شرق نوشت: دیروز تذکرات بهارستان‌نشینان به دولت سیزدهم با ۳۶ تذکر کتبی نمایندگان مجلس به رئیس‌جمهور و وزرا، رکورددار شد. البته گزارش صدروزگی شروع به کار دولت طبق آماری که منتشر شده بود، نشان می‌دهد حداقل ۲۵۵ سؤال از سوی نمایندگان از دولت طرح شده و همچنان این روند ادامه‌دار بوده است.
به گفته معاون پارلمانی دولت تعداد سؤالات از دولت از زمان شروع به کار تاکنون به چهار تا پنج برابر قبل رسیده که این حق نمایندگان است ولی اگر وزرا مدام قرار باشد به سؤالات پاسخ دهند به کار خود نمی‌رسند. صد سؤال را فقط سه نماینده مطرح کرده‌اند.
نظارت مجلس شورای اسلامی توسط ارکان مختلفی در این نهاد صورت می‌گیرد. این نظارت‌ها توسط کل مجلس (مانند استیضاح و سؤال)، هر یک از نمایندگان (تذکر)، رئیس مجلس (نظارت بر مقررات دولتی)، کمیسیون‌های داخلی مجلس (کمیسیون اصل نودم قانون اساسی) یا نهاد زیرمجموعه مجلس (دیوان محاسبات کشور) صورت می‌گیرد.
ابزارهای نظارتی مجلس هم شامل مواردی چون تذکر شفاهی، تذکر کتبی، سؤال از وزرا و رئیس‌جمهور، استیضاح، تحقیق و تفحص، رأی اعتماد، نظارت موضوع ماده (۲۳۴) قانون آیین‌نامه داخلی مجلس (نقض، عدم توجه به شأن یا استنکاف از اجرای قوانین)، نظارت کمیسیون اصل نودم قانون اساسی، نظارت دیوان محاسبات کشور، نظارت رئیس مجلس بر مقررات دولت، نمایندگان ناظر در شوراهای اجرائی، نظارت بر عملکرد دستگاه‌های دولتی، نظارت خاص کمیسیون‌های تخصصی، ایجاد کمیسیون ویژه به‌منظور نظارت و تصویب برخی موارد اجرائی خاص و مهم است.
اینکه این نوع اهرم‌های نظارتی تا چه میزان موفق بوده‌اند جای بحث و نقد جدی دارد اما حداقل اثر آن نشان‌دادن خط و نشان‌های بهارستان برای پاستور بوده که این روزها بعد از موج حمایت حداکثری مجلس از دولت سیزدهم در حال پررنگ‌شدن است. حتی تذکراتی که در ابتدا فقط کابینه را هدف گرفته بود، با گذر زمان رئیسی را هم بی‌نصیب نگذاشته است.
در ۱۱ آبان هم عضو هیئت رئیسه مجلس تذکر ۵۱ نماینده به رئیس‌جمهور درباره ضرورت تسریع در معرفی وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش را قرائت کرد. هشت تذکر دیگر نمایندگان به دولت و کابینه نیز در مجلس قرائت شد. ۲۴ تذکر هم در ۱۲ مهر و هشت تذکر هم در هشت مهرماه قرائت شد و با شروع پاییز هفته‌ای بدون تذکر کتبی یا شفاهی نبوده است.
- 9
- 6
