آرامش شکننده در فرودگاه هنگ کنگ

پس از یک شب بسیار ناآرام و پرتنش، بالاخره صبح دیروز چهارشنبه آرامشی شکننده بر فرودگاه هنگ کنگ حاکم و پروازها در این فرودگاه پس از دو روز از سر گرفته شد. با وجود این، به عقیده بسیاری از ناظران داخلی و خارجی احتمال وقوع ناآرامی‌های جدید در این فرودگاه وجود دارد زیرا مقامات فرودگاه یک حکم قضایی دریافت کرده‌اند که به آنها اجازه می‌دهد معترضان را از فرودگاه بیرون بیندازند و همین مسأله می‌تواند به بروز درگیری‌های جدید بین مقامات امنیتی فرودگاه و معترضان حامی دموکراسی بینجامد. یک مقام دولت چین نیز در اظهارنظری، معترضان را «شبه تروریست» نامیده است.

به‌گزارش سایت روزنامه انگلیسی گاردین، در روزهای دوشنبه و سه‌شنبه حامیان دموکراسی در هنگ کنگ دست به تظاهرات گسترده ضد دولت محلی زدند و فرودگاه هنگ کنگ را که یکی از شلوغ‌ترین فرودگاه‌های جهان است، دو روز متوالی به تعطیلی کشاندند. آنها با بستن دو ترمینال این فرودگاه باعث تعطیلی فرودگاه و لغو صدها پرواز شدند اما صبح دیروز چهارشنبه پس از دو روز سخت و یک شب بسیار پرتنش، مقامات فرودگاه از بازگشایی این مکان و از سر‌گیری تمام پروازها خبر دادند و اعلام کردند براساس حکم قضایی که دریافت کرده‌اند، می‌توانند معترضان را از فرودگاه بیرون بیندازند. به گفته منابع امنیتی فرودگاه، با وجود این دیروز- چهارشنبه - حدود ۳۰ معترض همچنان در فرودگاه حضور داشتند.

سیگنال‌های احتمال مداخله چین

بیش از دو ماه و نیم است که هنگ کنگ صحنه تظاهرات مردمی علیه دولت محلی و علیه دولت چین شده و هر روز که می‌گذرد بر شدت این تظاهرات‌ها افزوده می‌شود. اگرچه دولت پکن می‌کوشد خود را در قبال این ناآرامی‌ها خویشتندار و آرام نشان دهد اما شدت تظاهرات‌ها به حدی رسیده است که مقامات پکن هم تهدیدهای لفظی علیه معترضان را آغاز کرده‌اند. دفتر امور هنگ‌کنگ چین دیروز- چهارشنبه - در بیانیه‌ای اقدامات معترضان حاضر در فرودگاه هنگ‌کنگ را «اقدام‌های شبه تروریستی» نامید و بشدت محکوم کرد. این دفتر همچنین حمله معترضان به یکی از گزارشگران روزنامه چینی گلوبال تایم را محکوم کرد و عاملان را «معترضان خشن» نامید. این روزنامه دولتی چین هم روز چهارشنبه در گزارشی نوشت، هنگ‌کنگ به یک بزنگاه بحرانی رسیده است. «استفاده از تیغ قانون برای متوقف کردن خشونت و بازگرداندن نظم،مهم‌ترین و ضروری‌ترین کار برای هنگ‌کنگ است.»

روزنامه چاینا دیلی هم به نقل از یک محقق دانشگاه شنزن چین نوشت، دولت مرکزی باید جدی‌تر با مسائل هنگ کنگ برخورد کند.

در شبکه‌های اجتماعی هم ویدئوهایی منتشر شده است که نشان می‌دهد چین حضور نظامی خود در منطقه مرزی شنزن در شمال هنگ‌کنگ را افزایش داده است. رسانه‌های دولتی چین هم با انتشار تصاویر و ویدئوهایی گزارش دادند که پس از چند ماه پرتنش در هنگ کنگ، «تانک‌ها دارند برای یک مانور مهم آماده می‌شوند.» در این ویدئوها چندین خودرو نظامی مملو از سلاح در یک استادیوم ورزشی خالی دیده می‌شوند. کسانی که این ویدئوها را از رسانه‌های دولتی چین دیدند آنها را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته و نوشتند: چین از شنزن وارد هنگ کنگ می‌شود.

اگرچه دولت پکن تاکنون رسماً اعلام نکرده است که قصد مداخله نظامی در هنگ‌کنگ را دارد اما مجموع این اتفاق‌ها از گزارش روزنامه‌های دولتی چین گرفته تا انتشار ویدئوهایی از قدرت نظامی این کشور، سیگنال‌هایی به حساب می آیند که نشان می‌دهند، صبر دولت چین دارد به سر می‌آید و اگر ناآرامی در هنگ کنگ ادامه یابد، بعید نیست چین آشکارا در این اتفاق‌ها مداخله کند. بویژه اینکه معترضان هنگ‌کنگی اکنون به یکی از بزرگترین چالش‌های دوره ۷ ساله ریاست جمهوری شی جین پینگ  -رئیس جمهوری چین - تبدیل شده‌اند.

استعفای کری‌لم راه حل یا مسکن موقت

به عقیده گُردُن چانگ، کارشناس چینی که روز چهارشنبه با الجزیره مصاحبه کرد، چین گزینه دیگری هم برای آرام کردن معترضان هنگ‌کنگی دارد. این گزینه مجبور کردن خانم کری‌لم، رئیس دولت محلی هنگ‌کنگ به استعفا است. استعفای او یکی از خواسته‌های اصلی معترضان است. اگرچه معترضان در ماه جولای ابتدا در اعتراض به لایحه جنجالی استرداد مظنونان به چین به خیابان‌ها آمدند اما پس از آنکه دیدند، خانم لم حاضر نیست این لایحه را باطل اعلام کند، شعارهای خود را تغییر داده و خواستار استعفای او شدند. آنها همچنین از این مسأله که چرا خانم لم با نیروهای امنیتی که با معترضان درگیر شده و یک تظاهرات آرام را به صحنه رویارویی فیزیکی تبدیل کردند، برخورد نمی‌کند، خشمگین هستند.

البته این کارشناس چینی به الجزیره گفت، چین از این گزینه استفاده نمی‌کند زیرا نمی‌خواهد معترضان تصور کنند که به پیروزی رسیده‌اند. اگر کری لم استعفا دهد و معترضان احساس پیروزی کنند ممکن است باز هم آرام ننشینند و این بار خواسته‌های جدیدی را مطرح کنند. مثلاً خواسته پایان حاکمیت چین بر هنگ‌کنگ؛ در حالی که چین این دیدگاه را دارد که باید بر هنگ کنگ مسلط باشد.