حضور سرزده ماموران آژانس بین‌المللی مبارزه با دوپینگ (وادا) به صورت سرزده در رشته وزنه‌برداری و تیم‌های ملی وزنه‌برداری ایران، این روزها از عرف و استاندارد تعریف شده برای آن خارج شده است. این موضوع را می‌توان دقیقا از تعداد حضور ماموران وادا در طول مدت سه - چهار ماه اخیر چه در فرآیند تمرینی و اردوی ملی‌پوشان وزنه‌برداری کشورمان و چه خارج از این فرآیند روتین در رقابت‌ها و تورنمنت‌های مختلف بین‌المللی رویت کرد. این اتفاق اگرچه به بهانه جلوگیری از تخلف و افزایش ورزشکاران دوپینگی در این رشته ورزشی، خصوصا در مسیر کسب سهمیه ورودی به بازی‌های المپیک است اما وقتی نیم نگاهی گذرا به تعداد حضور ماموران وادا به صورت سرزده در اردوگاه تیم‌های ملی می‌اندازیم، به واسطه تجربیات تلخ گذشته موضوع شبهه برانگیز به نظر می‌رسد
نام وادا یا آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ برای بیشتر ورزشکاران حرفه‌ای به‌ویژه در رشته وزنه‌برداری که به‌واسطه ماهیت و ذات این رشته قدرتی، سر و کار ورزشکاران فعال در آن با داروهای دوپینگی شاید بیشتر از بقیه رشته‌ها باشد، با استرس همراه بوده است. این نام زمانی برای وزنه‌برداران دلهره آورتر از همیشه است، که آنها به دلایل مختلف و دانسته یا ندانسته مشغول استفاده از داروها یا مواد غیرمجاز و نیروزا هستند و دقیقا در همین زمان ماموران این ارگان بین‌المللی، برای نمونه‌گیری از آنها در اردوهای تیم ملی و یا مکان‌هایی که برای آنها تعریف شده است حاضر می‌شوند.
تا اینجای کار ماجرا از زاویه دید عموم مردم خیلی طبیعی به نظر می‌رسد اما داستان از آنجا برای وزنه‌برداران خاطی، فدراسیون و مجموعه ورزش کشور تهدیدی جدی و خطرآفرین به شمار می‌رود که نسخه این ماجرا از قبل برای برخی از وزنه‌برداران چهره و شاخص، همچنین کادرفنی و مجموعه مدیریتی آن سیستم به بدترین شکل ممکن پیچیده شده باشد! یعنی اگر بخواهیم خیلی شفاف و بی‌پرده در این خصوص حرف بزنیم، می‌توان گفت که در این قبیل موارد براساس استناد بر سوابق مشابه قبلی، برخی که با مسوولان مجموعه مدیریتی و یا سیستمی که روی کار است مشکل دارند، از داخل یا بیرون مجموعه با تحریک دست‌اندرکاران فدراسیون جهانی و خاصه مسوولان وادا باعث می‌شوند آنها خارج از استانداردهای تعریف شده برای نمونه‌گیری دوپینگ سرزده و بدون اطلاع قبلی به صورت مستمر بالای سر ورزشکاران حاضر شده و از آنهایی که به‌عنوان نقطه هدف از قبل معین شده‌اند آزمایش دوپینگ بگیرند.
شاید برخی در این خصوص معتقدند که بدون شک این وظیفه ذاتی و طبیعی وادا است که سرزده و بدون اطلاع قبلی در تمرینات وزنه‌برداران حاضر شده و از آنها آزمایش دوپینگ بگیرند اما نکته قابل تامل در این خصوص، سوای فلسفه و ماهیت ذاتی غیرقابل انکار این مجموعه، این است که ماموران وادا در شرایطی که اغلب ملی‌پوشان وزنه‌برداری ایران در همین سه، چهار ماه گذشته حداقل بیش از ۳ تا ۴ مرتبه چه در داخل و چه درعرصه‌های مختلف بین‌المللی آزمایش دوپینگ دادند، چرا باید پی درپی در اردوی ملی پوشان حاضر شوند؟
مگر سهراب مرادی، علی هاشمی، کیانوش رستمی، محمدرضا براری، سعید علی‌حسینی، امیررضا عسگری دون، محمد شهاب‌انداز، رضا بیرالوند و محسن ایمانی یا حتی بهداد سلیمی و محمدرضا براری که دیگر در اردوی تیم ملی عضو نیستند و تقریبا با دنیای وزنه‌برداری خداحافظی کرده‌اند، همین یکی دو ماه پیش در تهران دو بار پیاپی در معرض نمونه‌گیری ماموران وادا قرار نگرفتند؟ اصلا مگر علی هاشمی، رضا بیرالوند، سعید علی‌حسینی و تعدادی از وزنه‌برداران جوان در همین مسابقات آسیایی ۲۰۱۹ چین که گزینشی المپیک ۲۰۲۰ نیز به شمار می‌آمد آزمایش دوپینگ ندادند؟
تکرار تاریخ برای وزنه‌برداری
اهالی وزنه‌برداری تراژدی که سال ۲۰۰۶ برای وزنه‌برداری ایران رخ داد را یادشان است. آن روز هم درست در حالی که پنج روز تا آغاز هفتاد و پنجمین دوره مسابقات جهانی وزنه‌برداری در سال ۲۰۰۶ باقی مانده بود، از سوی فدراسیون بین‌المللی وزنه‌برداری به فدراسیون ایران اعلام شد که تیم کشورمان اجازه حضور در این میدان بزرگ یعنی رقابت‌های جهانی دومنیکن را ندارد. آن دوره هم مشابه همین شرایطی که امروز داریم، وجود داشت. ماموران وادا چند مرتبه به صورت پیاپی در اردوهای مختلف تیم ملی سرزده حاضر شدند و در نهایت اتفاقی تلخ را برای وزنه‌برداری و ورزش ایران رقم زدند که تاوانش سوخته شدن نسلی طلایی در وزنه‌برداری ایران بود.
حسین رضازاده، سعید علی‌حسینی، شاهین نصیری‌نیا، محمدحسین برخواه، سجاد بهروزی، رسول تقیان، محسن داودی، علی دهقانیان، امید نائیج و رضا تیموری همان نسل طلایی بودند که به جز رضازاده که از آن ماجرا به‌واسطه اینکه گفته شد تستش منفی بوده اما بعدا مشخص شد که به‌خاطر شرایط خاصی که در آن زمان داشته سرسلامت از این ماجرا به در برده، همگی به طریقی از گردونه قهرمانی خارج شدند. آن موقع هم دقیقا همین وضعیتی که امروز بر وزنه‌برداری حکمفرما است وجود داشت. در نهایت نیز همین سردرگمی و هرج و مرج موجود در سیستم مدیریتی وقت باعث شد پرونده وزنه‌برداری ایران با ۴ سال محرومیت از حضور در میادین بین‌المللی به شکلی تلخ و باورنکردنی بسته شود.
امروز هم برای چندمین بار به صورت سرزده و پیاپی در حالی که فدراسیون وزنه‌برداری رییس ندارد و با سرپرست اداره می‌شود، مأموران وادا با حضور در این مجموعه خواستار گرفتن آزمایش دوپینگ از وزنه‌برداران شده‌اند. نکته جالب‌تر در این ماجرا این است که ماموران وادا در حالی برای آزمایش گرفتن از ملی‌پوشان کشورمان به مجموعه ورزشی آزادی آمده‌اند که اردوی تیم ملی به‌واسطه اینکه تیم بزرگسالان تازه از مسابقات آسیایی چین به کشور بازگشته است برای استراحت چند روزه ملی‌پوشان تعطیل است!
در لیست مأموران وادا نام نفراتی چون سهراب مرادی، بهداد سلیمی، کیانوش رستمی، علی هاشمی، محمدرضا براری، سعید علی حسینی، امیررضا عسگری دون، محمد شهاب‌انداز، رضا بیرالوند و محسن ایمانی وجود داشت. نفراتی که برخی از آنها مثل بهداد سلیمی و محمدرضا براری مدت‌ها است با وزنه‌برداری خداحافظی کرده‌اند و اصلا عضویتی در تیم ملی ندارند اما چون نامشان از حوضچه جهانی دوپینگ به‌عنوان وزنه‌بردار غیرفعال خارج نشده است هنوز نقطه هدف وادا برای آزمایش دوپینگ به حساب می‌آیند.
به هر حال گویا از این لیست بودار و تعجب برانگیز، علی هاشمی که برای درمان کتف و ساق پای آسیب دیده‌اش در تهران است آزمایش دوپینگ داد. بهداد سلیمی و سهراب مرادی هم در فدراسیون حاضر شدند تا آزمایش بدهند، کیانوش رستمی و سعید علی‌حسینی هم که تهران نبودند قرار است در همین یکی دو روزه بیایند پایتخت برای دادن آزمایش دوپینگی که بیشتر از شواهد و قرائن موجود تستی برای مچ‌گیری به حساب می‌آید تا تستی مرسوم که از تمام قهرمانان اخذ می‌شود. به هر روی، ماجرا هر چه هست، از آن به‌واسطه شرایط و مستنداتی که ارائه شد خیلی بوی خوشی به مشام نمی‌رسد اما امیدواریم تحلیل و تعبیر ما از این موضوع حساس و سرنوشت ساز چیزی باشد سوای آنچه که گفتیم و نوشتیم..
رضا عباسپور
- 18
- 5
