داوران جشنواره جهانی فیلم فجر از ایران و داوری ها گفتند

به گزارش مهر، دارژان امیر بایف٬ حمیده عمرووا٬ نجیب عیاد٬ زکی دمیر کوبوز و کمال تبریزی داوران بخش جلوه‌گاه شرق اولین سخنرانان این مراسم بودند.

کوبوز در سخنانی گفت: متاسفانه هنوز موفق نشده ام فیلم های خود را در جشنواره فیلم فجر ایران نمایش دهم ولی خوشحالم که امروز به عنوان داور در این جشنواره حضور دارم. من پیش از این مردم ایران را از طریق فیلم های مجید مجیدی، عباس کیارستمی، اصغر فرهادی و جعفر پناهی می شناختم و واقعا آنها را تحسین می‌کنم. پیش از این شناختم را نسبت به مردم این سرزمین از طریق فیلم‌ها به دست آورده بودم و حالا خوشحال هستم که می‌بینم این شناخت واقعی بوده است. از برگزارکنندگان جشنواره جهانی فیلم فجر تشکر می‌کنم که چنین فرصتی را در اختیار من قرار دادند.

دارژان امیر بایف نیز بیان کرد: دومین بار است که به ایران می آیم اولین بار ۱۰ سال پیش به عنوان داور در جشنواره فیلم کودک حضور داشتم. من به سینما علاقه زیادی دارم و از نظر من این جشنواره خیلی خوب برگزار شده است و فیلم‌هایی که در بخش جلوه‌گاه شرق دیدم را دوست داشتم.

نجیب عیاد نیز تاکید کرد: من ایران و فیلم های ایران را بسیار دوست دارم. این جشنواره بسیار مهم است و من توانستم با سینماهای جدیدی آشنا شوم.

حمیده عمرووا نیز ادامه داد: بسیار خوشحالم که در این جشنواره حضور دارم. تا امروز فیلم های بزرگ سینمای ایران را مشاهده کرده ام. سینمای ایران تنها کشوری است که اینقدر رشد کرده است و طبیعی است که نفوذ جشنواره فیلم فجر بسیار زیاد شده است.

کمال تبریزی نیز توضیح داد: همه داوران این بخش آسیایی‌اند و به نوعی فرهنگ و آداب آنان بهم نزدیک است. نزدیک بودن افراد به لحاظ نوع نگاه و سلیقه برایم عجیب و حیرت‌آور بود. زمانی که فیلم‌ها را می‌دیدیم هیچ صحبتی با هم نکردیم در جلسه ابتدایی و انتهایی که با هم داشتیم  به راحتی توانستیم به نتیجه مطلوب برسیم. این نشان دهنده این است که همه دنیا و فرهنگ‌ها در حال نزدیک شدن به همدیگر هستند. امیدوارم تمام جشنواره ها بتوانند این نزدیکی نگاه ها را بوجودو آاورند تا مانع جنگ ها شوند.

در ادامه این نشست داوران بخش بین المذاهب میکال لوگان٬ کاتیا مالاتستا و حجت‌الله ایوبی روی صحنه آمدند.

لوگان در سخنانی گفت: من در لهستان فیلم شناسی تدریس می کنم، این اولین فرصت برای من بود که در یک کشور اسلامی حضور داشته باشم، ما ۱۱ فیلم بسیار مهم دیدیم که حداقل ۳ تا از آنها بسیار زیبا بود که می توانند در جذب مخاطب موفق باشند.

ماتستا نیز بیان کرد: من سال ها است که سینمای ایران را دوست دارم این اولین بار بود که در یک جشنواره داور بین المذاهب بودم ‌و می دانم این جایزه اهمیت بسیاری در شرایط امروز دنیا دارد. به برگزارکنندگان جشنواره به دلیل این برنامه ریزی دقیق برای نمایش های آثار مختلف با نگاه های مختلف تبریک می گویم. اهدای این جایزه تجربه بسیار لذت بخش بود چرا که داوران این بخش از ادیان مختلف و فرهنگ های مختلف بودند.

وی تاکید کرد: فیلم های متنوعی از کشورهای مختلف بود که همه آنها دارای قصه های انسانی و با شرایط معنوی بود.

لوگان نیز ادامه داد: برخی از فیلم های این بخش درباره جنگ بود که به خوبی می توانستیم ارزش های انسانی را در آن ببینیم.

نشست داوران سی و پنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر با سخنان داوران بخش مسابقه بین‌الملل (سینمای سعادت) ادامه پیدا کرد.

فلوریان گالنبر گر٬ جسیکا وودورث٬ لخ مایوسکی٬ میکو هارادا٬ اوبرتو پازولینی٬ فاطمه معتمدآریا و رسول صدرعاملی داوران این بخش هستند

پازولینی گفت: کار داور گاهی مفرح و گاهی کسل کننده است اما در ایران برای من مفید بود چرا که فیلم های بسیار قوی بودند و بسیاری از فیلم ها حق دارند که جایزه بگیرند. از تفاوت نظر بین داوران در این بخش لذت بردم و بحث درباره نگاه دیگر داوران برای من بسیار  جذاب بود.

مایوفسکی دیگر داور جشنواره هم توضیح داد: خوشحالم که حضور در ایران را قبول کردم و خیلی ناراحتم که اینقدر زود می روم. خیلی از این تجربه کاری و همکاری با داوران راضی هستم و از حضور معتمدآریا که مثل یک فرشته کنار ما بود تشکر می کنم.

صدرعاملی نیز بیان کرد: ۱۵ فیلمی که دیدیم ۱۵ فیلم متفاوت از کشورهای مختلف بود. ما در جلسات طولانی که با داورها داشتیم، در نهایت توانستیم به نظر مشترکی برسیم و نتیجه نهایی در مراسم اختتامیه اعلام می‌شود.

معتمدآریا نیز گفت: از نگاه من هیچ خوشبختی بالاتر از این نیست که با انسان های خردمند سر و کار داشته باشیم و در بخشی که من حضور داشتم همه افراد خردمندی هستند. وقتی به کارهای بزرگ ساده نگاه می کنیم نتیجه بهتری می گیریم و ما نیز در این بخش چنین کاری کردیم. هرکدام از این فیلم ها می توانست برای خود برنده باشد اما مهمترین چیز در گروه ما این بود که با تمام تفاوت هایی که داشتیم یک نگاه را به زیبایی فرهنگ انسان و سینما داشتیم و همین باعث شد که به اتفاق نظر برسیم و خیلی خوشحالم که برای اولین بار در ایران به عنوان یک داور رسما فعالیت کردم و خوشحالم این اتفاق در این جشنواره رخ داده است. امیدوارم این سینما همیشه شادی به همراه آورد.

وی افزود: همانطور که دوستان دیگر هم گفتند، هر کدام از این فیلم ها می‌توانست برای خودشان یک برنده باشد اما آن چیزی که بیشتر از هر نکته‌ای برای گروه هفت نفره ما اهمیت داشت این بود که ما در سنین، فرهنگ‌ها و کشورهای مختلف یک مدل به آنها نگاه می کردیم، به فرهنگ، سینما، انسانیت و زیبایی. همین باعث شد که خیلی سریع با یکدیگر٬ هم نظر شویم و فیلم‌ها را با اشتیاق نگاه کنیم.

امیر اسفندریاری معاون امور بین‌الملل جشنواره جهانی فیلم فجر و مسئول جلسه در پاسخ به این سوال‌ که معیارهای داروی در جشنواره جهانی چیست، گفت: سینمای ما پارامترهای مشخصی برای خودش دارد و به انسانیت می‌پردازد و به دور از بدون خشونت است. سینمای ما را در دنیا به این شکل به جا می‌آورند و همین نگاه انسانی در جشنواره نیز وجود دارد.

او ادامه داد: جشنواره توجه ویژه‌ای به سینمای منطقه دارد و این نگاه را در بخش دارالفنون دیدیدم. پشتوانه سینمای ایران فرهنگ آن است. اتفاقی که در جشنواره جهانی فجر افتاده و در فستیوال‌های دیگر چنین اتفاقی نیفتاده، این است که تعداد زیادی از مهمان‌های ما روسای جشنواره‌ها، برنامه‌ریزها و خریداران خارجی هستند که برای تماشای فیلم‌های ایرانی آمده‌اند. معیار یک جشنواره نوع انتخاب داورها و فیلم‌هایش است، اما به نگاه و داوری آن‌ها کاری ندارد. اگر فیلم‌ها را ببینید سیاست جشنواره را نیز خواهید دانست.

نشست خبری داوران جشنواره جهانی فیلم فجر با داوری بخش نتپک ادامه یافت.

رولاندو تولنتینو داور فیلیپینی این بخش گفت: از برگزارکنندگان جشنواره بسیار ممنون هستم. این اولین باری است که در ایران هستم. فضای تهران برایم بسیار متفاوت بود. جایزه نتپک برای ارتقای فیلم های آسیاست. ما ۱۰ فیلم ایرانی دیدیم و جایزه را به یکی از آنها اهدا خواهیم کرد. این فیلم‌ها به خاطر تنوع و موضوعاتی که داشتند ما را شگفت زده کردند. در نهایت هیات داوران از استرالیا و فیلیپین و ایران روی یک فیلم به توافق رسیدند که عنوان آن را امشب به شما می‌گوییم.

فاطمه معتمدآریا از اعضای نتپک در توضیح این بخش گفت: امسال بیستمین سالی است که از افتتاح نتپک می‌گذرد، این بخش را آرونا واسادوف هندی پس از این‌که متوجه شد فیلم‌های آسیایی در دنیا مخاطب دارند، افتتاح کرد. به این ترتیب فیلم‌های آسیایی در کشورهایی مثل آمریکا و هندوستان به نمایش درآمد و این نمایش‌ها گسترش پیدا کرد. همچنین جایزه‌ای را برای یک فیلم آسیایی در نظر گرفتند.

او ادامه داد: نتپک در این سال‌ها چاپ کتاب، برگزاری سمینارهایی با موضوع سینمای آسیا و نمایش آثار را در دستور کار داشته و کاملا مستقل اداره می‌شود. بقای نتپک به حق عضویت هایی است که اعضای آن  پرداخت می‌کنند.