سینماهای ایران چقدر از تعطیلی اکران نوروز متضرر شدند

تنها یک روز از مشخص شدن فیلم های اکران نوروز ۹۹ در روزهای انتهایی اسفند ماه پارسال ، گذشته بود که مراکز فرهنگی کل کشور من جمله سینماها به علت حضور نامیمون و یکباره کرونا تعطیل شد. تعطیلی ای که تا امروز هم ادامه دارد.

سینمای ایران پیوسته به علت تعدد فیلم های ساخته شده در طول سال و کمبود سالن، معمولاً با ترافیک طولانیِ فیلم ها در صف اکران روبرو است و امروز با تعطیلی دو ماهه سینماها این ترافیک بیشتر هم شده است.

البته چند روزی است که بعضی فیلم ها من جمله خروج، تن به اکران اینترنتی داده اند ولی به واقع این اقدام هم نمی تواند بار ترافیک فیلم های پشت در اکران را کم کند.

به گواهی آمارها، اکران نوروزی همواره جزء پربیننده ترین اکران های سال است و بی راه نیست اگر بگوییم طلایی ترین زمان اکران مربوط به روزهای نوروز است. به دلیل آن که یکی از تفریحات شهروندان در روزهای نوروز رفتن به سینماهاست که با آمدن این مهمان ناخوانده و مزاحم این امکان از مردمان دریغ شده است.

اکنون پیش بینی ورشکستگی سالن های سینما اتفاقی است که دور از ذهن نیست هرچند رئیس سازمان سینمایی در صفحه شخصی خود در فضای مجازی به ضرر ۶۰۰ میلیون تومانی سینماها در روزهای تعطیلی بابت شیوع ویروس کرونا اشاره نمود اما به جبران آن در آینده امیدوار بود.

ولیکن با تعطیلی این دو ماه سینما که احیانا ادامه دار هم خواهد بود و امکان دارد تا یک ماه آتی هم تمدید شود سینماها چه قدر متضرر شده اند؟

با یک حساب سرانگشتی و مقایسه ای طی چند سال گذشته اکران نوروزی، میتوان تخمین زد که در بدترین شرایط هم سینماهای ایران می توانستند فروشی بالغ بر بالای ۱۷ میلیارد تومان را تنها طی یک ماه، یعنی دو هفته آخر اسفند و اول فروردین ماه تجربه کنند.

اما پس از نوروز، شاید مناسب ترین زمان اکران و نمایش فیلم را بتوان ماه مبارک رمضان دانست. به دلیل آن که پس از همزمانی این ماه با فصل تابستان و و اجرای طرح اکران فیلم ها از افطار تا سحر، گیشه رونق خوبی را تجربه کرد؛ البته که در یک دوره هم این طرح با ناکامی روبرو شد. ولی امروز هم چنان بنظر میرسد با ادامه دار شدن شیوع ویروس کرونا در ایران باید قید اکران رمضان، عید فطر و افطار تا سحر را هم زد.

بنابراین آنچه در مورد هنر هفتم در زمان حضور کرونا (corona) محسوس است و باید به آن توجه شود وضعیت بد اقتصادی سینماها و کمک و توجه جدی برای سرپا ماندن این هنر و صنعت در ایران در دوران پساکروناست.