ابطحی: مساله حصر تبدیل به عرصه‌ زورآزمایی سیاسی شده است

به گزارش ایلنا، یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب درباره رفع حصر گفت: اگر عدم حصر آقای کروبی حداقل با توجه به گفته‌های آقای پزشکیان حل شده بود و واقعا اراده‌ای برای حل حصر وجود داشت، باید همان روز صبح ماموران مستقر را از محل اقامت آقای کروبی برمی‌داشتند و هیچ کاری لازم نبود انجام دهند.

سید محمد علی ابطحی فعال سیاسی اصلاح‌طلب با اشاره به سالگرد حصر میرحسین موسوی و زهرا رهنورد و حجت‌الاسلام کروبی و ضرورت پایان این محدودیت‌ها بعد از ۱۴ سال گفت: من فکر می‌کنم یک حرف مشترک وجود دارد و آن این است که حصر با این زمان طولانی دیگر هیچ کاربردی ندارد. به ویژه برای حاکمیت دیگر هیچ کاربردی ندارد و من تصورم این است که راحت‌تر از این‌ها می‌توان این موضوع را حل کرد و باید هم حل شود.

وی ادامه داد: اینکه آقای پزشکیان گفتند که حصر آقای کروبی برداشته شده است و بعد آقای کروبی فرمودند تا حصر آقای موسوی برداشته نشود من هم بیرون نمی‌آیم مفهومش این است که سود این حصر بیشتر به نفع آقای کروبی است تا حاکمیت. اصلا با این اتفاق مفهوم جدیدی وارد ادبیات حقوقی شده است که کسی که محبوس و محصور است، خودش شرایط‌ عدم حصرش را تعیین می‌کند. اگر به طور مثال‌ عدم حصر آقای کروبی حداقل با توجه به گفته‌های آقای پزشکیان حل شده بود و واقعا اراده‌ای برای حل حصر وجود داشت، باید همان روز صبح ماموران مستقر را از محل اقامت آقای کروبی برمی‌داشتند و هیچ کاری لازم نبود انجام دهند.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب ادامه داد: نه لازم بود که نظر آقای کروبی را بپرسند و نه نظر دیگران را بپرسند، فقط کافی بود ماموران برداشته شوند. حفظ ماموران در آنجا نشانه این است که برداشتن حصر مورد تایید نیست و آقای پزشکیان هم احتمالا به این نکته توجه نکرده‌اند که برای برداشتن حصر نه مصاحبه لازم است نه گفت‌وگو، نه پرسیدن از فرد محصور لازم است اگر نیروها برداشته می‌شدند، این می‌شد رفع حصر.

ابطحی تصریح کرد: این یکی از آن اتفاقات پیچیده‌ای شده است که مانند خیلی از بحران‌های قدیمی کسی یا جرئت حل آن را ندارد و یا کسی به فکر حل آن نیست. این موضوع هر روز که می‌گذرد آسیب بیشتری دارد. من چند سال پیش اجازه گرفتم و به دیدن آقای کروبی رفتم و بعد که از آنجا بیرون آمدم یک مطلبی نوشتم که در تمام شبکه‌های خارجی و داخلی کار شد. آقای شمخانی که در آن زمان دبیر شورای عالی امنیت ملی بود با من تماس گرفت و گفت شما که اینطور درباره حصر می‌گویید چه نشانه‌هایی از حصر دیدید. راست هم می‌گفت ماموران در طبقه بالا بودند و من به طبقه پایین رفتم و با آقای کروبی در حیاط صحبت کردیم.

وی ادامه داد: به آقای شمخانی گفتم که اتفاقا همین نکته را من می‌خواهم به شما بگویم که اگر من امروز به دیدن آقای امامی کاشانی رفته بودم، یک نفر از خبرگزاری‌ها این موضوع را مطرح نمی‌کرد، اما دیدن آقای کروبی چون عنوان حصر را دارد بازتاب بیشتری را دارد. حتی اگر شما مدعی هستید که محتوای حصر برداشته شده است این عنوان حصر که باقی مانده به یک عنوان خبری ضد نظام تبدیل می‌شود.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: الان هم همین را می‌گویم آنچه مسلم است هیچ‌کس از این حصر سود نمی‌برد و اتفاق مهمی هم نمی‌افتد اگر حصر برداشته شود چراکه الان شرایطی نیست که محصورین نتوانند سخنان خود را به بیرون منتقل کنند و سخنانشان که منتقل می‌شود.

ابطحی درباره اینکه چرا رؤسای جمهور قبل از انتخابات درباره حصر وعده رفع آن را می‌دهند اما بعد از آن دیگر هیچ اقدامی در زمینه رفع حصر صورت نمی‌گیرد و کسی مسئولیت حقوقی رفع حصر را نمی‌پذیرد، چرا درخصوص حصر بازنگری صورت نمی‌گیرد، گفت: به دلیل اینکه اولا مرجع حصر مشخص نیست. دوم اینکه براساس یک حکم قضایی نیست که بشود مراحل حقوقی آن را طی کرد و بیشتر تبدیل به یک عرصه زورآزمایی سیاسی شده است.

وی در پاسخ به این سوال که مسئله حصر تا چه میزان موجب نارضایتی جامعه به ویژه در میان حامیان محصوران شده است و آیا رفع حصر می‌تواند به کاهش شکاف بین مردم و حکومت منجر شود،  گفت: من خیلی قائل به این نیستم که الان جامعه متوقف به رفع حصر است. نسل جدید که خیلی نمی‌شناسند و خیلی‌ها هم از این مسائل در جامعه عبور کرده‌اند اما به صورت سمبلیک رفع حصر یک اتفاقی است که می‌تواند نشانه‌ای از وفاق در جامعه باشد و نشانه وفاق بودن آن مهم‌تر است اما می‌دانید که وفاق هم مخالفان جدی دارد و احتمالا آن‌ها هم در این مسئله حصر قدرت بیشتری دارند.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب خاطرنشان کرد: من شخصا از آقای پزشکیان انتظار داشتم وقتی که اعلام کرد مجوز رفع حصر را دارد، صبح فردای آن روز به نیروهای امنیتی که احتمالا از وزارت اطلاعات هم هستند و در اختیار دولت هستند، دستور داده می‌شد که آنجا را تخلیه کنند. بدون اینکه هیچ مذاکره‌ای داشته باشند و بدون اینکه با کسی صحبت کنند. بدون اینکه نظر محصور را بخواهند اما متاسفانه این موضوع ظاهرا دیگر رها شده است. باید این موضوع را جدی‌تر بگیرند ضمن اینکه معتقد نیستم که این موضوع اولویت اول جامعه است.