اتحاد سینما و تلویزیون علیه نمایش خانگی

در چند وقت اخیر حملات به سریال‌های ساخته‌شده در شبکه نمایش خانگی شدت گرفته و طیف‌های مختلفی در سینما و تلویزیون این شبکه را عامل اصلی بیشتر مشکلات و معضلات سینما و تلویزیون عنوان کرده‌اند. زیر سوال بردن تولیدات اغلب پرهزینه شبکه نمایش خانگی که با کلیدواژه‌های «پول کثیف» و «سرمایه‌های با منشأ نامعلوم» آغاز شد؛ حالا این روزها به جایی رسیده که بسیاری از تهیه‌کنندگان تولیدات شبکه نمایش خانگی را عامل اصلی جهش دستمزدهای بازیگران و به‌تبع آن افزایش هزینه‌های تولید می‌دانند- که یکی از بزرگترین چالش‌های تولید نمایشی در یکی دو‌سال اخیر بوده.  حالا در شرایطی‌که صدور حکم بیست‌سال زندان برای یکی از تهیه‌کنندگان سریال شهرزاد (و زیر حکم‌بودن آن تهیه‌کننده دیگر) شبکه نمایش خانگی را بیشتر از قبل زیر تیغ برده؛ به ‌نظر می‌رسد تهیه‌کنندگان و مدیران دولتی سینما و تلویزیون دست‌به‌دست هم داده‌اند تا آب برای دست‌اندرکاران اصلی شبکه نمایش خانگی گل‌آلوده‌تر از همیشه شود. این پروژه که می‌توان از آن به‌عنوان اتحاد سینما و تلویزیون علیه نمایش خانگی نام برد، در روزهای اخیر آشکارتر از همیشه درحال پیگیری است.

اتحاد

دیروز یکی از مدیران تلویزیون و یکی از تهیه‌کنندگان باسابقه و پرنفوذ شمشیرها را علیه نمایش خانگی از رو بسته و انواع‌ و اقسام انتقادات را از این رسانه جدید به ‌عمل آوردند. غلامرضا الماسی مدیر گروه فیلم و سریال شبکه یک و مرتضی شایسته سخنگوی انجمن تهیه‌کنندگان مستقل دو منتقد سرسخت نمایش خانگی بودند که درباره اقدامات جدید تلویزیون و سینما علیه نفوذ روزافزون این سرویس‌ها صحبت کردند...

رقابت سرسختانه

غلامرضا الماسی در برنامه «سلام صبح بخیر» درباره پخش سریال‌های محبوب تلویزیون از سرویس‌های وی‌.او.دی و آی.پی.تی.وی؛ سریال‌های محبوب را  برندهای تلویزیون نامید و درباره مالکیت معنوی آنها صحبت کرد. او با اشاره به این‌که «تمام تولیدات تلویزیون از صفر تا صد به تلویزیون تعلق دارد، چه عروسک، چه کاراکتر» گفت که «اگر جایی بخواهد از اینها استفاده کند، باید از تلویزیون اجازه بگیرد.» قائم‌مقام سابق سیمافیلم حتی کاراکترهای سریال‌ها را هم مشمول قانون مالکیت معنوی خواند. اشاره او به برخی فیلم‌های سینمایی مثل «خوب، بد، جلف» بود که کاراکترهایش از دل سریال‌هایی مثل «پژمان» درآمده‌اند. او با اشاره به این‌که «رونق محصولات نمایش خانگی حاصل یک تب و تاب اولیه است»، گفت که «مانند سریال‌های شبکه‌های ماهواره‌ای تب شبکه نمایش خانگی هم فروکش خواهد کرد. به‌هرحال اگر تناسب کمی، کیفی، مالی و اعتباری به هم بخورد، همه به هم آسیب می‌رسانند.» الماسی درباره این آسیب می‌افزاید که «هرکسی به تلویزیون می‌آید با هزینه‌های این مدیوم کار می‌کند، اما شبکه نمایش خانگی این نظم را به هم می‌زند.» او در این مورد مثال می‌زند که «با چهره‌های کوچ کرده از تلویزیون چون مهران مدیری و رضا عطاران و حسن فتحی مذاکره شده بود که بازگردند و در چارچوب مالی و قواعد سازمان کار کنند، اما درگیر شبکه نمایش خانگی شدند»...

دست پر تلویزیون

مدیر گروه فیلم و سریال شبکه یک در ادامه صحبت‌هایش از دست پر تلویزیون در رقابت با نمایش خانگی خبر داد: «باکس پخش شبکه یک و سه تا پایان ‌سال پر است. شبکه یک سریال‌های «مرواریدهای خلیج‌فارس»، «محکومین۲»، سریال «۸۷ متر» کیانوش عیاری و «ترور خاموش» را در دستور کار دارد. در کل ۸۳ سریال نمایشی داریم که دو کار الف ویژه «سلمان» و «موسی» و ١٤ سریال الف فاخر ازجمله شهید باکری در میان‌شان وجود دارد.

خط‌ونشان سینما

سخنگوی انجمن تهیه‌کنندگان مستقل سینمای ایران نیز به پرداخت دستمزدهای بالا و عرضه سریال‌های خارجی در شبکه نمایش خانگی واکنش نشان داد تا جو یکپارچه‌ای علیه شبکه نمایش خانگی شکل گرفته باشد. مرتضی شایسته درباره عرضه سریال‌های روز خارجی در سرویس‌های وی‌.او.دی و آی.پی.تی.وی گفت: «وقتی فیلم ایرانی برای دریافت مجوز نمایش و اکران باید هفت‌خوان را رد کند، چرا سریال‌ها و فیلم‌های خارجی در V.O.D نباید پروانه دریافت کنند؟ این روش به ارایه فیلم ایرانی لطمه اساسی می‌زند.» اشارات دیگر مرتضی شایسته به این‌ بود که «سریال‌های شبکه نمایش خانگی باعث افزایش بی‌رویه دستمزدها می‌شوند.» موضوعی که خیلی‌ها درباره‌اش حرف زده‌اند و خواستار کنترل تولید سریال‌های ایرانی و دستمزدهای عوامل‌شان از سوی شورایعالی تهیه‌کنندگان شده‌اند. اما «آن‌چه به ‌جایی نرسد، فریاد است»!

حرف آخر

با این‌که بسیاری از انتقادات مخالفان شبکه نمایش خانگی درست به‌ نظر می‌رسد، اما نمی‌توان این واقعیت را هم نادیده گرفت که این شبکه امکان تولید آثاری را فراهم آورده که با توجه به خطوط قرمز تلویزیون نمی‌شد در آن رسانه بهشان پرداخت. این شاید مثبت‌ترین تاثیر این شبکه در شرایط خاص ما باشد.