به گزارش بانی فیلم،بعضی کارشناسان موافق این حضور و بعضی نیز مخالف آن هستند و حتی از آغاز ثبت نام این طرح در فضای مجازی کمپینی با نام «نه به حضور هنرمندان و ورزشکاران در شورای شهر» تشکیل شده و در آن عنوان شده که جایگاه هنرمندان در قلب مردم است، نه شورای شهر.
در گزارش های گذشته با برخی از کارشناسان و صاحب نظران صحبت کردیم که هرکدام از یک منظر به موضوع حضور هنرمندان در شورای شهر واکنش نشان دادند. ابراهیم داروغه زاده معتقد است که صرف هنرمند یا ورزشکار بودن برای حضور در شورای شهر کافی نیست بلکه هر فرد، فارغ از اینکه متعلق به کدام قشر از جامعه است، باید با دانش روز مدیریت کلان شهری آشنا باشد. عباس یاری نیز خاطرنشان کرد که حضور ورزشکاران در شورای شهر مشکلی را حل نکرد، چرا که در این شورا نگاه فرهنگی وجود ندارد.
ظاهر قضیه این است که دوستان به انگیزه نگاه و انجام کارهای فرهنگی وارد این عرصه می شوند اما به این دلیل که خواسته یا ناخواسته بخشی از مناسبات مالی و توافق های پشت پرده ای در مورد انواع مجوزهای ساخت و ساز و خلافکاری های فراوان به وجود می آید، نه تنها اتفاق خوبی نمی افتد بلکه گاهی دامن دوستان اهل فرهنگ را آلوده می کند. طهماسب صلح جو نیز معتقد است که صرف هنرمند یا ورزشکار بودن برای حضور در شورای شهر کافی نیست و افرادی که متقاضی حضور در این شورا هستند باید متخصص باشند و در حل مسائل و مشکلات نوآوری داشته باشند. مهرداد فرید دبیر شورایعالی تهیه کنندگان به عنوان یکی از متقاضیان حضور در پنجمین دوره شورای شهر نیز گفت هدف از حضور در شورای شهر باید این باشد که شهر تهران را از لحاظ فرهنگی به استانداردهای مد نظر یونسکو نزدیک کند. فراهم کردن سالن های تخصصی برای خدمات فرهنگی و هنری متناسب با جمعیت تهران، از جمله این اقدامات است. در بخش سوم این گزارش نظر عده ای دیگر از کارشناسان را در این رابطه جویا شدیم.
سعید مطلبی:اشتباه فهمیدیم و اشتباه انتخاب کردیم
سعید مطلبی نویسنده و کارگردان قدیمی نیز درباره حضور هنرمندان و ورزشکاران در شورای شهر به بانی فیلم گفت: به نظرم سرمایه یک هنرمند نام اوست و اگر بخواهد نامش را بفروشد، حق طبیعی او به حساب می آید اما این تا زمانی است که صدمه ای به دیگران وارد نکند. دخالت افراد غیر متخصص به شهر و کسانی که کارشان با یک شغل مرتبط است، صدمه می زند. به دلیل اینکه این افراد تخصص لازم را ندارند، شورای شهر جای مناسبی برای حضور این افراد نیست.
مطلبی با بیان اینکه اعتبار هنرمندان و ورزشکاران با حضور در شورای شهر دچار صدمه و آسیب می شود، عنوان کرد: حضور این افراد به اعتبار پهلوانان ما صدمه زد و افرادی که خیلی محترم بودند، به عنوان افرادی که نتوانستند کاری انجام دهند، بین مردم شناخته می شود. توصیه ام به هنرمندان و ورزشکاران این است که در این مسائل دخالت نکنند.
این کارگردان و فیلمنامه نویس ادامه داد: در پایان عمر شورای شهر به نظر می رسد که هیچ حرف به ظاهر دلسوزانه و مردم مدار از طرف هیچ کدام از اعضای شورای محترم شهر پذیرفته نیست. پیکرهای زخمی و جسدهای ناپیدا و زنده به گور شده آتش نشان ها صادقانه ترین گزارش عملکرد مسئولان این شهر است. پارک های آسمانخراش شده، جنگل آهن و سیمانی که روزی باغ های فرشته و اقدسیه و نیاوران و ریه های تنفسی تهران بود، هوای سرطان زا، ترافیک فلج کننده شاهدی گویا است که نیاز به هر گزارشی را منتفی می کند. هیچ کس نمی تواند خود را از بلایی که بر سر این شهر آمده است، مبرا بداند و همه مسئولیت ها متوجه جمع می شود.
او در پایان یادآوری کرد: اهانت به یک هنرمند و ارایه گزارش های فردی، هیچکس را از آنچه طی این چهار سال بر سر این شهر و مردمش آمد، تبرئه نمی کند؛ اما تقصیر اصلی متوجه ما است که با چند اسم آشنا گول خوردیم و اتفاقی که نباید، افتاد. باور کردیم کسی که وزنه سیصد کیلویی بالای سر می برد، می تواند پلاسکو را به عنوان یک ساختمان پیر شهرمان سر پا نگه دارد. ما اشتباهی فهمیدیم، اشتباهی انتخاب کردیم و تقصیر از ما بود.
محمد آفریده:کارآمدی، مهمترین مؤلفه برای حضور در شورای شهر است
محمد آفریده کارشناس و تهیه کننده و مدیرعامل اسبق مرکز گسترش سینمای تجربی در خصوص حضور هنرمندان و ورزشکاران در شورای شهر به بانی فیلم گفت: در تمام حوزه ها که به عموم جامعه مربوط می شود، تخصص ها مفید و کمک کننده است. حضور افراد متنوع در شورای شهر خوب است و به همه جانبه شدن تصمیم ها کمک می کند اما نسبت به اینکه افراد مشهور در خارج از حوزه خود بتوانند جامعیت لازم را ایجاد کنند، تردید دارم. به نظرم مدیریت یک فن و علم است و اسم و رسم ها در این رابطه کمک کننده نیستند. به عبارتی، اسم و رسم ها ممکن است در حوزه خودشان کارایی داشته باشد، اما برای تصمیم گیری در خصوص جامعه نیازمند شناخت، علم، آگاهی و توانایی هستیم. وی ادامه داد: متأسفانه ما به طور عمده در بسیاری از عرصه ها به طور احساسی تصمیم می گیریم و در حال فرصت سوزی هستیم. بسیاری از افراد تحصیلکرده هستند که کارایی خوبی دارند اما به دلایل مختلف از عرصه کاری کنار گذاشته شدند و این نشان می دهند در بخش هایی دچار نقص هستیم.
آفریده خاطرنشان کرد: باید به این مسأله واقف باشیم که دلیل و انگیزه اصلی رفتن افراد به شورای شهر چیست و اگر برای خدمت باشد، می توانیم به موفقیت در کارها امیدوار باشیم، اما اگر جو زده و دنبال مسائل حاشیه ای و دور از مصلحت مملکت باشیم، به روند کارهای اصلی لطمه می زند. هرکس وارد هر حوزه ای می شود، باید از مشورت افراد مصلح و متخصص بهره مند شود. معتقدم افرادی که در مراکز تصمیم گیری هستند، باید مشورت کنند و علم و آگاهی خود را افزایش دهند و از مباحث گروهی و حزبی فاصله بگیرند.
آفریده در این رابطه که آیا اعتبار هنرمندان در صورت موفقیت نیافتن، لکه دار می شود یا خیر، گفت: یقینا اگر کسی که وارد شورای شهر شود و نیت خود را خالص نکند، قافیه را می بازد و فرصت ها را از دست می دهد. رمز پیروزی انقلاب ما صداقت و خلوص بود. بنابراین، اول باید بررسی کنیم کسانی که وارد شورای شهر می شوند، با چه انگیزه ای در آن حاضر می شوند. اگر این حضور برای خدا باشد، هرکس تلاش خود را انجام دهد، نتیجه می دهد. در حال حاضر رقابتی در دنیا ایجاد شده و صداقت و خلوص کمرنگ شده و این از جمله مشکلاتی است که ما داریم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: هرکس باید بررسی کند که می تواند در آن حوزه موفق باشد یا نه و بخشی از این مسأله به خود افراد باز می گردد. مثالی برای شما می گویم؛ سال ۵۸ فیلمی می ساختم و دنبال یکی از عوامل اصلی فیلم بودیم و به یکی از دوستانم گفتم شنیدم فلانی فرد خوبی است اما دوستم گفت خوب بودن ملاک درستی نیست و او نمی تواند به کار شما کمک کند. بنابراین، شما نمی توانید مصالح مملکت را به دست افراد غیرمتخصصی بدهید که تنها تمایز آن ها خوب بودنشان است. خوب بودن به این معناست که فرد به اندازه ای اعتقادش قوی باشد که برود و تخصص لازم را به دست بیاورد.
حسین دهباشی:هیچکس در شورای شهر فعلی گام مؤثری برنداشت
حسین دهباشی تاریخ پژوه و مستندساز ایرانی و یکی از افرادی که خود را برای شورای شهر کاندیدا کرده بود، معتقد است که تنوع باید در افرادی که در شورای شهر حضور دارند، رعایت شود. این تاریخ پژوه و فیلمساز در خصوص حضور هنرمندان و ورزشکاران در شورای شهر به بانی فیلم گفت: بعد از ماجرای پلاسکو تفکری در عموم شکل گرفت که شهر باید به دست افراد کاردان اداره شود و این افراد کاردان باید متخصص باشند و این قرائت درستی بود، اما کج فهمی در آن صورت گرفت. واقعه پلاسکو به گونه ای افکار عمومی را شکل داد که انگار تنها حوزه مدیریت شهری مد نظر است؛ یعنی اینکه به نظر می رسید تنها به مدیریت متخصصان عمران و معماران برای مدیریت شهری نیاز داریم. البته این افراد به طور حتم باید در شورای شهر باشند، اما باید توجه کنیم حوزه ای مثل شهرداری تهران تنوعی دارد که هر کدام از آن ها، به تخصص خود احتیاج دارد. یکی از این حوزه ها فرهنگ است، در شهرداری یکی از حوزه ها مربوط به مسائل مالی است و اگر اصل بر تخصص گرایی باشد، نمی توانیم به یک حسابدار یا مدیر مالی بگوییم که تخصص شما به حوزه مدیریت شهری مربوط نمی شود. همچنین متخصص شهرسازی ما در حوزه ساختمان سازی ما به کار می آید.
این تاریخ پژوه ادامه داد: فکر می کنم بخشی از افراد فرهنگی و هنری که وارد این حوزه شدند، این ویژگی را در خود می بینند که جایی مانند شهرداری تهران با حجم بسیار زیاد رسانه های فرهنگی و تخصص خود نیازمند افرادی است که می توانند این وجه را بشناسند. همان طور که یک هنرمند نمی تواند در خصوص استاندارد ساختمان سازی اظهار نظر کند، یک معمار هم این دانش را ندارد که بخواهد در حوزه مسائل فرهنگی و رسانه ای اظهار نظر کند. اگرچه، واقعه پلاسکو این ذهنیت را ایجاد کرده است که مباحث ایمنی تنها تخصص مهم در شورای شهر است که می تواند کارامد باشد.
این مستند ساز با اشاره به اینکه باور به حضور افراد متخصص بدون تردید صحیح است، یادآوری کرد: نکته مهم آن است که تنها حوزه مرتبط به امور شهری، معماری نیست و حوزه مالی و فرهنگی هم اهمیت ویژه ای دارند. اگر حادثه پلاسکو اتفاق نمی افتاد، قطعا موضوع املاک نجومی بیش از هر زمانی مورد توجه قرار می گرفت و تخصص مالی بیش از هر چیزی در انتخابات شورای شهر اهمیت داشت. اگر فاجعه یا واقعه ای در حوزه فرهنگ شهری یا عملیات روانی اتفاق بیفتد، احتمالا این سوال مطرح می شد که چرا نباید از جایی مثل شهرداری تهران که از وزارت ارشاد بیشتر رسانه دارد، کارشناسی وجود داشته باشد که بودجه به هدر نرود. به عنوان مثال؛ روزنامه همشهری که رسانه شهرداری محسوب می شود، به اندازه ای که به وقایع سیاسی می پردازد، به فرهنگ شهری نمی پردازد. همچنان که در استانداردها و ایمنی نقایصی داریم که منجر به فجایعی مانند پلاسکو می شود، در حوزه فرهنگ و زندگی شهروندی استانداردهای ما فاصله بسیاری از روند جهانی دارد.
دهباشی معتقد است که اگر هنرمندان یا ورزشکاران نتوانند کارایی لازم را داشته باشند، اعتبارشان خدشه دار می شود و این موضوع در هر حوزه ای ممکن است اتفاق بیفتد. این فیلمساز و پژوهشگر ادامه داد: ناکامی از هر نوعی که باشد، روی روحیه فرد و کارش تأثیر می گذارد. یک سر انجام کارهای بزرگ موفقیت و یک سر دیگر آن ناکامی است. او در پاسخ به این پرسش که آیا هنرمندان در صورت ورود به عرصه مدیریت شهری می توانند تأثیرگذار باشند، عنوان کرد: تصورم این است که در شورای شهر فعلی هیچکس نتوانست گام مؤثری بردارد، اما معمولا کسانی که نامشان سر زبان ها نبود، مؤاخذه نشدند. این طبیعی است که در صورت ناکارامدی و ناکامی، مردم بیشتر به دنبال نام های آشنا می روند و به همین دلیل می پرسند که چرا ورزشکاران کاری انجام ندادند.
دهباشی در رابطه با اینکه چه عواملی موجب ایجاد انگیزه برای کاندیدا شدن می شود، خاطرنشان کرد: شاید افراد احساس می کنند به شهرتشان چیزی اضافه می شود یا اینکه از لحاظ مالی ممکن است برای افراد جذابیت ایجاد کند. مسأله دیگری که موجب ایجاد انگیزه می شود، آن است که حضور در شورای شهر به عنوان حلقه واسط برای رسیدن به مناصب بالاتر عمل می کند. به عنوان مثال، ما شهردارانی داشتیم که قدرتمند بودند. موضوع دیگر به انگیزه افراد برای بهبود وضعیت شهری مربوط می شود و فرد فهم خودش را در این ماجرا می بیند.
- 13
- 4
