به گزارش بانی فیلم،مشکل کمبود بودجه برای بخش های مختلف فرهنگی همیشه به قوت خود باقی است و بعضی از کارشناسان معتقدند که فرهنگ و حوزه سینما برای دولت اولویت اصلی نیست. هرچند که کشورمان با مشکلات اقتصادی و معیشتی دست به گریبان است، اما درونی کردن چگونگی فرهنگ برخورد با این مشکلات کار سینما و دیگر دستگاه های فرهنگی است.
برخی دیگر از کارشناسان نیز معتقدند بسیاری از کشورهای پیشرفته بیشترین بودجه خود را به بخش فرهنگ و سینما اختصاص می دهند و فرهنگ همپایه اقتصاد اهمیت دارد. حال سوال اینجاست که اگر قرار بر افزایش بودجه باشد، این بودجه باید صرف چه حوزه هایی شود و بیشتر در چه بخش هایی با مشکل رو به رو هستیم که می توانیم با کمک بودجه آن را برطرف کنیم.ضمن اینکه قطعا باید در نهایت هر سال فهرست روشنی از هزینه کردها نیز به رویت مردم و رسانه ها برسد تا مشخص شود بیت المال در چه مسیری خرج شده است.تلاش برای رسیدن به پاسخی قانع کننده برای این سوال را در گفت و گوی بانی فیلم با کارشناسان و سینماگران از نظر می گذرانید:
یشایایی:توزیع را مدیریت کنیم
هارون یشایایی اعتقاد دارد لازم است بودجه سازمان سینمایی در زمینه تجهیزات سرمایه گذاری شود و تسهیلاتی به ساخت فیلم ها اختصاص داده شود.
این تهیه کننده قدیمی سینما در پاسخ به این پرسش که اگر بودجه بخش سینمایی بیش از میزان اعلام شده باشد، باید صرف چه بخش هایی شود، به بانی فیلم گفت: لازم است در زمینه تجهیزات سرمایه گذاری شود و تسهیلاتی به ساخت فیلم ها اختصاص دهند. البته عمده ترین مشکلی که در سینما وجود دارد، مسأله اکران است و مشکل ما در زمینه توزیع خیلی بیشتر از تولید است و نمی دانم واقعا باید برای این مسأله چه کاری انجام دهیم. فیلم ها با زحمت زیاد ساخته می شوند و پشت صف اکران می مانند و به نظرم امکان این وجود دارد که توزیع را مدیریت کنیم.
وی در پاسخ به این پرسش که بهتر نیست گزارش هزینه کرد بودجه را شفاف تر ارائه دهند، گفت: آقای روحانی مبالغ صرف شده را در تمام زمینه ها اعلام کردند که سینما جزئی از آن شناخته می شود. معتقدم اندک هزینه ای که برای سینما صرف می شود، بهتر است به مردم بگویند برای کدام بخش ها و فیلم ها هزینه می شود و آیا ارزش تولید و اینکه روی آن سرمایه گذاری شود، دارد و به هرحال شفافیت هزینه موضوع مهمی شناخته می شود.
علیرضا رئیسیان:افزایش بودجه کمکی به ساختار گسترده سازمان سینمایی نمی کند
علیرضا رئیسیان در این خصوص که اگر بودجه بخش سینما و فرهنگ افزایش پیدا کند، باید صرف چه مواردی شود، به بانی فیلم گفت: هرچه تشکیلات اداری سینما گسترده تر باشد، دلیل نمی شود سینما پیشرفت کند، بلکه تنها بودجه افزایش یافته است، چون بخش عمده ای از این بودجه صرف حقوق و مزایا، برگزاری جشنواره های مختلف و تأمین اعتبارات ارزی و ریالی دستگاه های اداری می شود. این در حالی است که وضعیت عمومی حمایت از فیلم ها رضایت بخش نیست و اتفاق خاصی نیز در وضعیت بین المللی سینما نمی افتد. این میزان هزینه برای جریانات اداری، توجیه قابل قبولی ندارد؛ یعنی من و بسیاری از افراد دیگر بعد از چهارسال هیچ دلیل قانع کننده ای نداریم که چرا باید بخش بین الملل جشنواره از بخش داخلی فجر جدا باشد و این دو جشنواره تنها یک دهم بودجه را به خود اختصاص می دهند. اگر همین طور محاسبه کنیم، حدود ۳۰ یا ۴۰ درصد صرف جشنواره های مختلف و حقوق کارکنان می شود. آنچه در انتها باقی می ماند، ۱۰ یا ۱۵ درصد است که مربوط به زیرساخت ها، حمایت از فیلم کوتاه و مستند می شود. بنابراین اشکال اساسی در ساختار بسیار گسترده و ناکارامد سازمان سینمایی است، نه در افزایش بودجه. تا زمانی که این مشکل حل نشود، حتی اگر بودجه ۱۰ برابر شود، فایده ای ندارد و برای همین بودجه نیز تقاضاهای دولتی وجود دارد.
وی با بیان اینکه با گفته حیدریان درباره کافی نبودن این بودجه موافق است، افزود: مطمئنم ایشان نیز معتقد است که امکان ندارد به این تشکیلات اداری دست بزنیم، چون مقاومت از خود نشان می دهد. مطمئنم آقای حیدریان با من هم عقیده است که ساختار فعلی باید تغییر کند و سیاست ها به روز شود. همچنین باید فکری اساسی برای این ساختار فرسوده، کهنه و قدیمی انجام دهیم و افزایش بودجه راه حل مناسبی نیست.
سید جمال ساداتیان:بخشی از بودجه را صرف توسعه فضاهای نمایشی کنیم
سید جمال ساداتیان می گوید باید بودجه ای را برای توسعه سالن های نمایش اختصاص داده شود.
این تهیه کننده سینما درباره اینکه اگر بودجه بخش سینمایی بیش از میزان اعلام شده باشد،چطور باید صرف شود، به بانی فیلم گفت: سرفصل بودجه مشخص شده که برای چه اموری استفاده می شود، اما همچنان فیلمسازی ما نیازمند حمایت های دولتی است. سال هاست این موضوع مطرح می شود که فیلم ها- چه کم و چه زیاد- در کشور تولید می شود، اما بحران اصلی -مسائلی که در رابطه با مافیا مطرح شده- ما را به این می رساند که باید بتوانیم ظرفیت های نمایشی خود را افزایش دهیم و این بیشتر برای اقتصاد سینما مفید است.
ساداتیان ادامه داد: شما حساب کنید، چهار سال پیش دولت بودجه ای را هزینه کرد و سیستم تولید فیلم را به دیجیتال تبدیل کرد و صرفه جویی بسیاری در زمینه استفاده از حلقه فیلم های نگاتیو و پوزیتو به وجود آمد. در حقیقت یک سرمایه گذاری انجام دادند و در چند سال از لحاظ اقتصادی صرفه جویی های خوبی در این بخش به وجود آمد. الآن کارگردانان و تهیه کنندگان با این شرایط نگران برداشت زیاد سرصحنه، چاپ و نگاتیو نیستند. اگر با این نیت بودجه ای را برای توسعه سالن های نمایش اختصاص دهیم، تناسبی بین تعداد فیلم هایی که در سال ساخته می شود و تعداد ظرفیت نمایشی به وجود می آید. این گردش اقتصادی سینما را به شدت بالا می برد و زمانی که ظرفیت های اقتصادی بالا برود، اشتغال بیشتری به وجود می آید و در مجموع محسنات بسیاری دارد.
وی در پاسخ به این پرسش که بهتر نیست گزارش هزینه کرد بودجه را شفاف تر ارائه دهند، گفت: بد نیست. در چندسال اخیر بحث بر سر این بوده است که بودجه های اختصاص داده شده فارابی برای ساخت چه فیلم هایی است و چند درصد آن برگشته و چه مکانیزمی داشته است. بالاخره بودجه هایی که وارد سینما می شود، حق تمام سینماگران است. تمام اعضای صنوف حقشان است که بدانند سرانه ای که وارد سینما می شود، صرف چه اموری خواهد شد. این یک بحث جنجالی در داخل سینماست، چون بسیاری از افراد می روند پول می گیرند و فیلم می سازند، اما پول ها را بر نمی گردانند و چرا تنها عده ای می توانند از این پول ها استفاده کنند، چرا همه نمی توانند؟…اگر به جای تمام این مباحث بخشی از بودجه ها را به صورت مطلق در توسعه فضاهای نمایشی به کار ببریم، گردش اقتصادی بیشتر می شود و بخشی از حرف و حدیث ها کم می شود.
عباسیان:میزان بودجه های فرهنگی و هنری شوخی است!
عباسیان در پاسخ به این پرسش که اگر بودجه بخش سینمایی بیش از میزان اعلام شده تعیین شود، باید صرف چه بخش هایی شود، به بانی فیلم گفت: در همه دولت ها دیدگاه ها نسبت به حوزه فرهنگ حداقلی هستند و بودجه ای که برای فرهنگ در نظر گرفته می شود، بخصوص برای سینما به عنوان مهمترین شاخه فرهنگی-هنری به عنوان پیشانی هنر انقلابی ۱۰۰ یا ۲۰۰ میلیارد تومان رقم های شوخی به نظر می رسند. بحث اینکه همین عدد به درستی هزینه می شود یا نه، جداست.
عباسیان ادامه داد: متأسفانه در سال های اخیر اعداد و ارقامی که برای جشنواره ها در نظر گرفته می شود، منطقی نیست و اگر قرار است به این شیوه هزینه شود که همین میزان بودجه تعیین شده، زیاد هم هست، اما برای پیشبرد و ارتقای سینما این بودجه کم است. از همه مهمتر آنکه در دوره قبلی در خصوص بودجه صرف شده گفتند که ما در اتاق های شیشه ای نشستیم، اما هیچ اطلاعاتی داده نشد و اگر بودجه به طور میانگین سالی ۲۰۰ میلیارد تومان است؛ یعنی حداقل در چهار سال گذشته بودجه سینما در دولت یازدهم ۶۰۰ میلیارد تومان بوده است، اما هیچکس در بدنه سینما نمی داند چه بلایی بر سر این پول در چهارسال آمده است. به نظرم اگر این شفافیت ایجاد شود و به عنوان کسی که زمانی مدیر بودم، ایمان داشته باشم اگر قرار است هزینه کنم، فردا همه متوجه می شوند و بودجه را باید به نحوی هزینه کنم که بتوانم پاسخگوی آن باشم. مسأله این است که برای همین بودجه کم هم اگر شفافیت و تعبیر اتاق شیشه ای وجود داشته باشد، بهره وری بیشتر خواهد شد.
وی در پاسخ به اینکه فکر می کنید در چه زمینه هایی کمبود داریم، بیان کرد: تقریبا در تمام زمینه ها از جمله سالن سینما، اکران، نمایش خانگی، بازاریابی و عرضه داخلی و خارجی با مشکل مواجهیم؛ یعنی دقیقا بودجه در بخش هایی مصرف می شود که ضرورتی ندارد. حوزه هایی که بودجه باید برای آن صرف شود، خیلی زیاد هستند.
سامان سالور:بودجه های فرهنگی معادل آپارتمان کوچکی در شمال شهر است
سامان سالور در پاسخ به این پرسش که اگر بودجه بخش سینمایی بیش از میزان اعلام شده باشد، باید صرف چه بخش هایی شود، به بانی فیلم گفت: نه تنها بودجه معاونت سینمایی بلکه بودجه فرهنگ این کشور کم است. وقتی به دلیل فضای مجازی و رشد اطلاعات با بودجه هایی مواجه می شوید که چندین برابر بودجه فرهنگی مملکت هستند و برخی مدیران ارشد ما متوجه این نیستند اگر قرار است اتفاقی برای این کشور بیفتد، ابتدا باید در فرهنگ هزینه شود،پس قطعا باید با بودجه بیشتری برنامه ریزی کرد. در بسیاری از کشورها مثل آلمان و اتریش بیشترین بودجه ها به بخش های فرهنگی اختصاص می یابد. تا زمانی که به درک واقعی در این زمینه نرسند، همین وضع حاکم است و بودجه های فرهنگی این کشور در زمینه های مختلف مثل سینما، تئاتر و کتاب با یک قیمت آپارتمان کوچک در شمال تهران برابر است. ما الآن در بخش معاونت سینمایی برای هزینه در زیرساخت ها، ساخت سالن های سینما، کمک به گروه های مستقلی مانند هنر و تجربه و تولید فیلم های مستقل و همچنین کمک به ساخت فیلم هایی که وام می گیرند با کمبود بودجه رو به رو هستیم. بسیار تعجب می کنم بودجه نهادهای دیگری که شاید نیازمند بودجه های زیاد نباشند، بیشتر از حوزه فرهنگ و سینماست و این مظلومیت حوزه سینما و تئاتر را نشان می دهند.
سالور ادامه داد: سینما به عنوان یکی از ارکان فرهنگی مدرن کشور بعد از نفت و قالی، پرچمدار معرفی فرهنگ و پیشرفت بوده است. همین که در بین کشورهای اروپایی سینه خود را سپر می کنیم و فخر می فروشیم که سالی ۱۰۰ فیلم ساخته می شود، کم نیست. درست است که از بخشی از فیلم ها حمایت نمی شود، اما سینما امر زنده ای در این کشور است و کاش تصمیم گیرندگان کلانی که بودجه را تقسیم می کنند، پی می بردند نه تنها سینما بلکه همه ارکان فرهنگ و مملکت ما به حدی اهمیت دارد که باید به سایر بخش ها ترجیح داده شود.
این کارگردان با بیان اینکه خیلی کم امیدوارم در این رابطه اتفاقی بیفتد، عنوان کرد: متأسفانه هنوز درگیر مسائل اقتصادی هستیم و همین موضوع در سینمای ما خیلی رخنه کرده است و کمتر شاهد فیلم های ماندگار و خوب هستیم و همه چیز اقتصادی شده است و تهیه کننده و سرمایه گذار با هر فیلم رده پایینی انتظار دارد فیلمش بفروشد و به همین دلیل شاهد رشد قارچ گونه فیلم فارسی هستیم.
وی خاطرنشان کرد: اگر روزی به این رسیدیم که فرهنگ و اقتصاد همپایه هم هستند، در این صورت مردم با فرهنگ تر می شوند و حقوق شهروندی خود را بهتر می شناسند.
- 12
- 6
