این مرد هم تاجر است ، اما نه با کاریزمای ترامپ

با ورود این سیاستمدار و تاجر آمریکایی، انتخابات ایالات متحده تبدیل به جنگ ثروتمندان شد. البته ثروتی که مایک بلومبرگ دارد اصلا قابل قیاس با ثروت ترامپ نیست. در حالی که رئیس جمهور فعلی امریکا با داشتن تعداد زیادی هتل، ملک و تجارت پولساز در رتبه ۲۵۹ ثروتمندان است، بلومبرگ با امپراطوری که براه انداخته یازدهمین ثروتمند دنیا به حساب می آید.

جمهوری خواه تازه دموکرات

مایکل بلومبرگ با سازوکار جمهوری خواهان بیگانه نیست. او سال ها عضو همین حزب بوده و مدت زیادی نیست که دموکرات شده است. او در سال ۲۰۰۱ توانست آرای نیویورکی ها را برای شهردار شدن به دست بیاورد. این در حالی بود که او جمهوری خواه و بیشتر رای دهندگان در این ابرشهر، دموکرات بودند. بلومبرگ وقتی برای بار دوم کاندیدای شهرداری شد، حزبش را عوض کرد. او در حالی به میدان امده که هم حزبی های دموکراتش که برای ریاست جمهوری کاندیدا شده اند، شانس زیادی ندارند و برخلاف شروع پرشورشان نتوانسته اند نظر رای دهندگان را چندان به خود جلب کنند. به ویژه آنکه چپ گرایی برخی از آنها، بقیه دموکرات ها را نگران کرده است. اما مشکل آنجاست که بلومبرگ مسن ترین شخص در میان کاندیداهاست. او حتی چهارسال هم از ترامپ که پیرترین رئیس جمهور آمریکا به حساب می آید هم بزرگ تر است.

اینکه بلومبرگ با خصوصیات مالی و سنی و عقاید سفت و سختش در مورد خدمات درمانی و قدرت پلیس که هنوز به جمهوری خواهان نزدیک تر از دموکرات هاست، چقدر بتواند نظر رای دهندگان را به خود جلب کند هنوز مشخص نیست. او قرار است پول خیلی زیادی در این مسیر خرج کند، اما هنوز مشخص نیست که این پول ها تا چه اندازه بتواند رای دهندگان را راضی کند که این جمهوری خواه پیشین را از خودشان بدانند و رای شان را به نام او ثبت کنند.

به نظر می رسد بخش مهمی از ۱۵۰ میلیارددلاری که بلومبرگ می گوید قصد دارد در انتخابات ۲۰۲۰ خرج کند، باید خرج تغییر ذهنیت رای دهندگان شود و چهره ای جدید از این مرد محافظه کار را به نمایش بگذارد. به ویژه آنکه اگر او بخواهد با ترامپ رقابت کند، نیاز به گذشتن از بسیاری از خطوط قرمز دارد. چرا که دونالد ترامپ پیش از این آنقدر خط شکنی کرده و خطوط اخلاقی و رفتاری را رد کرده که برای رقابت با او محافظه کاری چندان کاربردی ندارد.

ثروتمندان به چه کسی رای می دهند؟

دو نفر از کاندیداهای دموکرات یعنی برندی سندرز و الیزابت وارن، با وجود اینکه در ابتدا مورد توجه بسیاری قرار گرفتند، اما به دلیل اظهاراتشان در مورد مالیات و رویکرد چپ گرایانه ای که داشتند، در هفته های اخیر مورد غضب بخشی از جامعه دموکرات قرار گرفتند. حتی اوباما هم نسبت به زیاده روی این دو هشدار داد. وقتی بحث بالا بردن مالیات پیش می اید، ثروتمندان شمشیر را از رو می بندند و هر طور شده تلاش می کنند تا کاندیدایی که وعده گرفتن مالیات بیشتر را می دهد از میدان به در کنند. برخی از ناظران که بدبین تر هستند معتقدند ظهور یکباره بلومبرگ در میان کاندیداهای دموکرات به دلیل همین ترس ثروتمندان و صاحبان سرمایه است. وقتی وارن پرده از سیاست مالیاتی خودش برداشت یکی از کسانی که نسبت به آن اعتراض کرد، بلومبرگ بود. ترامپ هم پیش از او در انتخابات ۲۰۱۶ با مانور دادن بر همین موضوع توانست نظر سرمایه دارها را به خود جلب کند. انتخاب ترامپ حالا به عنوان یک الگوی موفق برای پیروزی تبدیل شده است. شانس وارن و سندرز دیگر مثل سابق نیست. طرح وارن برای مالیات شش درصدی بر دارایی بالاتر از یک میلیارد دلار، تیشه بر ریشه این دو نامزد سابقا محبوب دموکرات زده، بایدن هم درگیر پرونده پسرش است و تنها بوتجیج نامزد جوان و همجنسگرا و تقریبا کم تجربه رقیب جدی بلومبرگ به حساب می آید. او اخیرا به شدت در نظرسنجی ها بالا آمده و در حال کسب محبوبیت زیادی است.

حقیقت این است که بلومبرگ برای تبلیغات انتخاباتی اش با مشکل مالی رو به رو نیست و نیازی به کمک های کوچک و بزرگ که گاهی هم دردسرساز هستند، ندارد. او به اندازه کافی پول دارد که برای تبلیغ و داشتن مشاوران حرفه ای رسانه ای خرج کند. اما به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، کسی که بخواهد در مقابل ترامپ بالا بیاید نیاز به کاریزما هم دارد. ترامپ با حرف های بی ربط، زندگی خصوصی جنجالی و استفاده از قدرت رسانه توانست نظر جامعه امریکا را تغییر داده و مردم را از رای دادن به سیاستمداران سنتی و محافظه کار باز دارد. برای رقابت با او، همین میزان از جنجال سازی لازم است. کسی که بتواند در مناظره ها صحنه را به دست بگیرد. رسانه ها را سردرگم و مردم عادی و ثروتمندان را به یک اندازه به خود علاقه مند کند.