به گزارش ایران آرت، کتاب خاطرات جنجالی "وودی آلن" تحت عنوان "سزاوار هیچ" ناشر جدیدی یافته و به زودی منتشر می‌شود. "اسوشیتد پرس" گزارش می‌دهد که انتشارات "آرکید" امتیاز پخش کتاب را پس از اعتراضات گسترده علیه "آشت" خریداری کرده است. انتشارات آرکید با انتشار بیانیه‌ای در این باره می‌گوید: "این کتاب وودی آلن صادقانه و به دقت زندگی خودش را شرح می‌دهد، از کودکی‌اش در بروکلین گرفته تا دوران ستایش‌شده‌ی فیلم‌سازی‌اش، فعالیتش در تئاتر، تلویزیون، استند‌آپ کمدی و چاپ، و نیز روابطش با خانواده و دوستان."
این کتاب شامل ضمیمه‌ای نیز می‌شود که در آن آلن ادعا می‌کند انتشارات آشت با علم به اینکه او یک "فرد مطرود و تهدیدی برای جامعه" است پذیرفته بود که کتاب را منتشر می‌کند. آلن می‌نویسد: "وقتی ضد هوایی از راه رسید و به دقت مستقر شد کتاب را به گونه‌ای مورد هجوم قرار داد که گویی زنون ۱۳۵ است [و هسته‌ی اتم شکافته شده]." وقتی آشت اعلام کرد که کتاب آلن را منتشر می‌کند کارکنان آن همگی استعفا دادند و رونان و دیلن فارو با انتشار بیانه‌های جداگانه اقدام انتشارات را محکوم کردند. "دیلن فارو" آلن را متهم کرده که در دوران کودکی توسط آلن مورد آزار جنسی قرار گرفته است.
آلن در "سزاوار هیچ" می‌نویسد اتهام "دیلن فارو" نتیجه‌ی "ماجراجویی اهاب-گونه"ی "میا فارو" است که قصد داشته از او انتقام بگیرد. آلن می‌نویسد: "من هرگز به دیلن دست‌درازی نکردم، هرگز کاری که بدرفتاری تلقی شود با او نکردم؛ این اتهامات از اول تا آخر دروغ است." آلن اعتراف می‌کند که در آگست سال ۱۹۹۲ سرش را روی پای دیلن گذاشته اما تأکید می‌کند: "بدون تردید کاری به دور از نزاکت با او نکردم. در اتاقی بودیم پر از آدم در حال تماشای تلویزیون در ساعات بعد از ظهر."
آلن در ضمیمه‌ی کتاب می‌نویسد نمی‌تواند انکار کند که اتهامات فارو موجب شده‌اند هنرمندی باشد که آثارش در کشور خودش اجازه‌ی عرضه ندارند و در عین بی‌عدالتی باید در خارج از مرزهای آمریکا منتشر شوند: ""هنری میلر" به ذهنم می‌آید. "دی.اچ. لارنس". "جیمز جویس". خودم را در کنار آنان می‌بینم. دیری نمی‌گذرد که همسرم مرا از خواب بیدار می‌کند و می‌گوید: "خرناس می‌کردی.""
- 11
- 4
