تام ویتس، هنرمندی محبوب با سبک منحصر به فرد

وی که از طرفداران مشتاق هنرمندانی مثل «فرانک سیناترا»، «باب دیلن»، «لرد بالکلی»، «هوگی کارمایکل»، «مارتی رابینز»، «ریموند چندلر» و «استفان فاستر» بود، شروع به تکمیل سبک عجیب خود را ترکیب آهنگ و دکلمه کرد. او از اشعاری استفاده کرد که وام دار «ریموند چندلر» و «جارلز بوکوفسکی» بودند. از «ولنتاین غمگین» می توان به عنوان بزرگ ترین تغییر مسیر تام در روند کاری اش تا به امروز نام برد.

او برای رسیدن به فضای تاریک مورد نظر خود، نیاز به تغییر در سازبندی بود و به همین دلیل سازهای زهی تقریبا از آلبوم حذف شدند و سازهایی مثل گتیار الکتریک و کیبورد پررنگ تر شدند. خود ترانه «ولنتاین غمگین» به خاطر نوازندگی گیتار «ری کرافورد» به همراه صدای ویتس از کارهای مهم تام است. وی در آلبوم های بعدی اش سازبندی جدیدی را تجربه کرد؛ مثل استفاده از سازهای گوناگون (مثل نی انبان و ماریمبا) و گوناگونی در استفاده از صدای خود تام (مثل دکلمه ها و یا صدای پارس سگ) و کمتر شدن صداهای سازهایی سنتی تام مثل پیانو و گیتار.

او علاوه بر موسیقی تجربه های تلفیقی موفقی نیز داشته از جمله ساختن «سال های وحشی فرانک که نمایشنامه ای موزیکال بود و با موفقیت در تئاتر «است پنوولف» شیکاگو به نمایش درآمد. تام در این تئاتر نقش اصلی را بازی می کرد و این کار ادامه کار وی در زمینه های دیگر هنر بود. همچنین در ۱۹۸۸، کنسرتی سورئال از تام به صورت فیلم، تحت عنوان «عصر بزرگ» بیرون آمد. تام دهه نود را با کار بر روی موسیقی متن برای یک تئاتر، و سپس ضبط آهنگی برای آلبومی که فروشش به نفع مبتلایان به ایدز خرج می شد، و بعدتر همکاری با عکاس معروف «سیلویا پلاچی» شروع کرد. کتاب پلاچی حاوی یک اثر کوتاه از تام برای همراهی با عکس ها و متون است.

تام ویتس در ۴۷ فیلم آهنگسازی و در ۳۸ فیلم ترانه سرایی کرده است. او در ۲۵ فیلم نیز به عنوان بازیگر حضور داشته است. به عنوان مثال در ۲۰۰۵، در فیلم «دومینو» ساخته «تونی اسکات» بازی کرد. همچنین در فیلم «ببر و برف» ساخته «روبرتو بنینی» در نقش خواننده ای که در رویاهای بنینی در روز عروسی اش پیانو می نوازد و می خواند ظاهر شد. تام در چند نقش کوتاه در فیلم هایی از «جیم جارموش» و «رابرت آلتمن» نیز بازی کرد.

او موسیقی متن فیلم های زیادی را ساخت. مثلا برای ساخت موسیقی فیلم «یکی از دل» ساخته «فرانسیس فورد کاپولا» در ۱۹۸۲ نامزد اسکار بهترین تک ترانه سال شد. این فیلم اولین فیلم از چند فیلمی بود که تام در آن ها با فورد کاپولا همکاری می کرد. در سال ۱۹۹۱ نیز برای فیلمی از «جیم جارموش» ترانه ای با عنوان «شب بر روی زمین» را نوشت که همان سال به عنوان یک آلبوم منتشر شد.

نزدیک به چهار دهه است که ویتس در عرصه بازیگری فعالیت دارد. او اولین بار با درام ورزشی «کوچه بهشت» به نویسندگی و کارگردانی «سیلوستر استالونه» بازیگری در سینما را تجربه کرد. علاوه بر این، اسطوره موسیقی امریکا تا امروز در فیلم های هنری همچون «مغلوب قانون» و «قهوه و سیگار» با «جیم جارموش» کارگردان مطرح سینما همکاری داشته و در «خیالکده دکتر پارناسوس» ساخته «تری گیلیام» ظاهر شده است. این فیلم در سال ۲۰۰۷ ساخته شده و ویتس در کنار «هیت لجر»، «جانی دپ»، «جود لاو»، و «کالین فارل» بازی کرد.

آخرین فعالیت سینمایی تام ویتس در نقش اصلی سریال جدید شبکه «هولو» تحت عنوان «شهروند» جلوی دوربین خواهدرفت. قسمت پایلوت (آزمایشی) این سریال تلویزیونی توسط «آلفونسو گومز ریخون» کارگردانی می شود و ویتس بازی در نقش کشیشی به نام سزار را بر عهده دارد. داستان «شهروند» (Citizen) در لس آنجلس امریکا رخ می دهد و آمیخته به مولفه های رئالیسم جادویی و حال و هوایی ماورایی است.

آخرین تجربه بازیگری موزیسین ۶۶ ساله به کمدی سیاه «هفت روانی» با حضور چهره های معروفی مانند «کالین فارل» و «سم راک ول» بر می گردد که در سال ۲۰۱۲ روی پرده رفت. از آن به بعد، ویتس به عنوان صداپیشه شخصیت «لوید» در سریال تلویزیونی «سیمپسون ها» حضور داشته است.

تام ویتس همواره از استفاده ترانه هایش در تبلیغات تجاری امتناع کرده و چندین بار نیز علیه کسانی که بدون اجازه او از آثارش استفاده تبلیغاتی کرده اند شکایت کرده است.