مهدی باقربیگی: قصه‌های مجید هنوز در ذهن مردم حضور دارد

مهدی باقربیگی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در گفت و گو با میزان، درباره احوالاتش بعد از بازی در "قصه های مجید" گفت: بعد از قصه های مجید هر هفته یا هر ماه یک بار به ملاقات بی بی می رفتم و یا تلفنی جویای حالش می شدم، در زمان بیماری هم چند بار رفته بودم و غصه می خوردم. اگر دیر به دیر و کم می رفتم به خاطر این بود که دوست نداشتم بی بی را در بستر بیماری ببینم.

وی درباره تعامل و ارتباطش با کیومرث پور احمد اظهار کرد: با کیومرث پوراحمد و خانواده اش در ارتباط هستم  و همدیگر را مثل خانواده هم می دانیم. در حال حاضر او هم کم کار است و در فیلم هایی که اخیرا تولید کرده نقشی که مناسب من باشد وجود نداشته است اما همیشه به من لطف دارد و افتخار می کنم که با او کار کنم و اگر نقشی مناسب من باشد حتما به من می گوید.

این بازیگر درباره این که چرا بعد از "قصه های مجید" به یکباره از بازی فاصله گرفت توضیح داد: علاوه بر این که از زمان پخش سریال در سال ۷۱ تا ۷۵ فکر تحصیل و زندگی بودم، قصه های مجید آن چنان در ذهن مردم و جامعه نقش بسته بود که درهر نقشی قصد داشتم بازی کنم مردم دوست داشتند مرا در همان حال و هوای مجید ببینند. با خودم فکر کردم که اگر ۴ سال بازی نکنم و مردم یادشان رود بهتر می توانم کار کنم اما قصه های مجید بعد از گذشت ۲۵ سال از پخشش هنوز از ذهن مردم فراموش نشده است و برخی از مردم درباره کارهایی که بعد از آن بازی کردم در پیامک هایی که برای عوامل فرستاده بودند بیان می کردند که چه خوب کردید مجید را در این سریال شرکت دادید و مجید چقدر بزرگ شده است.

باقر بیگی ادامه داد: این حرف ها یعنی هنوز مجید در ذهن مردم حضور دارد و این کار را سخت می کرد، از سوی دیگر پیشنهادات زیاد بود اما پیشنهاد چشمگیری تا زمان پیشنهاد جعفری جوزانی برای "در چشم باد" و همزمان با آن تله فیلم کیومرث پور احمد نشده بود.

وی وضعیت فعلی سینما را خوب دانست و بیان کرد: سینما در ۴ سال اخیر بهتر شده است اما تا قبل از آن در مسیر نابودی بود و دلیل آن هم این بود که شرایط زندگی و جامعه را سیاه، چرک و بد نشان می داد و واقعا باعث نا امیدی می شد، ولی در حال حاضر بهتر شده و فیلم های بهتری از نظر تکنیکی و داستانی روی پرده رفته است.

بازیگر قصه های مجید درباره هنر در سرزمین ایران خاطرنشان کرد: همیشه گفته ام که هنر هفتم هنر جادویی است، سریع تر از همه کارها به نتیجه می رسد و اثر گذار است. اگر به سینما و تلویزیون اهمیت داده شود و از آدم هایی که واقعا دلسوز فرهنگ و هنر این مملکت هستند استفاده شود به طور قطع رو به پیشرفت حرکت خواهیم کرد.