به گزارش ایسنا، «دویچه وله» گزارشی درباره پنج موسیقیدان اروپایی که کمتر بهعنوان نقاش شناخته میشوند، تهیه کرده است. این هنرمندان، نقاشی را نیز مانند موسیقی بهصورت حرفهای دنبال کردهاند و آثارشان در نمایشگاهها و حراجیها عرضه و به قیمتهای بالا خریده شده است.
یکی از هنرمندانی که نقاشی را به اندازه موسیقی جدی دنبال کرده، «پل مککارتنی» از بنیانگذاران گروه راک «بیتلز» است. «مککارتنی» از دوران کودکی به نقاشی علاقهمند بود. او در ۱۱ سالگی یک جایزه برای نقاشی خود در مدرسه دریافت کرد. با این حال، تا سال ۱۹۸۳ یعنی در سن ۴۱ سالگی بهصورت جدی این هنر را دنبال نکرد.
گفته میشود «ویلم دو کونینگ» نقاش اکسپرسیونیست آمریکایی، با «مککارتنی» دوست بود و او را برای ادامه دادن کار نقاشی تشویق کرد. «دو کونینگ» همچنین تأثیر بهسزایی بر سبک نقاشی «مککارتنی» گذاشت.
با این حال، کارهای این نابغه موسیقی تا سالها بعد در معرض دید عموم قرار نگرفتند و در انباری خانهاش ماندند. او سرانجام در سن ۴۱ سالگی آنقدر اعتماد به نفس پیدا کرد تا بتواند به سمت بوم نقاشی برود، هرچند تا سن ۵۶ سالگی آثار اکسپرسیونیست خود را در هیچ نمایشگاهی عرضه نکرد.
این موسیقیدان انگلیسی خیلی کم درباره علاقهاش به نقاشی در مصاحبههایش صحبت میکند؛ اما در یکی از این گفتوگوها توجه «ولفگانگ ساتنر» به آثار «مککارتنی» جلب شد و او برای نمایش آثار نقاشی او اعلام آمادگی کرد. «مککارتنی» از این بابت خوشحال بود که این کارشناس هنری جذب شهرت او نشده، بلکه بیشتر دوست دارد آثار نقاشی او را از نزدیک مورد بررسی قرار دهد.
گیتاریست گروه «بیتلز» در این جریان احساس میکرد بهعنوان یک هنرمند تجسمی جدی گرفته شده و به همین خاطر «ساتنر» را به انگلیس دعوت کرد. به این ترتیب، اولین نمایشگاه آثار نقاشی «پل مککارتنی» در سال ۱۹۹۹ برگزار شد. او که تجربه چندانی در این زمینه نداشت، با یک نمایشگاه کوچک کار خود را آغاز کرد.
کارشناسان هنری آثار او را در رده اکسپرسیونیست و سورئال دستهبندی کردند. با اینکه کارهای هنری «مککارتنی» با شاهکارهای هنرمندان بزرگ جهان قابل مقایسه نیست، کارشناسان بر این عقیده هستند که نقاشیهای او آنقدر خوب هستند که میتوان آنها را بهنمایش درآورد. تا کنون نمایشگاههایی از آثار این موسیقیدان در نیویورک و لندن برگزار شده است.
با اینکه این ترانهنویس و آهنگساز زیاد به این موضوع علاقه نشان نمیدهد، اما نسخههای کپی امضاشده نقاشیهایش به قیمت چند هزار دلار به فروش میرسند. البته این موضوع بیشتر به شهرت او بهعنوان موسیقیدان ربط دارد. او زمانی در کاتالوگ یکی از نمایشگاههایش نوشته بود: «برای نقاشی کردن، من باید یک سد ذهنی را بشکنم و از آن عبور کنم.»
همهچیز برای «اودو لیندنبرگ» هنرمند آلمانی از شکلک کشیدن برای هوادارانش شروع شد؛ او روی کارتهایی که برای هوادارانش طراحی میکرد، صورتکهایی با کلاه میکشید. این تصاویر سرانجام جرقه عشق این موسیقیدان برای هنر نقاشی را روشن کرد. در اوایل دهه ۱۹۹۰ او مجموعهای از نقاشیها را خلق کرد.
«لیندنبرگ» هرگز نمیخواست موفقیتاش در دنیای موسیقی روی نگاه مردم نسبت به نقاشیهایش اثر بگذارد. او نیز همانطور که «پل مککارتنی»، این دو وادی را از هم جدا کرده بود، وقتی صحبت از نقاشی میشد، فروتنانه درباره این هنر خود اظهار نظر میکرد. به همین دلیل است که تعداد زیادی از نقاشیهای این موسیقیدان، نویسنده و نقاش از چشم عموم مردم پنهان مانده است.
«رونی وود» پیش از اینکه فعالیت در عرصه موسیقی را آغاز کند، در مدرسه هنر لندن آموزش میدید؛ اما او برعکس دو هنرمند انگلیسی قبلی، همزمان با نواختن گیتار در گروه «رولینگ استونز»، به عشق اولش، یعنی نقاشی وفادار ماند. در واقع موسیقی مهمترین و محوریترین موتیف در نقاشیهای «وود» است.
بسیاری از آثار هنری او پرترههایی از دوستان موسیقیدانش هستند. برخی از کارهای این خواننده، ترانهسرا و نقاش به قیمت ۸۰۰ هزار یورو و برخی از آثار چاپی او به قیمتهای چند هزار یورویی به فروش رفتهاند.
«رینگو استار» یکی دیگر از مشهوترین ستارههای موسیقی انگلیس است که همراه «مککارتنی» تنها افراد باقیمانده از گروه «بیتلز» به حساب میآیند. گروه پاپ/راک «بیتلز» که در شهر لیورپول ریشه داشت، یکی از تاثیرگذارترین و مشهورترین گروههای موسیقی قرن بیستم محسوب میشود و هنرمندانی مانند «جان لنون» و «جورج هریسون» دو عضو اصلی دیگر آن بودند.
اما آنچه «رینگو استار» را به سمت نقاشی سوق داد، کسالت بود. درامر سابق گروه «بیتلز» زمانی که در تورهای موسیقی حضور داشت، وقت خود را با برنامههای طراحی در کامپیوتر شخصیاش پر میکرد. نتیجه این سرگرمی، تصاویری شبیه نقاشیهای کودکان بود که با این وجود خیلی خوب فروخته میشدند. به همین سبب «رینگو استار» به این کار خود ادامه داد. شاید دلیل موفقیت «رینگو استار» در این حوزه، این است که او خیلی خودش را بهعنوان یک هنرمند جدی نمیگیرد.
«پل دیوید هیوسن» که با نام هنری «بونو» شناخته میشود، نهتنها یک خواننده، ترانهنویس، گیتاریست و فعال اجتماعی است، بلکه نقاش هم هست. او در عرصه موسیقی بهعنوان خواننده و ترانهسرای گروه راک «U۲» شهرت دارد. «بونو» در همین گروه با همسرش «آلسون استورات» همکاری میکرد.
این هنرمند ایرلندی در سال ۲۰۰۳ همراه دو دخترش «جردن» و «ایو» تصاویر آلبوم سمفونی کودکانه «پیتر و گرگه» را کشید. این طراحیها به قیمت ۲۸۰ هزار یورو در یک حراجی به فروش رسیدند. مبلغ حاصل از این حراجی به یک سازمان خیریه اعطا شد.
- 13
- 4