همه ما احتمالا بر سر این موضوع با هم توافق داریم که شرایط زندگی در این روزها، هر لحظه استرس مان را بیشتر می کند و ممکن است دل تان بخواهد برای چند دقیقه هم که شده، کمی بخندید و مشکلات تان را فراموش کنید. این طور وقت ها برنامه های کمدی و طنز، ابزاری هستند که نشاط شما را بیشتر می کنند اما آیا باید به هر کمدی و طنزی خندید؟ به لطف «خنداننده شو»، تعدادی از کمدین ها و استعدادها شناسایی و معرفی شدند. حالا خیلی از آن ها در فضای مجازی، استندآپ کمدی هایی یک تا چند دقیقه ای می سازند و اتفاقاً مخاطب های زیادی هم آن ها را دنبال می کنند. به طور مثال و هم اکنون، «علی صبوری» بیش از یک میلیون فالوئر و «امیرحسین قیاسی» نزدیک به ۴۰۰ هزار فالوئر و «وحید رحیمیان» بیش از ۲۰۰ هزار فالوئر دارند.
سیر نزولی اخلاق در استندآپ کمدی ها
«امیرحسین قیاسی» در یکی از پربازدیدترین استندآپ های اخیرش تعریف می کند در جواب فردی که به او گفت: «از تو بعیده آشغال بریزی زمین»، می گوید: «از من هیچی بعید نیست، منم یه سگی ام مثل تو». حالا نکته مهم و البته تلخ، این است که اگر به «قیاسی» بگوییم چرا سراغ توهین می روی، با افتخار می گوید که به خودم توهین کردم و نه به کسی دیگر. در این بین باید توجه داشت که «خودزنی» می تواند باعث خنده شود اما آیا هر خودزنی مجاز و خنده دار است و باید این طور توجیه اش کرد که چون به خودم توهین کردم، پس بی خیال شوید و بخندید؟
قیاسی در ویدئواش می گوید «من الگوم پروفسور سمیعی بود شدم این، پسر تو که من الگوش باشم چی ازش درمی آد». حالا باید به مخاطبان استندآپ کمدی بگوییم لطفاً هر ویدئویی را که در آن یک نفر، ایستاده و جملاتی می گوید، به چشم استندآپ کمدی نگاه نکنید و از آن ها الگو نگیرید. از طرف دیگر، «وحید رحیمیان»، «علی صبوری» و ... هم به شدت در اینستا فعال هستند و اگر خوب دقت کنید، می بینید که استندآپ کمدی هایشان نه تنها چنگی به دل نمی زند که اخلاق هم به شدت حلقه مفقوده ای است که باید رعایت کنند اما بی توجه از کنارش عبور می کنند.
توقعی که از مربی های «خنداننده شو» می رفته است
ای کاش مربی های خنداننده شو در کنار تمام آموزش هایشان به شرکت کننده ها یاد می دانند برای خودشان خط قرمز داشته باشند.
موقع انتخاب سوژه دقت کنند و حاضر نشوند مخاطب را به هر قیمتی بخندانند. نگارنده قصد ندارد به کمدین های خنداننده شو، برچسب «بد» بزند. اتفاقاً بعضی هایشان توانمندی های خوبی دارند. البته به شرطی که استعدادشان را در مسیر درستی، شکوفا کنند. نه این که سعی کنند مثل «وحید رحیمیان»، ادای استیون هاوکینگ را در بیاورند تا از مخاطب، خنده بگیرند! متأسفانه، «علی صبوری» هم برای اشتراک گذاشتن بعضی محتواها، ابایی ندارد.
خودمان باید محتواها را غربال کنیم
با این شرایط (نبود نظارت تیم خنداننده شو بر کار کمدین ها و ...)، لازم است خود مخاطب، محتواها را غربال کند و بیننده هر استندآپ کمدی سخیفی نباشد.
جوانان عزیز، نوجوانان عزیز، خانواده های عزیز، لطفا این توصیه را کمی جدی بگیرید و هر کمدینی رو فالو نکنید و اجراهایش را نبینید.
اسم با کدام رسم؟
امروز، «قیاسی»، «صبوری»، «رحیمیان» و ... برای خودشان اسمی دست و پا کرده اند. باید از آن ها پرسید آیا برای ادامه، رسمی هم برای خودشان انتخاب کرده اند؟ یا نه و قرار است باد مخاطب های اینستاگرام، آن ها را به هر سمت و مقصدی ببرد؟ لازم است کمدین برای خودش رسم و قاعده داشته باشد. حالا اگر افرادی را در فضای مجازی دیدید که فالوئر زیادی دارند، در قاب رسانه ملی هم ظاهر شده اند، اما کیفیت کارشان خوب نیست، بهتر است خودتان آن ها را دنبال نکنید و مشتری کارهای مبتذل شان نباشید.
خنداندنی خلاقانه و مودبانه
باید اعتراف کرد که خنداندن مخاطب کار سختی است و با گسترش شبکه‌های اجتماعی و باز شدن چشم و گوش مخاطبان، دشوارتر هم می‌شود. ولی این نباید بهانه‌ای باشد برای یک طنزپرداز یا کمدین تا برای خنده گرفتن از مخاطبش دست به کارهایی بزند که اصول اخلاقی، قانونی و عرفی را زیر پا بگذارد. مطمئن باشید همیشه راهی برای خنداندن دیگران هست که در آن نه توهین به جنس و مذهب و نژاد و قومیت باشد و نه کلمات رکیک و حرکات شنیع، ولی فقط خلاقیت می‌خواهد و تلاش. نمونه بارز و به‌روز این نوع خنده گرفتن، هنرمند خوب شهرمان جواد خواجوی است. کسی که با پشت سر گذاشتن مراحل آکادمیک و تجربی، مدتی است در شبکه‌های اجتماعی معروف شده و نه تنها مشهدی‌ها و خراسانی‌ها که حتی تمام فارسی زبانان داخل و خارج کشور به شوخی‌هایش که بدون هیچ توهینی و حتی با صداگذاری روی حیوانات است، از ته دل می‌خندند. جالب این جاست که تعداد فالوئرهایش بیشتر از کمدین‌هایی است که برای خنده گرفتن، تمام اصول و قواعد ادب و نزاکت را زیر پا می‌گذارند!
نگار فیض آبادیچ
علیرضا کاردار
- 14
- 6
