اما فارغ از ویژگی هایی که یک برنامه صبحگاهی باید داشته باشد، شبکه های مختلف همگام و همراه با مخاطبان شبکه خود باید به فکر جذاب تر شدن برنامه خود باشند. البته در این میان اتفاقات و مناسبت ها نیز در رویکرد برنامه تفاوت هایی ایجاد می کند. اما شکل و شمایل اغلب برنامه های صبحگاهی بی شباهت به یکدیگر نیست.
شبکه اول که از دهه ۷۰ سالهاست برندی به نام «صبح بخیر ایران» آن هم با اجرای اقبال واحدی را دارد. برنامه ای که با تغییر مجریها همچنان به رویکرد سال های گذشته خود پایبند است. مجریهای برنامه با زبان محاوره و خودمانی با مردم سخن می گویند و شامل آیتم های مختلفی از گذشته تا به امروز بوده است. از جمله: سفرنامه، کوچه خاطره و بخش های مختلف ورزشی و هنری. گرچه در مقطعی هم برنامه «فرمول یک» با اجرای علی ضیاء جایگزین این برنامه شد و یک سالی هم روی آنتن صبحگاهی شبکه یک بود. اما باز هم مدیران به این نتیجه رسیدند که «صبح بخیر ایران» جایگزینی در این شبکه ندارد و با ایجاد آیتم های جدید و مجریان جوانتر این برنامه را ادامه دادند. هرچند که اجرای اقبال واحدی برای مخاطبان وفادار این برنامه و این شبکه جذاب تر از اجرای مجریانی جوانی چون محیا اسناوندی است!
در این میان برنامه های صبحگاهی به یکی از باکس های مهم تلویزیون تبدیل شدو سایر شبکه ها نیز به فکر تولید برنامه هایی از این دست افتادند. از جمله شبکه آموزش که در ادامه نگاهی هم به این شبکه خواهیم داشت.
اما شبکه دو و برنامه ای با عنوان «با صبح» که با هدف ایجاد شور و نشاط صبحگاهی تهیه شده است. ان هم با اجرای افرادی چون: مسعود فروتن، رویا سادات حسینی، محمدرضا یزدان پرست و فاطیما محمدی.
«با صبح» از بخش های متنوعی تشکیل شده است و در هر قسمت مهمانان مختلفی را به برنامه دعوت می کند و به گفت و گو می پردازد. شاید تنها تفاوت این برنامه با سایر برنامه هایی از این دست را مجریان آن دانست. وگرنه چندان تفاوت و جذابیتی در این نوع برنامه ها نیست. البته که تهیه کننده با توجه به مخاطبانی که آن ساعت از روز دارد و با توجه به مناسبت ها و رویدادهای مهم و اتفاقات تلخ وشیرینی که گاه پیش می آید، تغییراتی را در برنامه ایجاد می کند. اما رویکرد همه برنامه های صبحگاهی تلویزیون یکی و شبیه به هم است.
شاید یکی از برنامه های موفق صبحگاهی را برنامه «حالا خورشید» شبکه سه دانست. برنامه ای که مدتی است با اجرای رضا رشیدپور روی انتن رفته است و در مقطعی که به دلایلی پخش برنامه متوقف شده بود، فقدان آن به شدت در شبکه احساس می شد.
رشیدپور به واسطه تجربیاتی که در سال های گذشته با «صبح بخیر ایران» کسب کرده و اتاق فکری که دارد و نوع اجرای منحصر به خود مخاطبان بسیاری را به برنامه اش جذب کند و در این مسیر از سایر شبکه ها پیشی بگیرد.
به خصوص بخش هایی که مسوولان را به نوعی در برنامه به چالش می کشد و او در مشکلات به وجود آمده جانب مردم را می گیرد تا مسوولان و زبان گویای مردم می شود، یکی از دلایل موفقیت اجرا و برنامه اش است. چرا که او می داند با مردم که باشی موفق تر هستی تا با مدیرانی که مدام صندلی شان را به دیگری می دهند و موقعیت ثبات ناپذیری دارند. از این رو «حالا خورشید» یکی از برنامه های موفق صبحگاهی و پرمخاطب تلویزیون را به خود اختصاص داده است.
شبکه چهار هم نخواست از این قافله صبحگاهی عقب بماند، برنامه «طلوع دانش» را در مقطعی روی آنتن فرستاد که رویکرد برنامه منطبق با سیاست شبکه چهار بود و به مباحث علمی و فناوری های نوین می پرداخت.
اما شبکه پنج نیز مدتی است برنامه ای با عنوان «حوالی امروز» را دارد. برنامه ای ترکیبی که به مرور اتفاقات مهم روز و اخبار می پردازد و هیراد حاتمی فر، مهدی واعظی و صبا راد اجرای آن را برعهده دارند. برنامه ای که نمی توان با صراحت گفت برنامه موفقی نیست، بلکه می توان گفت که در حد و اندازه مخاطبان این شبکه نیست. منظور کم کاری دست اندرکاران این برنامه نیست. اما رویکرد این برنامه و آیتم هایی که دارد، چندان ایده های جدید و جذابی نیست. حتی در دکور برنامه نیز نمی توان نکته خاصی را مثال زد.
مخاطب امروز که به راحتی و بدون تعارف شبکه مورد نظرش را در میان انبوهی از کانال ها جستجو می کند، با این برنامه ها سرگرم نمی شود. باید به فکر ساخت برنامه ای بود که مخاطب را پای تلویزیون میخکوب کند و از طرفی به ورطه تکرار نیفتاده و طراوت و تازگی را با خود داشته باشد. اتفاقی که کمتر در برنامه های تلویزیون افتاده که بارها نیز مورد بحث و نقد قرار گرفته اند.
در این میان شبکه آموزش نیز از قافله عقب نمانده است و برنامه ای با عنوان «صبحی دیگر» را روانه آنتن کرده است. برنامه ای در قالب یک جنگ صبحگاهی به حضور کارشناسان در حوزه های علمی، ادبی و فرهنگی و دینی که سعی در بالا بردن سطح آگاهی مخاطبان خود دارد. برنامه ای که چندان رویکردش با سایر برنامه های صبحگاهی یکی نیست. اما در نوع خود نیز مخاطبانی دارد. این برنامه به نوعی کارشناس محور است و در روزهای مختلف و بنا به رویکرد برنامه کارشناسان حوزه مربوطه در برنامه حضور پیدا می کنند و با مجری به گفت و گو می پردازند.
از همه اینها که بگذریم، مجری برنامه مهمترین عضو یک گروه برنامه ساز است که گاهی توسط تهیه کننده چندان این مسئله مورد توجه قرار نمی گیرد. از این رو شاهد حضور مجریانی هستیم که هیج ارتباطی با اجرای این نوع برنامه ها ندارند و از این رو در جذب مخاطب نیز موفق عمل نمی کنند. در صورتی که مجری برنامه صبحگاهی باید ویژگی هایی از جمله خلاقیت در اجرا و نحوه بیان و ادای واژه ها و لحنی که مناسب اجرای این نوع برنامه است داشته باشد. مجری ای که حتی در مواقعی که اتفاقات و اخبار بدی در جامعه وجود دارد، با توانایی و تبحر و تخصص و تسلطی که در کار خود دارد، باید برنامه را هدایت کند که باز هم کمتر شاهد چنین اجرایی در تلویزیون هستیم. تلویزیون به قدری شرایطش به نسبت گذشته تغییر کرده است که در جذب و نگهداری مجریان مسلط و باسوادی چون فرزاد حسنی، محمدرضا شهیدی فر و محمود شهریاری و غیره ناتوان است. می توان گفت تنها مجری مسلط و توانمند این روزهای تلویزیون رضا رشیدپور است و تا حدودی هم می توان احسان علیخانی و علی ضیاء را نام برد. این برای تلویزیون یک فاجعه است که تعداد مجریان متبحرش به اندازه انگشتان دو دست هم نیست. بنابراین مشخص نیست که دانشکده ها و آموزشگاه ها به چه دلیل همه ساله هنرجو و دانشجو می پذیرند. در حالی که خروجی قابل قبولی هم ندارند. از این رو مدیران این رسانه باید به فکر تربیت و آموزش مجریانی برای برنامه های باکس های مختلف باشند تا بتوانند در جذب مخاطبانشان گام نخست را برداشته باشند.
- 11
- 6
