هنرمندان پاپ آرت همواره نگاهی تجاری به هنر دارندپاپ آرت
پاپ آرت یا هنر مردمی در زمینه هنرهای تجسمی یک جنبش هنریست که شکل گیری آن بطور مستقل در انگلستان و ایالات متحده آمریکا است. پاپ آرت (Pop art) جنبشی مؤثر در واکنش به مصرف گرایی، رسانه های جمعی و فرهنگ عامه قرن بیستم است که در دهه ی ۵۰ ظاهر شد و پیشرفت چشمگیری در طول دهه ۶۰ بدست آورد.
پاپ آرت در شروع کارش، از تئوری و روش های بکار رفته در اکسپرسیونیسم انتزاعی، جنبشی که قبل از آن بود، فاصله گرفت و به جای آن از اشیاء عادی و رسانه هایی که نظیر مطبوعات، کتاب های طنز و مجله ها بود به منظور ایجاد سنگ بنای هنر معاصر استفاده کرد.
قدمت و تاریخچه پاپ آرت و جنبش این سبک هنری به اواسط دهه ۱۹۵۰ در انگلیس برمیگرددپاپ آرت سوژه های خود را از فرهنگ عمومی که شامل قوطی های آبجو و نوشابه تا داستان های مصور بود، می گرفت. این جنبش هنری که بعنوان واکنشی دربرابر جدیت و رسمیت اکسپرسیونیسم انتزاعی نیز شناخته می شود، نه تنها بر هنرمندان بعد از خود تأثیرگذار بود بلکه به طرز گسترده ای گرافیک، مد و تبلیغات را نیز متأثر کرد. دستمایه های هنر پاپ جامعه ایست که در آن فراوانی اشیاء مصرفی و تأثیر رسانه های جمعی به سرعت رو به فزونیست ولی قبل از آنکه هنرمندان جنبش پاپ آرت در پی تقبیح یا تقدیس فرهنگ چنین جامعه ای باشند، سعی در استفاده از آن در آثارشان و بازنمایی زندگی روزمره دارند.
پیشینه هنر پاپ آرت
در سال ۱۹۵۴ جان مک هله واژه هنر پاپ را بوجود آورد. او معنی هنر پاپ را در انگلستان در یک نمایشگاه به ریچارد همیلتن توضیح داده بود. آقای همیلتن سه یا چهار ماه بعد، معنی هنر پاپ را طی نامه ای بیان کرد. او در این نامه گفته بود که هنر پاپ یک هنر جوان، ارزان، مردمی، فانی، مصرف گرا، کنایه آمیز، شهوت انگیز، اغفالگر و یک تجارت بزرگ است. کلمه هنر مردمی را در سال ۱۹۵۸ برای نخستین بار در مجله Architectural Digest چاپ کردند. هنر پاپ را با نام دادای نیمه دوم قرن بیستم می شناسند. این جنبش در انگلستان در آخرین سال های دهه پنجاه بوجود آمد و در آمریکا به نقطه کمال خود رسید.
جنبش پاپ آرت
عبارت پاپ آرت مختصر پاپیولر آرت (هنر توده) است. نام جنبش هنر مردمی همه چیز را درباره خود آشکار می کند. این جنبش قصد داشت مجدداً هنر را به زندگی روزانه مردم بیاورد و در واکنش به نقاشی آبستراکت به میان آمد و ادعا میکرد که جنبش آستراکت بیش از حد سوفسطایی و نخبه گرا است. اشیاء زندگی روزمره از تصاویر مورد پسند هنرمندان پاپ بود مانند قوطی های سوپ برای اندی وارهول و کمیدی برای روی لیشتیستین.
نقاشی‌های هنرمندان سبک پاپ آرت غالباً طنزآمیز هستنداستفاده وارهول از سیریگرافی، یک روش فوتو ریلستیک و توده پسند پرینت میکنگ از خصوصیات گرایش جنبش پاپ آرت بود. پاپ آرت با فشار وارد مطبوعات و اعلانات شد. در نتیجه تفاوت بین هنرهای زیبا و هنرهای اعلانات بازرگانی بطور ارادی از بین رفت. از نمونه های بسیار خوب آن میتوان به پوشش آلبوم های موسیقی سالهای شصت اشاره کرد. اندی وارهول (۱۹۸۷- ۱۹۲۸) شخصیت مکتب فکری بود. نام های بزرگ دیگر نظیر جاسپر جانس، رابرت روشنبرگ، دیود هاکنی، کلیس اولدنبرگ، روی لیشتیستین، جورج سیگال، وین یا جمیز روزنکویست بودند. جنبش پاپ آرت اکثرا یک جنبش هنری آمریکایی و بریتانیایی بود.
ویژگی های پاپ آرت
بعضی از خصوصیت های مشخص هنر مردمی عبارتست از:
- نقاشی آمیخته و کولاژ:
اکثراً هنرمندان پاپ آرت مواد را با هم مخلوط میکنند و از انواع گوناگون عکس ها استفاده می کنند.
- رنگ های روشن:
پاپ آرت به واسطه داشتن رنگ های پر جنب و جوش و روشن معروف است.
- طنز:
از مؤلفه های اصلی پاپ آرت میتوان به طنز اشاره کرد.
آثار پاپ آرت به دلیل داشتن پویایی و ویژگی‌های منحصر به فرد، به راحتی قابل شناسایی هستند- تکنیک های نوآورانه:
اکثر هنرمندان پاپ آرت تصویری را از یک منطقه فرهنگی می گیرند و آنرا در آثار هنری خود تغییر می دهند.
- تصاویر قابل تشخیص:
پاپ آرت از تصاویر و نمادهای رسانه ها و محصولات مردم پسند استفاده می کند.
تفکرات حاکم بر سبک پاپ آرت
اصولا هنر مردمی مربوط به دهه ۶۰ میلادی است. هنرمندان اولیه پاپ یک گروه هنری مستقل انگلیسی بودند که تواستد زیبایی شناسی هنری را توسعه و گسترش دهند. در واقع این ها معتقدند مبتذل ترین عناصر فرهنگ جامعه قابل زیبا بودن و هنری بودن هستند. آن ها فیلم های مردم پسند، آگهی های تبلیغاتی، داستان های کمیک استریپ علمی تخیلی، موسیقی پاپ، حروف و علائم مرسوم، اشیای روزمره و کالای مصرفی را ابزارهای کار خود معرفی کردند یعنی هرچه که در چشمان مردم بیشتر دیده می شود ابزار قدرتمندی برای پاپ آرت میباشد.
پدید آورندگان پاپ آرت به تأثیر بر فرهنگ عامه شهری تأکید داشتند. پاپ آرت در آمریکا، قدرت و نفوذ فراوانی داشت و واکنشی در برابر باورهای دادائیستی و اکسپرسیونیسم انتزاعی بود. هنر مردمی به سرعت در عرصه های مختلفی نفوذ کرد که از جمله میتوان به طراحی گرافیک، سینما و... اشاره کرد. پاپ آرت در دوران جدید با ظهور بیلبوردهای بزرگ تبلیغاتی کنار بزرگ راه ها، قدرتمندترین ابزارش را یافت.
پاپ آرت در سایر هنرها
طراحی محصول و گرافیک تبلیغاتی به سبک پاپ آرت، بر هنرمندان پسین خود بسیار تأثیر گذار بود. به طوریکه اغلب طرح های گرافیکی تجاری امروزه از ایده های پاپ آرت بهره می برند. همینطور بسیاری از کارتون ها از سبک نقاشی های تبلیغاتی پاپ آرت بهره می برند چون از عناصر ساده زندگی روزمره و فرهنگ مصرف گرایی روزمره استفاده میکنند. بسیاری از هنرمندان مشهور پاپ دارای نقاشی های فراوانی از حالت های روزمره و عادی زندگی هستند و این نشانه نگاه هنری آن ها به حوادث روزمره است. هنرمندان پاپ آرت پیوسته نگاهی تجاری به هنر دارند. موسیقی پاپ نیز هرچند که آنقدر به گرافیک و طراحی پاپ وابسته نیست، ولی تمامی هنرمندان پاپ در این که پیش پا افتاده ترین عناصر فرهنگ جامعه نیز قابل زیبا بودن هستند، مشترکند و میتوان آن ها را با زبان هنری بیان کرد.
بسیاری از کارتون ها از سبک نقاشی های تبلیغاتی پاپ آرت بهره می برنددکوراسیون سبک پاپ آرت
سبک پاپ آرت خصوصیاتی نظیر محرک، دلیرانه، رنگارنگ، پرانرژی، پر از اشارات فرهنگی و شخصیت پردازی دارد. برترین خصوصیات سبک دکوراسیون پاپ آرت، استفاده از رنگ های نئونی، خطوط خشن و بریده شده، عکس های هنرمندان و پوسترهای رنگی است. در سبک پاپ آرت استفاده از رنگ های درخشان و تاثیرگذار برای تأکید بیشتر بر روی واقعیت است و صرفا هنر از یک منبع خاص پیروی نمی کند. سبک پاپ آرت به قدری منحصر به فرد است که به سادگی متوجه اختلاف آن با دیگر سبک های دکوراسیون خواهید شد. در صورت استفاده از این سبک، مسلماً بیننده را شگفت‌زده خواهید کرد. این سبک برای افرادی مطوب است که در پی نمایش ویژگی و ظاهری متفاوت هستند و قدرت انتخاب جسورانه لوازم و رنگ های شاد و متفاوت را دارند. به همین علت در بین جوانان و هنرمندان سبک پاپ آرت بسیار پرطرفدار است.
گردآوری: بخش هنر و سینما سرپوش
- 17
- 6
