وقتی تهیه‌کنندگان پفک فروش به صحنه موسیقی می‌آیند!/ چرا ترانه‌هایی که استاندارد نیستند، مجوز می‌گیرند؟

صابر قدیمی ترانه سرای معاصر کشورمان در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران، درباره تجاری شدن موسیقی کشورمان گفت: من شخصاً با تجاری سازی هیچ صنعتی مخالف نیستم، موضوع اینجاست کسانی که در یک جایگاهی قرار می‌گیرند آیا استعداد و لیاقت کافی را دارند؟ به وسیله هزینه‌های میلیونی به یک جایگاه رسیده و خواننده شده اند یا به واسطه کنارگذاشتن خوانندگان پیشکسوت توانسته اند مشهور شوند و کسب درآمد کنند؟

او ادامه داد: فرآیند رسیدن به کنسرت دیگر مانند گذشته متکی به استعداد و صدای خوب نیست؛ بلکه به وضع مالی فرد یا پدرتان بستگی دارد و هرچه پول بیشتری خرج کنید به شهرت بیشتری خواهید رسید. در حال حاضر شما برای خواننده شدن کافی است به یک تهیه کننده مراجعه کنید و به او پول بدهید تا شما را خواننده کند؛ چرا که در شرایط موجود اصلا صدا و استعداد جایگاه و ارزشی ندارد و با دستگاه درست می‌شود.

این شاعر جوان اظهار کرد: موسیقی هم مانند صنعت سینماست؛ در حرفه‌ بازیگری هم چهره‌ فرد ملاک است و هم پولی که در جیب دارد؛ جالب این است پس از اینکه پول زیادی خرج می کنند تا خواننده شوند و کنسرت برگزار کنند، سود بسیار زیادی به تهیه کننده می‌رسانند! درواقع بعضی از خوانندگان حال حاضر اجاره داده می‌شوند و درصدی محدود از فروش کنسرت‌ها نصیب خودشان می‌شود.

قدیمی درباره فضای مجازی گفت: الان مشکل فضای مجازی است که به دست برخی تهیه کنندگانی که هیچگونه علاقه و عرقی به موسیقی ندارند اداره می‌شود. درنتیجه آهنگ‌های خوانندگانی که بویی از استعداد و صدای خوب نبرده اند، یک شبه در همه جا منتشر می شود. به طوری که شما در هر خانه یا ماشینی وارد می شوید آهنگ‌های آن‌ها را می‌شنوید. البته اگر این آهنگ اثر خوب و استانداردی باشد، هیچ ایرادی ندارد، مشکل اینجاست که این دست آهنگ‌ها کاملاً فاقد استاندارد‌های لازم و ابتدایی هستند.

او افزود: بخشی از مشکلات موجود به سیاست گذاری‌های غلط مربوط می شود که ما خواننده‌های خوبمان را به علت‌های مختلف که گاه با یک مذاکره کوتاه حل شدنی بوده است، کنار گذاشته و راه را برای ورود افراد بی استعداد باز کرده ایم. نتیجه این سیاست غلط هم این می‌شود که یکی از همین خواننده‌ها که هنوز به جایگاه و شخصیت لازم شهرت نرسیده است به یک مامور سیلی می‌زند!

تهیه کنندگانی که دلسوز موسیقی نیستند

قدیمی در مورد نبود افراد دلسوز در هنر اول کشور گفت: مشکل اصلی این است که بعضا تهیه کنندگانی وارد موسیقی شده اند که دلسوز هنر اول نیستند و اصلا مشخص نیست درگذشته چه فعالیتی انجام داده اند. برخی از این افراد تا چندی پیش پفک می‌فروختند! زمانی که متوجه شده اند فضای موسیقی پر رونق است به این حرفه روی آورده و بر این باور هستند که همان گونه که پفک نمکی را به فروش می‌رساندند، حالا هم باید خواننده را بفروشند؛ حتی تعدادی از تهیه کنندگان به طور مستقیم از لفظ فروش برای خواننده استفاده می‌کنند.

تاریخ مصرف برخی خوانندگان از تاریخ مصرف شیر  هم کمتر است!

این ترانه سرا با اشاره به اینکه برخی خوانندگان تاریخ مصرف دارند، گفت: بعضی از خواننده‌هایی که امروزه وارد موسیقی می‌شوند، تاریخ مصرفشان از تاریخ مصرف شیر کمتر است. دو روز تبلیغ می‌شوند، با صرف هزینه‌های میلیونی چند کنسرت برگزار می‌کنند و خیلی سریع هم کنار می‌روند. این امر در واقع کشف و خنثی سازی یک استعداد است؛ البته اگر استعدادی وجود داشته باشد.

او ادامه داد: استعداد‌های ما در شهرستان‌ها هستند. تا زمانی که بازار موسیقی به این شکل و در دستان افرادی خاص باشد که تمام سالن‌ها را بین خودشان تقسیم می‌کنند و خوانندگان خودشان را به نمایش می‌گذارند، هیچ وقت آن استعداد‌ها دیده نمی‌شوند و مجالی برای رشد و شکوفا شدن نخواهند داشت.

قدیمی در ادامه در اعتراض به مجوز‌ها گفت: موضوع مهم دیگر این است که برخی از ترانه‌ها در شورای صدور مجوز که با حضور ادیبان بزرگ اداره می‌شود، مجوز نمی گیرند؛ اما همین آثار پخش می‌شوند. پس مجوز خود را چگونه و از کجا دریافت می‌کنند؟ باید بگویم که بعضی از ترانه‌ها به هیچ عنوان استاندارد نیستند و تمامی ایراد‌های یک شعر را دارا هستند و می توان از آن‌ها به عنوان نمونه یک شعر کاملاً غلط برای آموزش استفاده کرد.

او ادامه داد: در گذشته خواننده با من تماس می‌گرفت و درخواست شعری خوب می داد، ولی الان به دنبال شعر نیستند و فقط چند کلمه می‌خواهند که جذاب باشد و اصلا معنای ترانه اهمیتی برایشان ندارد. به عنوان مثال در یک ترانه گفته شده است «لااقل بهتر از دونفر آخری دلبر جان»! واقعا همچین شعری چگونه مجوز گرفته است؟

قدیمی تصریح کرد: ما در حال باختن هنر اول کشورمان هستیم و افراد پیشکسوت و کار بلد هم دیگر جایگاهی ندارند. بار‌ها دیده شده که به کنسرت‌ها دعوت می‌شوند، اما مورد تشویق جزئی قرار می‌گیرند و توجه چندانی به آن‌ها نمی‌شود. در واقع از آن‌ها استفاده ابزاری می‌شود برای خود نمایی بیشتر.

قدیمی درباره ابتذال در موسیقی هم اظهار کرد: به معنای واقعی در حال حرکت به سوی ابتذال هستیم و ترانه‌های ما حداقل‌های یک شعر را هم ندارند. در نتیجه جوانان با استعداد کشورمان هیچ وقت دیده نخواهند شد. هر روز یک دسته از افراد با موسیقی‌های تکراری و بی محتوا روی کارمی آیند و مافیا تشکیل می دهند. ادعای این افراد هم این است که ما خواسته‌های مردم را برآورده می‌کنیم؛ در صورتی که اصلا اینطور نیست.

وی افزود: مردم آثار فاخر و خوب که دارای متن، ملودی، تنظیم درست و استاندارد است هم گوش می‌دهند. مانند آثار خوانندگانی همچون محسن چاووشی، علیرضا قربانی، رضا صادقی و....

قدیمی درباره نتیجه این فرآیند گفت: الان موسیقی اصلا اوضاع خوبی ندارد، در یک شرایط نابسامان و نامساعد قرار گرفته که کم کم به جایی خواهیم رسید که همین تعداد اندک از خوانندگان خوب و اصیل کشورمان هم گوشه نشین می‌شوند. این امر به نفع کسانی است که درحال فعالیت با کار‌های بی اصول هستند.

وی در پایان یادآور شد: نزدیک به یک دهه است که گرفتار چنین موضوعاتی هستیم و در دو سال اخیر شدت گرفته است. باید تغییر رویه‌ای در نهاد‌های مجوزدهنده به وجود بیاید و صرفاً از اصرار بی مورد به حذف یکسری از کلمات کلیدی دوری کنند و تبعیض‌ها کنار گذاشته شود. شورای موسیقی هم باید تصمیمات جدی بگیرد و به هر ترانه‌ای مجوز کار ندهد؛ در حال حاضر شاهد صدور مجوز برای ترانه‌هایی هستیم که بدیهیات یک شعر فارسی را هم دارا نیستند.