بالای ۲۱ ساله ها این فیلم ها را ببینند

در حالت کلی فیلم ها به  دو دسته تقسیم می شوند: فیلم هایی برای کودکان و فیلم های بزرگسالان. اما سایت هالیوود ریپورتر در مورد فیلم های سال ۲۰۱۶ یک گروه دیگر هم اضافه کرده است. این ها فهرست فیلم هایی هستند که به گفته کارشناسان این سایت مناسب بزرگسالان و آدم های بالغ هستند. نه فقط کسانی که سن نوجوانی را پشت سر گذاشته اند بلکه کسانی که در زندگی شان به بلوغ فکری و عاطفی رسیده اند.

۱- ورود/ دنی ویلنوو

به «ورود» می گویند فیلم علمی- تخیلی که نشات گرفته از تفکرات یک آدم است. این فیلم زیرکانه و تفکر برانگیز درباره هجوم موجودات فضایی است که نقطه مرکزی اش راروی این قسمت می گذارد که هر رابطه ای ارزش داشتن دارد حتی اگر با علم به این موضوع وارد رابطه بشویم که با دلشکستگی به پایان می رسد. ایمی آدامز نقش یک زبان شناس را بازی می کند که تلاش دارد با موجوداتی که از آن طرف ستاره ها آمده اند ارتباط قرار کند.

۲- حصارها/ دنزل واشنگتن

بازی خشم آلود از دنزل واشنگتن و وایولا دیویس به این دارم قدرت می بخشد. آنها حقایق سخت زندگی خانوادگی و رویای آمریکایی را در طول فیلم کشف می کنند. فیلمنامه براساس نمایشنامه ای نوشته شده که سال ۱۹۸۳ برنده جایزه پولیتزر شده است.

۳- سلام، نام من دوریس است/ مایکل شووالتر

سالی فیلد در نقش دوریس دوست داشتنی، تراژیک و بامزه است. زن عجیب و غریبی که حدود ۶۰ سال دارد و زندگی اش برای سال های زیادی بدون تغییر باقی مانده است. تا اینکه عاشق یک جوان مهاجر می شود که در دفترش کارگردان هنری است. وسط یک قصه عاشقانه، یک کنسرت راک و قلمروی رسانه های اجتماعی دوریس ثابت می کند که هیچ وقت برای اینکه نکاتی به زندگی تان بدهید دیر نیست. تاینی دالی در نقش بهترین دوست او که به طزر خشنی صادق است، می درخشد.

۴- جکی/ پابلو لورین

ناتالی پورتمن ژاکلین کندی مصمم را به تصویر می کشد. زنی که وقار، کشوه و آسیب پذیری اش در دوران تاریک بعد از ترور جان. اف. کندی آمریکایی ها را امیدوار نگه می دارد. اگر شما در آن نوامبر وحشتناک زندگی کرده باشید، از بازسازی صحنه هایی که درست مثل اصل شان هستند توسط پابلو لورین به خودتان خواهید لرزید. با جزییات دقیق و ترسناک، باد سرد اندوه که فقط خانواده یک مرد را متلاشی نمی کند بلکه باعث فروپاشی کل یک ملت می شود. 

۵- لالالند/ دیمیان چزل

صدای فیلم های موزیکال دوران طلایی هالیوود شنیده می شود. با همان رنگ های درخشان و سکانس های رویایی و با این حال هنوز از قصد داستان نگاهی به زندگی در دوران مدرن دارد. «لالالند» یادمان می اندازد که فیلمسازی با رویاهای بزرگ و  آهنگ های تسخیرکننده تاریخ انقضا ندارد و همیشه مخاطبان را راضی می کند. اما استون و رایان گاسلینگ نقش دو هنرمند را بازی می کنند که تلاش دارند روی رابطه عاشقانه شان با آهنگ ها در هر سکانس تاکید کنند.

۶- شیر/ گرت دیویس

هر پدر و مادری که بچه اش را در یک مغازه خوار و بارفروشی گم می کند و بعد دبنال ردی از او می گردد باید این فیلم را ببیند. نیکول کیدمن در نقش مادرخوانده ای در استرالیا که باید به پسر بزرگش (دیو پتل) اجازه بدهد به هندوستان برگردد تا به دنبال خانواده اش بگردد که ۲۵ سال پیش آنها را در یک قطار شلوغ گم کرده، نفس گیر است. در داستانی که دائما چالش این است که «اگر فلان اتفاق می افتاد» چه می شد. کارگردانش گرت دیویس به شیرینی کاراکترهایش را در مرز به دست آوردن و از دست دادن نگاه می دارد.

۷- دوست داشتن/ جف نیکولز

در خاطره زنده خیلی از آمریکایی ها ازدواج های بین نژادهای مختلف هنوز هم شفاف و روشن وجود دارد. زمانی که چنین ازدواج هایی در مناطق گسترده ای از آمریکا ممنوع بود.

فیلم یک داستان واقعی درباره زوجی است که یکی از آنها سیاهپوست و دیگری سفیدپوست (جوئل ادگارتون و روث نگا) است. آنها در ویرجینیا زندگی می کنند و روی حق شان با آرامش پافشاری می کنند که بخاطر عشقی که به هم دارند حق دارند کنار هم زندگی کنند و به دادگاه عالی می روند تا اجازه ازدواج به آنها داده شود.

جف نیکولز، نویسنده و کارگردان فیلم از گفتن خطابه های دراماتیک اجتناب می کند. از یک شهر کوچک آمریکا تا زندان ایالتی و همه این مسیر تا واشنگتن؛ این داستان الهامبخش ثابت می کند که عشق می تواند بر همه دنیا غلبه کند.

۸- منچستر کنار دریا/ کنت لونرگان

هیچ جواب هالیوودی برای سوالاتی که در این فیلم درام مطرح می شود وجود ندارد. جهانی پیچیده درباره فقدان، خانواده، و قابلیت انعطاف. فیلم لونرگان معنای انسان است.

۹- سکوت/ مارتین اسکورسیزی

داستانی از خشونت و زیبایی که فقط کارگردان کهنه کاری مثل اسکورسیزی می توانست آن را روایت کند.

۱۰- سالی/ کلینت ایستوود

به خوبی بقیه فیلم هایی که گفتیم نیست اما نشان می دهد چطور مردان برای سرنوشت و آبرویشان گاهی باید تا آخر خط مبارزه کنند.