«ایران برای همه ایرانیان است» عنوان یادداشت اسماعیل گرامیمقدم برای روزنامه اعتماد است که در آن آمده: اظهارنظر اخیر یکی از اعضای جریان شریان (نزدیک به جبهه پایداری) در صدا و سیما در خصوص اینکه افراد اصلاحطلب و میانهرو نباید در رسانه ملی حضور پیدا کنند، بیانگر تلاش برخی افراد و جریانات برای قطببندی و تقسیم ایرانیان به خودی و غیرخودی است. قبلا هم نمونههایی از این نوع اظهارات مانند اینکه «هر کس دوست ندارد، جمع کند از ایران برود.» و... مطرح شده و بازخوردهای منفی بسیاری در ایران پیدا کردند. سخنانی که تنها نشاندهنده خودکامگی و تمامیتخواهی برخی جریانات است و جایی در فلسفه وجودی جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی ندارد.
این اظهارات نشان میدهد این افراد و این جریانات هیچ شناخت و باوری از ذات و فلسفه انقلاب اسلامی ایرانیان ندارند. انقلاب امام (ره) و ملت که مردمی بودن مهمترین ویژگی آن است، برای این پیروز شد که توانست همه ایرانیان با دیدگاهها، تفکرات و باورهای گوناگون را حول محور مشخصی متحد کند. پس از انقلاب هم همین به رسمیت شناختن تضادها بود که باعث شد ایران بتواند جنگ ۸ ساله با عراق را با توفیق پشت سر بگذارد. تصور کنید اگر قرار بود در جنگ، قطببندیهای اینگونه ظهور و بروز پیدا کند و ملت به دو گروه خودی و غیرخودی، حزباللهی و غیرحزباللهی و... تقسیم شود، آیا اساسا امکان مقاومت و توفیق وجود داشت؟
در جنگ هم نحلههای فکری مختلف و تضادهایی میان رزمندگان، فرماندهان و سیاستگذاران وجود داشت، اما همگی بر تمامیت ارضی ایران توافق داشتند. بر این اساس در نبرد ۸ ساله با عراق قومیتهای مختلف، ادیان گوناگون و نحلههای فکری متفاوت در کنار هم جمع شده و از تمامیت ارضی کشورمان دفاع کردند. مبتنی بر این واقعیتهاست که در مجلس شورای اسلامی هم به عنوان نمادی از باورهای مردم، گروههای مختلف، ادیان گوناگون و قومیتهای متفاوت حضور دارند. حتی از منظر علمی هم تضاد و تفاوت، مادر پیشرفتهاست. ریشههای پیشرفت جوامع، مبتنی بر همین تضادها و تفاوتها پایهگذاری شده است.
پنهان شدن پشت واژههایی، چون «حزباللهی»، «انقلاب»، «نظام» و... در واقع مصادره به مطلوب کردن این واژهها و مفاهیم عمیق درون آنهاست. برخلاف خانمی که در صدا و سیما حاضر شد و اعلام کرد: «این مملکت صرفا مملکت حزباللهیها و مملکت امام حسین (ع) است.» این مملکت متعلق به همه ایرانیان است. اکثریت قریب به اتفاق ایرانیان هم قداست خاصی برای امام حسین (ع) قائلند. حتی مسیحیان، زرتشتیان و اهل تسنن ایرانی هم عشق و علاقه خاصی به امام حسین (ع) دارند و تلاش میکنند تفکرات این مرد جاودانه بر بلندای تاریخ را دنبال کنند.
باید توجه داشت اصل قیام امام حسین (ع) در راستای مقابله با تفکرات افراطی، تند و دیدگاههای فاشیستی و دیکتاتورمآبانه بوده است. اینکه یک جریان خاص برای بالا رفتن از پلههای قدرت و حذف رقیب از مفاهیم بلند دینی و ملی استفاده ابزاری میکند، معنایی جز ضربه زدن به این مفاهیم را ندارد. هر ایرانی که به وحدانیت خداوند اعتقاد دارد، ایران را دوست دارد و خواستار پیشرفت این کشور است، حزباللهی و انقلابی و خودی است. صدا و سیما به عنوان رسانه انحصاری کشور و رسانهای که از بیتالمال استفاده میکند باید از همه دیدگاهها، تفکرات و جناحها، بهرهمند شود تا توجه افکار عمومی را جلب کند.
این رویکرد باعث افزایش تراز مرجعیت رسانه خواهد شد. اینکه در این سالها، مرجعیت رسانه از داخل به خارج منتقل شده و حتی مدیران ارشد کشور هم مدام تاکید دارند که دلیل بسیاری از مشکلات، ضعف در زمین رسانههاست، ناشی از سیطره چنین دیدگاههای تندی در کشور است. وقتی رسانه ملی تنها بازتابدهنده دیدگاههای یک گروه اقلیت و افراطی است، طبیعی است که مردم هم نگاهشان را به رسانههای بیرونی بدوزند.
وقتی دیدگاههای متفاوت و متضاد در رسانه ملی منعکس شود، مردم به راحتی میتوانند سره را از ناسره تشخیص داده و مسیر صواب را انتخاب کنند. کسانی که مدام پشت مقدسات مخفی شده و از این داشتههای ملی و مذهبی سوءاستفاده میکنند، در واقع هیچ اعتقادی به این مفاهیم بلند ندارند. اتفاقا به همین دلیل است که از حذف سایر دیدگاهها سخن میگویند، چراکه میدانند اگر میدانی عادلانه برای طرح دیدگاهها، گفتمانها و اندیشهها فراهم و فرصت انتخاب به مردم داده شود، آنها هرگز در دایره انتخابهای مردم قرار نمیگیرند. این کشور متعلق به همه ایرانیان است و همه ایرانیان باید حق داشته باشند که نمایندگانشان را در صدا و سیما ببینند. هر جریانی که بخواهد دیگر نمایندگان و تفکرات مردمی را حذف کند؛ عین خودکامی و دیکتاتوری عمل کرده است.
در سالهای پس از انقلاب همواره شاهد این بودیم که حضرت امام (ره) بر میزان بودن رای ملت تاکید داشتند. رهبر معظم انقلاب هم همواره اعتقاد دارند که حتی مخالفان جمهوری اسلامی هم «حق» دارند و «باید» در انتخابات حاضر شوند. همه فعالان سیاسی حق دارند نمایندگانی در صدا و سیما، ملی و انحصاری داشته باشند. تفکراتی که به دنبال حذف رقیب هستند، میدانندکه پایگاه و جایگاهی در بین مردم ندارند. اینکه گفته میشود «ما از خودیها توقع نداریم» شکل دادن به قطببندیهای مخرب و تلاش برای تقسیم کردن جامعه به خودی و ناخودی است.
همه مردم ایران هم حق دارند در رسانههای حاکمیتی نماینده داشته باشند. جالب اینجاست این نوع اظهارات در شرایطی مطرح میشود که برنامههای صدا و سیما در سیطره یک جریان خاص سیاسی است و جز در برخی برهههای محدود مانند زمان انتخابات یا بروز بحرانها و ... فرصتی در اختیار سایر گروهها قرار نمیگیرد. امیدواریم صدا و سیما بدون توجه به این نوع دیدگاهها تلاش کند، صدا و سیما را به رسانهای برای همه ایرانیان بدل کند.
- 10
- 6
کاربر مهمان
۱۴۰۲/۸/۱۷ - ۱:۵۴
Permalink