به گزارش مهر،کامبیز صبری مجسمه ساز که این روزها در حال جمع آوری آثارش برای برپایی نمایشگاه انفرادی جدید است درباره نمایشگاه آثار تونی کرگ مجسمه ساز شناخته شده انگلیسی- آلمانی که این روزها در موزه هنرهای معاصر تهران برپاست گفت: «من سال ها بود که تونی کرگ را به اسم می‌شناختم تا اینکه سال گذشته به آلمان سفر کردم و از باغ شخصی و ویلایی او که مجسمه هایش را آنجا کار گذاشته بود، بازدید کردم و با او و کارهایش بیشتر آشنا شدم.»
او با تاکید بر اینکه برپایی نمایشگاه آثار تونی کرگ در ایران بسیار مثبت و تاثیرگذار و حتی برای موزه هنرهای معاصر تهران نیز اتفاق خوبی است، توضیح داد: «تونی کرگ آرتیست بسیار مطرح و صاحب اندیشه‌ای در سطح جهان است و این نمایشگاه می تواند ما را در جریان کامل مجسمه سازی پیشرو قرار بدهد و برای هنرجویان و هنرمندان ایران نکات آموزشی داشته باشد و ممکن است گشایش هایی را در نحوه فکر به مجسمه ایجاد کند.»
این مجسمه ساز با اشاره به اینکه آثار تونی کرگ دارای ایده و مفهوم است و در آثارش نگاهی به طبیعت و زندگی دارد، درباره موفقیت این هنرمند بیان کرد: «انعکاس نوع فکر این هنرمند را به راحتی می توان در مجسمه هایش دید و متوجه شد آثار او دارای تئوری و مفهوم قدرتمندی است. اگر بخواهیم درباره موفقیت این هنرمند صحبت کنیم این موفقیت را نباید معطوف به نقطه خاصی از زندگی او بدانیم بلکه هنرمندانه زندگی کردن است که او را موفق کرده است. وقتی استعداد و پتانسیل مناسب در یک هنرمند است باید اتفاقات به گونه ای پیش برود و امکاناتی را پیدا کند و از سوی دیگر جامعه فضایی برای رشد او فراهم آورد تا این رشد اتفاق بیفتد و نوید تولد یک هنرمند بزرگ را بدهد.»
صبری ادامه داد: «هنرمند کارش را در آتلیه اش انجام می دهد و وقتی عناصر دیگر مانند گالری ها، کیوریتورهای هنری، مجموعه داران هنری، مخاطبان هنری و ارگانیزیشن های هنری همه در کنار هم برای معرفی آن هنرمند قرار بگیرند، آنوقت یک هنرمند مطرح جهانی متولد می شود. آثار تونی کرگ هزینه های بسیاری برای تولید دارد اما او صدها اثر خلق می کند و گرچه علت موفقیت او بینش و نگاه آرتیستیک و ارزشمند اوست اما علل دیگر رشد او همان عواملی است که ذکر کردم و به دلیل مهیا بودن همان عوامل است که او می تواند کارگاهش را بزند و با فروش یک اثرش ۱۰ اثر دیگر خلق کند.»
او در پاسخ به این پرسش که کانسپت اصلی آثار کرگ و پرداختن او به طبیعت تا چه میزان موفقیت آمیز در آثارش نمود یافته است، گفت: «اگر بخواهم مستقیم درباره کانسپت آثار تونی کرگ صحبت کنم باید بگویم او کسی است که طبیعت را بسیار خوب و دقیق می شناسد. اگر به یک قارچ صدفی نگاه می کند که از درختی بیرون زده است لایه لایه های این قارچ را به شکل تصویری از طبیعت در ذهنش منعکس می کند. به بافت گیاهان به شکل ماکرو نگاه می کند و این مهارت می خواهد. او روابط میان آنچه را در طبیعت می بیند مجسم می کند و رابطه این تجسم در ذهن و متریال در مجسمه را خوب می داند و برای همین هنرمند بزرگی است.»
این هنرمند ادامه داد: «هنرمندان در جهان سوم و در کشورهای در حال توسعه مانند ما، همیشه و مدام احساس می کنند هر بار اثری ارایه می دهند باید آن اثر تفاوتی با آثار قبلی اش داشته باشد ولی در آثار کرگ می بینیم چگونه یک هنرمند همیشه یک خط را دنبال کرده و نشان می دهد اگر مدام بخواهی خط کاری ات را عوض کنی عین عقب ماندگی است. هنرمند باید بتواند یک خط فکری را سال ها پی بگیرد و آن را رشد بدهد. شما در آثار تونی کرگ، هنری مور، جاکومتی هم که نگاه کنید می بینید آنها یک خط فکری را پیش برده اند و اکثر کارهایشان شبیه هم است و تفاوت های ظریفی در کارها وجود دارد. این نکته به تنهایی جای آموزش دارد که هنرمندان ما نوع تعامل هنرمندان با لحظه های هنرمندانه و خلاقانه خود را بدانند.»
صبری همچنین نکته دیگر این نمایشگاه را برپایی آن بعد از برگزاری نمایشگاه بی ینال مجسمه سازی دانست و در این باره گفت: «داوران در بی ینال مجسمه سازی به کارهای ویدیوآرت و چیدمان و پرفورمنس رای برتر دادند و به نوعی تفکر این بود که انگار عصر مجسمه سازی به پایان رسیده است و این تفکر منتقدان بسیاری نیز داشت ولی این نمایشگاه قدرت حضور مجسمه سازی در دنیا را نشان می دهد.»
او ادامه داد: «من عضو شورای سیاستگذاری و انتخاب آثار این بی ینال بودم و در هر فرصت مناسب این نگرش را مورد نقد قرار دادم. گرچه در نهایت کار به صورت گروهی پیش رفت و من نیز به نتیجه رضایت می دهم چراکه خودم را جزیی از آن کل می دانم، اما امیدوارم آن دوستانی که فکر می کردند عمر مجسمه سازی به پایان رسیده نمایشگاه این هنرمند پیشرو جهانی را ببینند که چگونه نه تنها مجسمه می سازد بلکه نگاه پیشرو خود را وارد هنرش کرده است.»
صبری هفتمین بی ینال مجسمه سازی را بی ینال موفقی دانست و در این باره گفت: «موفقیت امری نسبی است و باید آن را نسبت به شرایط سنجید. با توجه به شرایط و اینکه بعد از ۶ سال این رویداد برگزار می شد و انبوهی از تقاضا وجود داشت باید گفت که یکی از موفق ترین بی ینال های مجسمه سازی بود خصوصا آنکه توانست یک تم تعیین کند و برای اولین بار یک مفهوم را به چالش بکشد، اما یک بی ینال وقتی قابل نقد درست خواهد بود که هر دو سال یکبار سر موعد برگزار شود و در میان هر دو سال هم نمایشگاه سالانه برگزار شود و التهابی در برگزاریش نباشد.»
او درباره اینکه در بی ینال بیشتر شاهد آثار چیدمانی بودیم تا مجسمه نیز بیان کرد: «موضوع این است که در بخش مجسمه کارهای متوسطی ارایه شده بود. از طرف دیگر به دلیل نبود بی ینال هنری در کشور مانند بی ینال ونیز که همه هنرها را در بر بگیرد، در این بی ینال شاهد هجوم هنرمندانی بودیم که با آثار در حوزه نیومدیا و مولتی مدیا با موضوع مجسمه اثر ارایه کردند به گونه ای که نمی شد از کنارشان رد شد اما گوشزد کردیم این اجازه حضور به این معنا نیست که تمرکز داوری و امتیاز دادن ها روی این آثار باشد و آثار خوب مجسمه دیده نشود.»
- 10
- 5
