به گزارش عصرایران، محمد رحمانیان کارگردان شهیر تئاتر کشور ایران، این ایام نمایشی را روی صحنه برده است به نام« عشق روزهای کرونا». این نمایش حاوی چند اپیزود است که یکی از آن ها« بانو و گربه ملوس» نام دارد یا بهتر بگویم نام داشت. انطور که رحمانیان می گوید این بخش از عشق روزهای کرونا (corona) به علت حضور گربه در کنار بهنوش طباطبایی هنرپیشه این اپیزود از سوی اراده شورای نظارت مرکز هنرهای نمایشی و مدیرکل اداره هنرهای نمایشی با مشکل ممیّزی مواجه و حذف شده است.
از وزارت ارشاد یک سؤال دارم. اگر یک گروه تئاتری بخواهند داستان اصحاب کهف را اجرا کنند، با سگ قصه چه می کنید؟ آیا این قصه قرآنی به خاطر داشتن سگ، دچار ممیزی می شد؟
در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ و ۹۶ به روحانی رأی دادیم که ديگر شاهد اینگونه ممیزی ها و سانسورها نباشیم ولی گویا به کاه دان زده ایم. آن از کتاب های درسی و این هم از تئاتر.
روحانی شرایط اقتصاد کشور را به تحریم، کرونا (corona) و خارج شدن ایالات متحده آمریکا از برجام مربوط می داند، آیا مسائل فرهنگی و اجتماعی هم به تحریم های ایالات متحده آمریکا وابسته است؟
واقعا اینهمه انفعال در زمینه مسائل فرهنگی و اجتماعی بخاطر چیست؟
حالا که دیگر همه به مشکلات اقتصادی عادت کرده ایم و بالا رفتن قیمت گوشت و یا خانه برای مان عجیب نیست، می توانیم به رئیس جمهور روحانی یادآوری کنیم که خواسته های ما از او صرفا افتصادی نبود.
در اقتصاد تحریم هستیم، آیا در مسائل فرهنگی و اجتماعی هم تحریم هستیم که دولت تنها در حال تماشا کردن است؟ چه اشکالی دارد رئیس جمهور یک بار دل به دریا بزند و یک تصمیم جسورانه بگیرد.
متأسفانه رفتار روحانی و دولت در تمام ساحت های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی منفعلانه بوده است و برعکس شعارهای انتخاباتی که پر امید بود، سرشار از ناامیدی است.
همیشه این سؤال وجود داشته است که به چه دلیل دولت، قفل های فرهنگی و اجتماعی را باز نمی کند؟ حالا که مشکلات فرهنگی و تضاد تفکرها در جامعه بیداد می کند، چرا دولت سکوت کرده است و راهکاری را ارائه نمی دهد؟
واقعا به چه دلیل در همه مسائل دست های روحانی بالاست؟ کاش رئیس جمهور یک بار دیگر فیلم های انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ را تماشا می کرد. انتخاباتی که مردم با شور به او رأی دادند تا روحانی، شعارهایش را تحقق پذیر کند.
آقای رئیس جمهور مردم مشکلات دولت در سیاست خارجی را می فهمند. می دانند ترامپ، زبان ادميزاد را نمی فهمد. ولی انفعال شما در مسائل فرهنگی و اجتماعی از جمله همین ماجرای گربه و تئاتر، برای آنها قابل درک نیست.
مردم با خود می گویند مگر روحانی نگفت درصورتی که با رأی بالا دوباره بعنوان رئیس جمهور انتخاب شود، دستش برای کارهای بزرگ باز است؟ حالا چرا فقط تماشاگر است درست مثل دروازه بانی که فقط توپ ها را نگاه می کند تا به گل بنشینند.
روحانی کار را به جایی رسانده است که باید این بیت حافظ را بخوانیم که:
ما ز یاران چشم یاری داشتیم/ خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم؟
- 19
- 4
کاربر مهمان
۱۳۹۹/۷/۱ - ۱۵:۵۲
Permalink