نگاهی به ۴ اثر هنری که از آثار ادبی الهام گرفته اند

بسیاری از ما بعد از پایان یک بخش خیره کننده از یک داستان، می خواهیم داستان برای مان به گونه ای ادامه پیدا کند و بتواند وارد قلمروی زندگی فیزیکی شود. اگر مهارت مان در زمینه نقاشی به اندازه مهارت مان در خواندن کتاب باشد، احتمالا از هنر نقاشی برای واقعیت بخشیدن به صحنه های داستانی که خوانده ایم استفاده می کنیم، اما افسوس که چنان مهارتی نداریم. با این حال، ما می توانیم خود را با دانستن این واقعیت راضی کنیم که بسیاری از آثار هنری شگفت انگیز بر اساس محتوای کتاب های جذابی خلق شده اند و هنرمندان بسیاری در خلق هنرشان از آثار نویسندگان بزرگ الهام گرفته اند. قطعا بسیاری از کتاب ها به تصویر کشیده شده اند و این تصویرگری ها به منظور انعکاس داستان کتاب صورت گرفته اند اما این معنای دقیق الهام گرفتن آثار هنری از آثار ادبی نیست بلکه الهام گرفتن از آثار ادبی به معنای تاثیر پذیرفتن مستقیم یا غیر مستقیم هنر از ادبیات است.

بر این اساس، می توانیم فهرست بلند بالایی از آثاری را بیابیم که از ادبیات تاثیر پذیرفته اند. پس اگر کتاب هایی که تهیه کرده اید تا در فرصت مناسبی آن ها را مطالعه کنید، خاک گرفته اند چون هنوز آن ها را مطالعه نکرده اید، شاید بهتر باشد به جای این که خواندن این کتاب ها را به یک وظیفه دلهره آور برای خودتان تبدیل کنید، دفعه بعد آثاری را انتخاب کنید که الهام بخش برخی از بزرگ ترین هنرمندان جهان بوده اند. در ادامه با برخی از آثار بزرگ ادبی که در پشت آثار هنری جذاب پنهان شده اند، آشنا می شوید. شاید بتوانید این کتاب ها را برای خواندن در فرصت مناسب یا تعطیلات بعدی تان انتخاب کنید.

سر جان اورت میله

اوفیلیا  ۱۸۵۲-۱۸۵۱

اوفیلیا نقاشی رنگ روغنی از جان اورت میله نقاش بریتانیایی و از بنیان گذاران انجمن برادری پیشا رافائلی است که بین سال های ۱۸۵۱ تا ۱۸۵۲ به تصویر کشیده شد. نقاشی اوفیلیا برگرفته از شخصیت اوفیلیا معشوقه هملت اثر ویلیام شکسپیر است که در نقاشی اورت میله درحال آوازخوانی حین غرق شدن در رودخانه ای در دانمارک به تصویر کشیده شده است. نقاشی اورت میله به دلیل واقع گرایی به کار رفته در چشم انداز آن مورد تحسین قرار گرفته است. بسیاری از گل ها در این نقاشی معنای نمادین دارند. شقایق سرخ، نماد مرگ؛ بنفشه نماد نجابت، وفاداری یا مرگ جوان است.

پابلو پیکاسو

دن کیشوت -  ۱۹۵۵

سبکی که پابلو پیکاسو نقاش، شاعر، طراح صحنه، پیکر تراش، گراورساز و سرامیک کار اسپانیایی و یکی از برترین و تاثیرگذارترین هنرمندان قرن ۲۰ میلادی در ترسیم اثر «دن کیشوت د لا مانشا» به کار برده هرچند با سبک تابلوهای او در اوایل دوره آبی (دوره ای در زندگی هنری پیکاسو که سال های ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۴ را شامل می شود و مشخصه تابلوهای خلق شده در این دوره، رنگ آبی و سبز آن هاست) متفاوت است اما کمتر از آن ها نیست. پیکاسو این اثر را با الهام از رمان «دن کیشوت» اثر میگل سروانتس ساآودرا رمان نویس، شاعر، نقاش و نمایش نامه نویس اسپانیایی خلق کرده است. خطوط پررنگ نقاشی به خوبی توانسته اند پوچی و خنده آور بودن ماجراجویی های دن کیشوت و خستگی را که این ماجراجویی برای او به همراه داشته است نشان دهند. تصویر ایستا در تابلوی پیکاسو به نوعی پر از حرکت است؛ اسب و الاغ ماجراجو، آفتابی که می تابد و آسیاب های بادی در حال چرخش، نمادهایی از این حرکت هستند.

سالوادور دالی

مهمانی چای دیوانه - ۱۹۶۹

شاید نقاشی سوررئالیستی سالوادور دالی نقاش فرا واقع گرای اسپانیایی را بتوان بهترین تصویرگری برای کتاب ۱۲ فصلی «آلیس در سرزمین عجایب» اثر لوییس کارول دانست. «آلیس در سرزمین عجایب» برای کودکان نوشته شده است و داستان خیالی سفر دختری به نام آلیس را تعریف می کند که به دنبال خرگوش سفیدی به سوراخی در زمین می رود و در آن جا با ماجراهای عجیبی رو به رو می شود. سالوادور دالی هر فصل از کتاب را با یک طرح به تصویر کشیده است که در مجموع ۱۲ طرح برای ۱۲ فصل کتاب را شامل می شود. این تصاویر که کمتر دیده شده اند تصاویر جذابی هستند که شما را با خود به داخل سوراخ خرگوش می برند تا شاهد چشم اندازی پرشور از جهان فریبنده و در عین حال ترسناک لوییس کارول باشید.

جان ویلیام واترهاوس

بانوی شالوت - ۱۸۸۸

جان ویلیام واترهاوس از نقاشان نئوکلاسیسیسم است که برای به تصویر کشیدن شخصیت های زن در اساطیر یونان باستان شهرت یافته است. مجموعه تابلوهای«بانوی شالوت» از آثار اوست که از شعر «بانوی شالوت» از آلفرد تنیسون ملک الشعرای بریتانیا و یکی از محبوب ترین شعرای عصر ویکتوریا الهام می گیرد. شعر بانوی شالوت داستان تراژیک دختر جوانی را روایت می کند که به خاطر عشق یک طرفه اش می میرد. نقاشی رنگ روغن بانوی شالوت کاری شاخص و یکی از بهترین و شناخته شده ترین آثار رنگ روغن واتر هاوس است که در آن همچون بسیاری از دیگر آثارش، وضعیت و شرایط نامطلوب زنی زیبا و غمگین را به تصویر می کشد. رنگ های پاییزی وگرم استفاده شده در نقاشی، بازتابی از شعر تنیسون هستند و به نزدیک بودن مرگ بانو اشاره دارند.

مترجم: یاسمین مشرف