیگر برای هر کسی میتواند اتفاق بیفتد چه بسا برای افرادی که بطور مستمر کارهای خوب انجام می دهند. برای درک عملکرد مناسب این قانون کارما در زندگی، باید بدانید که بودیسم اساس مفهوم کارما و نحوه تأثير آن بر زندگی ما است. معنی زبانی کارما در سانسکریت عمل و کردار است، ولی بودا از آن به مفهوم انگیزه و نیت استفاده می کند.
قانون کارما در قرآن
در آیات قرآن هم اشاراتی به قانون کارما شده است. به عنوان نمونه شما در آیات ۷ و ۸ سوره زلزال می خوانید: هر کس به وزن ذره ای نیکی کرده باشد آنرا می بیند. هر کس به وزن ذره ای بدی کرده باشد آنرا می بیند. این آیه به روشنی در خصوص نیروی کارما صحبت می کند که اگر شما حتی به کوچکی ذره ای بدی کنید کارمای آنرا خواهید دید یا در صورتیکه به اندازه ذره ای خوبی نمایید پاداشش را قطعاً در زندگی خویش می بینید.
۱۲ قانون کارما در کائنات
۱۲ قانون مهم کارما در کائنات که می توانید با مطالعه این قوانین کارما زندگی خوبی برای خود و سایرین خلق کنید و دنیا را جای بهتری برای زندگی مردم کنید.
۱. قانون فروتنی در کارما:
بر اساس این قانون کارما اگر می خواهیم چیزی را تغییر و تحول دهیم، باید آنرا بپذیریم. نپذیرفتن شرایط، سبب امتداد پیدا کردن آن می شود؛ به همین دلیل پذیرفتن شرایط کنونی، راز موفقیت اشخاص موفق است.
۲. قانون بزرگ در کارما:
برطبق این قانون کارما هر عملی در این زندگی انجام دهیم، چه خوب و چه بد؛ نتیجه آنرا می بینیم.
۳. قانون تعالی در کارما:
قانون تعالی در کارما می گوید اگر میخواهید روح تان تعالی یابد، خودتان باید تغییر کنید، نه آدم ها و اشیای پیرامون تان. چیزی که روح ما را برای تعالی بارور می کند درون ما است، نه بیرون ما. زمانی که قلب مان را تغییر دهیم، دنیایمان را تغییر می دهیم.
۴. قانون مسئولیت در کارما:
طبق این قانون کارما، مسئولیت کارهای ما بر عهده خودمان است. چنانچه اشتباهی در وجود ما باشد؛ در زندگی هم اشتباه رخ می دهد. پس زندگی ما نتیجه کارهای خودمان است و ما مسئول تمامی اتفاقات آن هستیم.
۵. قانون رابطه در کارما:
قانون ارتباط در کارما می گوید اگر چه امکان دارد ظاهرا دو چیز با هم ارتباطی نداشته باشند، ولی در واقع اینگونه نیست. همه چیز در جهان به هم مربوطند. به همین صورت، گذشته، حال و آینده همگی با هم در ارتباطند.
۶. قانون دهش (بخشندگی) در کارما:
قانون دهش می گوید در زندگیتان از هر دست بدهید از همان دست می گیرید. در صورتیکه احتکار کنید و بخیل باشید، اگر دست هایتان را بسته و درهایتان را قفل نگه دارید، هیچوقت نمی توانید قفل درهایی را که میخواهید، باز کنید. اگر یک دنیای رها و زیبا میخواهید، خودتان باید آنرا بسازید.
۷. قانون تمرکز در کارما:
طبق قانون تمرکز در کارما، شما نمی توانید هم زمان به دو چیز فکر کنید. زمانی که تمرکز شما بر روی ارزشهای معنوی است، ناممکن است به افکار پایین تر مثل حرص و طمع یا خشم راه پیدا کنید.
۸. قانون حضور در کارما:
قانون حضور در کارما می گوید اگرچه مهم است به گذشته نگاه کنیم و از آن عبرت بگیریم، ولی به همان میزان هم مهم است در زمان حال حضور داشته باشیم و خود را درگیر آینده ای که هنوز نیامده نکنیم.
۹. قانون بزرگ منشی و خوبی در کارما:
ضرب المثل «هرچه کنی به خود کنی» مصداق این قانون است. قانون کارما طبق نیت اشخاص شکل می گیرد و هر نیتی داشته باشیم، نتیجه همان را به ما بازمی گرداند. به عنوان مثال دو شخص مختلف آمپولی به بیماری می زنند یکی به قصد بهبود بیمار و دیگری به نیت گرفتن جان بیمار؛ قانون Karma طبق نیت هر فرد، نتیجه عمل را به وی باز می گرداند.
۱۰. قانون رشد در کارما:
ما روی خودمان بیش از هر چیز دیگری کنترل داریم، پس برای این که به رشد و تعالی برسیم؛ باید به جای تغییر دادن آدم ها و محیط پیرامون، خودمان را تغییر دهیم. قانون کارما می گوید:« دنیای تو زمانی تغییر و تحول می کند که تو تغییر کنی.»
۱۱. قانون تغییر در کارما:
قانون تغییر در کارما یعنی تاریخ تکرار می شود تا ما از آن درس های بسیاری فرا بگیریم و بتوانیم مسیر خویش را تغییر دهیم.
۱۲. اهمیت و الهام گرفتن در قانون کارما:
بر اساس این قانون کارما، هر چه قدر برای یک کاری انرژی بگذاریم و اهمیت قائل شویم، به همان میزان نتیجه آنرا دریافت خواهیم کرد. همینطور میزان عشق و علاقه ما به هر چیزی سبب الهام بخشی می شود و با اجرایی کردن آنها انگیزه می گیریم تا اثر خودمان را ماندگار کنیم.
گردآوری: بخش سلامت سرپوش
- 16
- 6