جنیفر لوپز مطابق معمول که خبرهای دستاول را ابتدا با طرفدارانش درمیان میگذارد، در خبرنامه خود اطلاعات و تصاویر جدیدی از جشن ازدواج خود منتشر کرد. جنیفر لوپز و بن افلک ماه گذشته دومین مراسم عروسی خود را با یک جشن سه روزه در کنار عزیزان و نزدیکانشان جشن گرفتند. آنها کار را با یک شام تمرینی در روز جمعه آغاز کردند، سپس روز بعد برای بار دوم در حضور دوستان و اعضای خانواده خود با یکدیگر پیمان بستند و آخر هفته را با صبحانه و کباب در فضای باز در روز یکشنبه به پایان رساندند.
جنیفر در خبرنامه شخصی خود در ۲۱ صفحه درباره این آخر هفته بهیادماندنی و خاطرهانگیز نوشته است. یادداشت جنیفر با این جمله شروع میشود: «این بهشت است. درست همینجا. ما الآن در آن هستیم.» این خواننده در ادامه توضیح میدهد که این جملهای از یکی از فیلمهای بن افلک بود که او در مراسم پذیرایی جشن عروسیشان در سخنرانیاش نیز تکرار کرد. البته این جشن چندان بیدردسر هم نبود. جنیفر در ادامه گریزی به نگرانیهای پیش از برگزاری مراسم زده است؛ از باریدن هرروزه باران در هفته قبل از عروسی و بیماری که کل خانواده دچارش شده بودند و نگرانیهای معمول برای رسیدن یا نرسیدن میهمانان به مراسم.
روز عروسی اما همهچیز خوب پیش رفت و طبع شاعرانه خانم افلک این روز را چنین توصیف کرد: «ساعت شش و چهلوپنج، شنبه بیستم اوت، خورشید رها شد و پرتوهای خود را مانند الماسهای کوچکی که در رودخانه پشت محراب موقت در حیاط پشتی میرقصیدند تاباند. آسمان آبی روشن بود و ابرهای سفید پاکی در دوردستها به چشم میخورد. همانطور که خورشید پشت بلوطهای پوشیده با ریسههای خزه غروب میکند، نسیم گرمی روی چمنزاری که نزدیکترین اعضای خانواده و دوستان ما نشستهاند میوزد و در نهایت من از پلههایی که تبدیل به راهرویی میشدند که مرا به سمت بقیه زندگیام هدایت میکند، پایین آمدم. آه...این واقعا اتفاق افتاد...»
جنیفر در ادامه توضیح داده است که بیست سال پیش و در دوران نامزدی اولشان در همین خانه بن افلک که محل برگزاری عروسیشان شد، درباره اینکه آهنگ «همنشین واقعی» از مارک کوهن بهترین آهنگ عاشقانه برای عروسی است، صحبت کرده بودند. او بدون اطلاع بن از مارک خواسته بود تا این ترانه را بخواند و داماد را غافلگیر کند. درحالیکه جنیفر به سمت محراب میرفت مارک ترانهای درباره راز و رمز شگفتانگیز کودکان خواند. ترانهای که با توجه به حضور پنج فرزند جنیفر و بن در مراسم عروسی انتخابی بینقص بود. در ادامه یادداشت آمده است: «بیست سالی که بین آن رویاهای جوانی و دنیای بزرگسالی از عشق و خانواده که آن روز در آغوش گرفتیم، بیش از آنچه هر کدام از ما بتوانیم تصور کنیم به این ازدواج آورد. ما فقط با هم ازدواج نمیکردیم؛ ما این بچهها را نیز برای تشکیل یک خانواده جدید به این ازدواج میآوردیم. فرزندانمان تنها کسانی بودند از آنها خواستیم در جشن عروسی ما [کنارمان] بایستند. در عین افتخار و شادی ما، هر یک این کار را کردند.
وقتی بزرگترین فرزندمان مسیرش را تمام کرد، مارک خواندن ترانه را شروع کرد، آهنگی که برای اولین بار با هم به آن گوش داده بودیم، به نظر هر دویمان انگار همین دیروز بود و یا ابدیتی پیش... و زندگی آمد، عجیب، زیبا، اسرارآمیز، به شکلی الهی در چرخهای کامل.»
جنیفر یادداشت طولانی خود را با این جملات به پایان برده است: «سالها پیش ما نمیدانستیم که جاده پیش رو به معنای گذر از هزارتوهای بسیار است و شگفتیها، برکات و لذتهای بسیاری را در خود جای داده است. آن همه در این لحظه به اوج خود رسید، یکی از کاملترین لحظههای زندگی ما. شادی ما بیحساب بود. برای همه شما همین خوشبختی را آرزو میکنم... خوشبختی به سختی بهدستآمدهای که پس از سفری که پیش از آن طی کردید، گواراتر است. دوستتان داریم... برای همیشه... »
- 12
- 2