این نگاه اعتراضی است به آنچه در سالهای اخیر در تلویزیون شاهد آن بودهایم. بهرغم اینكه سریال مختار را میتوان یكی از بهترین مجموعههای تاریخی ـ مذهبی تولید شده در صداوسیما دانست، اما پخش مكرر این سریال در مناسبتهای مذهبی و بهخصوص ایام محرم و شهادت حضرت سیدالشهدا(ع)، باعث شده تا این اثر ماندگار نیز دچار فرسودگی شده و جلای قبلی خود را از دست بدهد.
دهه اول و دوم از ماه محرم در فرهنگ دینی و آیینی كشورمان دهههای عزاداری بر مصائبی است كه بر امام حسین(ع) و اهل بیت (ع) گذشته است. در ۱۰ روز اول این ماه كه به روز عاشورای حسینی ختم میشود، هیئات و دستههای عزاداری به راه میافتند و سراسر كشور رنگ و بوی محرم میگیرد.
در روزهای باقیمانده تا آغاز ماه محرم، كمكم مردم بهطور سنتی خود را آماده برپایی مراسم عزاداری میكنند. چیزی كه ریشه در یك فرهنگ بیش از هزار و ۳۰۰ ساله دارد. با اینكه مردم براساس آموزههای فرهنگی و خودجوش فرهنگ عاشورا را پاس میدارند و برای غنیتر شدن مراسمهای عزاداری هزینه میكنند، در مقابل چند سالی است
كه نبود آثار نمایشی متناسب با دهه اول ماه محرم، باعث شده تا تلویزیون به انحای مختلف دست به دامان سریال «مختارنامه»، ساخته داوود میرباقری شود. مختارنامه هر سال در قالب بازپخش كامل سریال، یا پخش گزیده در قالب مینیسریال یا حتی پخش فیلم سینمایی از شبكههای سراسری تلویزیون مهمان خانههای مردم میشود.
اما حداقل میشود گفت امسال تلویزیون قصد دارد با پخش چند مینیسریال هم كه شده جای خالی تولید یك اثر ماندگار درباره فرهنگ عاشورا را تا حدی كمرنگتر كند. در فاصله چند روز مانده تا آغاز ماه محرم، فعلاً پخش سریالهای «هاتف» و «عقیق» كه از هر دو به عنوان سریالهای محرمی تلویزیون یاد شده، قطعی است.
حتی پخش این دو سریال نیز نمیتواند خلأ ساخت سریالی فاخر درباره قیام امام حسین(ع) را پر كند. تلویزیون خواسته یا ناخواسته باز هم مجبور است به تاریخ اسلام رجوع كند و در این میان تنها داشته صداوسیما پرداختن به مجموعه مختار است! چیزی كه از نظر بینندگان سیما ناخوشایند است.
- 20
- 8