محسن سرخو در گفتوگو با ایلنا، شهرداری تهران را در وضعیت موجود به یک حزب سیاسی تشبیه کرد و گفت: شورای پنجم باید فضای سیاسی شهرداری را تعدیل کرده و شهرداری را از سیاستزدگی دور کند، چراکه در حال حاضر به علت سیاسیکاریهای افراطی آقای شهردار، شهرداری تهران تبدیل به یک حزب سیاسی شده است این فضا باید تغییر کرده و نشاط کار اجرایی در شهرداری جایگزین شود.
او با اشاره به اینکه بدون هیچ شکی در دوره پنجم شهردار تهران تغییر خواهد کرد، گفت: هر کسی در دوره آتی وارد شورای شهر شود فرقی نمیکند و بدونشک شهردار تهران در دوره پنجم شوراها تغییر خواهد کرد.
رییس کمیته حمل و نقل شورای شهر تهران در پاسخ به این پرسش که با توجه به انتقادهای زیادی که به شورای شهر درباره فقدان ساز و کار مناسب برای نظارت بر شهرداری وارد است عملکرد شورای چهارم را در این زمینه چگونه ارزیابی میکنید، گفت: در شورای چهارم با وجود فضای موجود همه سعی خود را به کار بستیم تا نظارت کامل را انجام دهیم اما بخاطر حمایت بیچون و چرای بسیاری از اعضای شورا از شهرداری، مشخص است که سیستم نظارتی ابتر میماند. هر چند ما سعی کردیم حداقل اطلاعرسانی را داشته باشیم تا حداقل مردم در جریان باشند که در شهرداری چه میگذرد.
عضو شورای شهر تهران با اشاره به اینکه مجلس باید پاسخگوی رد طرح تحقیق و تفحص از شهرداری تهران باشد، ادامه داد: اکنون اکثریت اعضای شورای شهر چهارم بیچون و چرا از شهردار تهران حمایت میکنند و تا زمانی که این حمایت بیقید و شرط ادامه دارد، امکان استیضاح و اعمال نظارت قاطع بر شهرداری در شورای شهر وجود ندارد. وقتی شهردار خودش میداند نظارت قاطعانهای بر اعمالش حاکم نیست و امکان استیضاحش نیز وجود ندارد، مشخص است که سایه نهاد نظارتی را بر شانه خود احساس نمیکند.
اوافزود: طبق قانون، نظارت در شورا دارای سه مرحله است. مرحله یک دادن تذکر به شهردار است. در صورتی که اعضا در عملکرد شاهد نقص، کمبود یا هر ابهامی باشند، تذکر میدهند و شهردار پاسخ میدهد.اگر پاسخ قانعکننده نبود، تبدیل به سوال میشود که شهردار به صورت حضوری در صحن علنی شورا مورد پرسش و پاسخ قرار میگیرد. اگر باز هم قانعکننده نبود درخواست استیضاح میشود که حداقل به دو سوم آرای اعضا نیاز دارد، امری که هرگز در شورای شهر تهران تامین نشد.
سرخو ابتر بودن سیستم نظارتی را ناشی از فقدان اهرم فشار استیضاح بر گردن شهردار دانست و ادامه داد: البته ما به اینکه هر هفته شهردار را استیضاح کنیم، اعتقاد نداریم؛ چراکه در اینصورت ثبات مدیریت در شهر تهران به مخاطره میافتد. شهردار تهران در حال حاضر خود را پاسخگو نمیداند و اعمال نظارت شورای شهر را جدی نمیگیرد خیالش راحت است که هرگز اکثریت برای استیضاحش حاضر نمیشوند. زمانی که شهردار میداند شورا در نهایت به او تذکر میدهد و تذکر تبدیل به سوال میشود و هرگز به استیضاح منجر نمیشود، مشخص است که این سیستم نظارتی ابتر باقی میماند.
رییس کمیته حمل و نقل شورای شهر تهران به وظایف مهمی که شورای شهر در دوره پنجم باید به آن بپردازد اشاره کرد و افزود: در دوره آینده باید در قدم اول برنامه پنج ساله دوم به طور دقیق به اجرا در بیاید و شورای شهر، شهرداری را انتخاب کند که بتواند عقبماندگیهای موجود در برنامه دوم را جبران کند.
او با اشاره به این که بافتهای فرسوده، زلزله در تهران را به فاجعه تبدیل خواهند کرد، ادامه داد: شورای شهر در این دوره باید خود را برای تدوین برنامه پنج ساله سوم آماده کند که در ادامه و مکمل برنامه پنج ساله دوم خواهد بود و تدوین این برنامه باید با تاکید بر دو حوزه حمل و نقل و بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده تهران باشد. از آن جایی که تهران روی گسلهای خطرناکی قرار دارد و خطر زلزله این شهر را تهدید میکند، بحث بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده دارای اهمیت فراوان بوده و این نگرانی وجود دارد که اگر شرایط به همین ترتیب ادامه یابد در صورت زلزله در بافتهای فرسوده شهری، با یک فاجعه روبهرو خواهیم شد.
سرخو در ادامه برنامه دوم را در حوزه حمل و نقل از زمانبندی تعیین شده عقب دانست و ادامه داد: گسترش حمل و نقل عمومی، تبدیل موتورسیکلتهای موجود به موتورهای برقی، تعویض مینیبوسهای فرسوده با مینیبوسهای نو و پاک، فیلترگذاری سیستمهای دیزلی به فیلترهای جذب دوده اتوبوسهای برقی و غیره از نمونه طرحهایی هستند که در برنامه دوم طرح شدند اما یا اجرایی نشده و یا از برنامه عقب هستند. این طرحها باید در دوره بعد به اجرا درآیند و تداوم آن در برنامه سوم شهرداری پیشبینی شود تا به سرعت به سمت کاهش آلودگی هوا و هوای پاک پیش رویم.
نامزد پنجمین دوره انتخابات شورای شهر با اشاره به اینکه تهران باید به جای آنکه خودرو محور باشد به سمت انسان محور شدن پیش برود، تصریح کرد: در حوزه حمل و نقل، احداث و ساماندهی پیادهراهها، تقاطعهای غیرهمسطح و مسیرهای دوچرخه و پیادهروها باید جدی گرفته شود. شهری که کودکان، سالمندان و معلولان بتوانند به راحتی در آن زندگی کنند. در حال حاضر میزان آلایندهها در شهر به حدی رسیده است که زندگی برای اکثریت مردم به سختی میگذرد.
- 15
- 6