جعفر پناهی در پی صحبتهای الیور استون درباره سیاست حاکم در آمریکا در جشنواره جهانی فیلم فجر نوشت:
همین دو ماه پیش بود که لیلا حاتمى در فستیوال برلین گفت: «میخواهم از این فرصت استفاده کنم و خشم و تاسف عمیقام را نسبت به نحوه برخورد اخیر با معترضان در ایران ابراز کنم». کیهان و فارس او را وطن فروش و خائن نامیدند ، موجى از مخالفان را بر علیه او به راه انداختند تا عنوان کنند چرا حاتمی مقابل خارجیها چنین سخنانی گفته است . در این فکرم اگر حرفهایى که الیوراستون دیروز در جشنواره فیلم فجر گفت ، لیلا حاتمى یک صدم آنرا در باره جمهورى اسلامى مى گفت اکنون سینماى ایران بازیگرى به نام لیلا حاتمى داشت؟ اگر هم داشت حتما در اوین بود.
لطفا به حرف هاى الیور استون در خارج از کشورش و آن هم در ایران خوب دقت کنید ، او گفت: ما (امریکا) عراق را و همین طور لیبی را نابود کردیم و باعث شدیم تروریسمها همه جا پخش شود. سیاستمداران نوع محافظ کار آمریکا، تئوری تخریب خلاقانه دارند و حتی اسمش هم مشمئزکننده است و اصلا فرقی نمیکند که رییس جمهور آمریکا که باشد، امریکا هر معاهده جهانی را که لازم باشد زیر پا میگذارد. در واقع تلنباری از نابودی را در خاورمیانه باقی میگذاریم و اسمش را هم صلح می گذاریم .
به راستى آیا الیوراستون با این همه نقد تند بر علیه قدرت ، نظام و سیاستمداران کشورش، خائن و وطن فروش قلمداد میشود؟ چرا مایکل مور ، الیوراستون و ...حق دارندبگویند و فیلم بسازند ، اما فیلمسازان ایرانى باید سکوت کنند . به گفته حمید جبلى:همانگونه که امام خمینى حق داشت در پاریس از وضعیت ایران سخن بگویند، لیلا حاتمى هم حق دارد در هر کجاى جهان از مردمش دفاع کند. به راستى مشکل کیهان و فارس چیست؟ آیا جز این است که بجاى آنکه از مردم بگویند و دفاع کنند . شده اند بلندگوى قدرت؟ آیا خیانت و وطن فروشى بزرگتر از این وجود دارد؟
- 15
- 3