جواب آقای سوپراستار به حواشی

محمدرضا گلزار سوپراستار جوان سینمای ایران٬ در گفتگویی کوتاه و عیدانه به چند سوال پاسخ داده است. در ادامه این گفتگو را بخوانید.

آقای گلزار؛ از حس و حالتان در عید نوروز بگویید.

بهار فصل من است، فصل تولد من، من متولد اول فروردین هستم. روز عید، باورتان می‌شود! هنوز هم بعد از این همه سال کسی باورش نمی‌شود که من دقیقا متولد روز عید هستم! گاهی اوقات این موضوع سوژه اصلی شوخی‌های اطرافیانم با من است، خاطرات و نوستالژی‌های من هم از بهار و نوروز مثل همه ایرانی‌هاست، همیشه همه خوشحال بوده و هستیم و عمدتا در کنار خانواده ام.

با تعطیلات نوروزی و کتاب خوانی میانه‌ای دارید؟

زمان دانشگاه بیشتر کتاب می‌خواندم، الان همزمان درگیر انتشارآلبوم موسیقی، برپایی کنسرت، بازی در فیلم و سریال و مدیریت دو رستوران هستم که متاسفانه فرصتی برای مطالعه نیست. می‌دانم که این ایراد بزرگ همه ماست که کتاب خوان نیستیم. خب من بیش فعال هستم. هر ساعتی از شب بخوابم راس ساعت شش صبح بیدار می‌شوم و کارم را آغاز می‌کنم.

عیدی می‌دهید یا می‌گیرید؟

دیگر کسی به ما عیدی نمی‌دهد. همه از ما عیدی می‌خواهند و من هم تا جایی که ممکن است دل کسی را نشکسته‌ام. عمدتا مسافرت هستم و امسال هم شاید همین رویه تکرار شود. سال گذشته و در لحظه سال تحویل در اینستاگرامم اعلام کردم که سال ۹۷ تور کنسرت‌های من جدی‌تر دنبال خواهد شد و خوشحالم که که امسال در حوزه موسیقی توانستم اتفاقات خوبی را تجربه کنم.

حرفه موسیقی را کی شروع کردید؟

از سال ۷۷ در موسیقی فعال بودم و در شاخه‌های مختلف آن کار کرده‌ام، از نوازندگی و آهنگسازی بگیر تا خوانندگی. موسیقی بسیار برایم لذت بخش است و امسال هم توانستم موسیقی را جدی‌تر از گذشته دنبال کنم و به کنسرت‌ها و آثارم بیشتر پرداختم. هنوز هم خاطرات خوب گروه آریان و دیگر فعالیت‌های موسیقی خودم را در ذهن دارم و برایم خوشایند است. چون من هیچ‌وقت موسیقی را به صورت آکادمیک یاد نگرفته‌ام. هیچ وقت استاد موسیقی نداشته‌ام. از روی دست این و آن نگاه کردم و یاد گرفتم. یعنی هر جا می‌رفتیم هر مجلس و مهمانی مثل عروسی که نوازنده‌ای بود و می‌نواخت با دقت به حرکات دستانش روی شاسی‌های ساز نگاه می‌کردم، در ذهنم ثبت کرده و به این شکل شد که یاد گرفتم. پس به خاطر همین ماجراست که باید بگویم از پیشرفت در موسیقی خوشحالم.

حاشیه‌های زیادی هم داشتید.

همه جای دنیا کنار اسم افرادی که گستره فعالیت اجتماعی‌شان زیاد است، حاشیه وجود دارد و من فقط یک کار که انجام نمی‌دهم، چندین شغل مختلف همراه با هم در سالهای زندگیم داشته‌ام. در هر قشر و صنفی عده‌ای هستند که به جای تلاش در جهت رشد بیشتر خودشان ، سعی دارند در مورد کار دیگران حاشیه‌سازی کنند. من نه خواننده هستم و نه ادعای خوانندگ دارم دلم خواسته دو قطعه بخوانم. سالهاست کارم موسیقی است. تصمیم گرفتم چند آهنگ بخوانم، می‌توان آنها را دانلود کرد و می‌شود از کنارشان گذشت، این همه انرژی گذاشتن و وقت صرف کردن لازم نیست، پس خیلی اوقات دلیل این حاشیه‌ها را درک نمی‌کنم. ولی دیگر عادت کرده‌ام و برایم عادی شده است.

از پایان دوران ستاره بودن نمی ترسید؟

من mp3 زندگی می‌کنم، این که شوخی بود. یک‌بار در یک مصاحبه تلویزیونی هم این را گفته‌ام. خدا خواسته که این اتفاقات برایم بیفتد و تا زمانی هم که او بخواهد، همه چیز سرجایش خواهد بود، البته تلاشم را می‌کنم که انتخاب‌هایم روز به روز بهتر شوند. الان روی فیلمنامه حساسیت خاصی دارم. از تجربه ترسی ندارم. گفتم که اگر فیلمنامه‌ای را دوست داشته باشم، موهایم را هم از ته می‌تراشم و هر گریمی را هم حاضرم قبول کنم، بنابراین من هم منتظر یک اتفاق عجیب و غریب هستم که دیگر هیچ اراده‌ای نتواند جلوی آن بایستد.

یک آرزو برای همه؟

آرزو می‌کنم مردم کشورم در بهترین شرایط زندگی کنند چون بهترین‌ها لیاقتشان است، آرزو می‌کنم هنر در این مملکت به روزهای اوجش باز گردد و این واقعا برای من دغدغه است. آرزو میکنم سینمای ایران با همین سرعت بتواند قله‌های جهانی را فتح کند و از همه مهم‌تر ترسیمی که از ایران در ذهن دنیاست، کشوری با مردمانی فرهیخته و صلح طلب باشد.