۲۶ ژوئن؛ روز جهانی مبارزه با مواد مخدر

به سال روز تصویب سند مبارزه با مواد مخدر ، روز جهانی مبارزه با مواد مخدر می گویند

روز جهانی مبارزه با مواد مخدر

از دلایل اجتماعی گرایش به اعتیاد می توان به دردسترس بودن مواد مخدّر، نابرابری های اقتصادی و اجتماعی، بی کاری، محیط جغرافیایی و محله زندگی نامناسب، داشتن دوستان ناباب و ضعف توجه به امور معنوی در جامعه، ضعف قوانین و ضعف اجرای آن اشاره کرد. بعضی از دلایل مبتلا شدن به اعتیاد در سطح خانواده شامل کمبود محبت در خانواده، آزادی بی حد ، تبعیض بین فرزندان، رفاه بی حد اقتصادی در خانواده، محدود کردن بی حد فرزندان، فقر و نابسامانی های خانواده می باشد.

چون که دامنه علل گرایش به اعتیاد و زیاد بودن عوارض آن بحثی بسیار پیچیده و وسیع است، از این رو پیشگیری، شناسایی و از بین بردن چنین گرایشی الزامی میباشد، بدین دلیل که تبعات اعتیاد، بسیار خانمان سوز و بنیان شکن هستند و بعد از ابتلا به بیماری اعتیاد، درمان این بیماری نسبت به پیشگیری آن مقرون به صرفه نیست و باید بیشتر هزینه کرد، یعنی صرفا به این معنا نیست که افراد معتاد را درمان نکنیم، بلکه باید زمینه های گرایش به اعتیاد را قبل از ایجاد آن در فرد، شناسایی کرد و برای از بین بردن زمینه های ابتلا به اعتیاد با استفاده از مطالعات کارشناسانه در ابعاد و تخصص های گوناگون تلاش کنیم. چنانچه بُعد اقتصادی را در نظر بگیرید می بینید که هزینه پیشگیری نسبت به درمان کم تر است به این علت که ارز هنگفتی به منظور تهیه مواد مخدّر از کشور خارج می شود. همینطور باید هزینه های زیادی برای مبارزه با مواد مخدر و مداوای معتادان صرف شود.

روز ۲۶  ژوئن به عنوان روز جهانی مبارزه با مواد مخدر نامیده میشود

معضل اعتیاد به مواد مخدر که یک بلای خانمان سوز به حساب می آید ، جوامع بشری را گرفتار کرده است. چنین اعتیادی باعث از بین بردن قدرت اندیشه، پشتکار، نوآوری، کوشش و سازندگی در انسانها مخصوصا نسل جوان جامعه میشود و موجب نابودی بنیان خانوادگی و اعتقاد دینی آنان میشود. امروزه در اغلب کشورها پدیده مواد مخدر و اعتیاد، مهم ترین دغدغه یا مهم ترین مشکلات اجتماعی هر کشوری محسوب میشود. مبالغ هنگفتی در هر سال برای مبارزه با مواد مخدر پرداخت می شود، ولی با این وجود تعداد باندهای قاچاق مواد مخدر و همچنین تعداد معتادان در حال افزایش است.

نامگذاری روز جهانی مبارزه با مواد مخدر

روز ۲۶  ژوئن به عنوان روز جهانی مبارزه با مواد مخدر نامیده میشود. از تاریخ ۱۷ تا ۲۶ ژوئن ۱۹۸۷ کنفرانس به منظور ابراز عزم سیاسی ملت ها در امر مبارزه با مواد مخدر در شهر وین برگزار شد و سند C.M.O در این کنفرانس توسط کشورهای شرکت کننده تصویب شد. این سند خط مشی همه جانبه، برای کنترل مواد مخدر ، اقداماتی را از سوی کشورهای شرکت کننده مشخص کرد و آنان را متعهد کرد تا در خصوص مبارزه با قاچاق مواد مخدر ، اقدامات بین المللی را بطور قاطعانه دنبال کنند.

سندی در ۴ فصل در کنفرانس بین المللی مبارزه با اعتیاد و قاچاق مواد مخدر تنظیم شد که بیش از ۳۵ مورد اقدام عملی را در خود جای داده که از آن ها می توان به ارزیابی میزان مصرف، پیشگیری از طریق آموزش، ریشه کنی مزارع غیرمجاز خشخاش، نابودی شبکه های عمده قاچاق مواد مخدر ، نقش رسانه ها در بازگشت معتادان به دامن اجتماع و معالجه آنان، همکاری های حقوقی کشورها و ... اشاره کرد. در تاریخ ۲۶ ژوئن این سند توسط آراء، تائید شد و به وسیله ی کشورهای شرکت کننده به تصویب رسید و به سال روز تصویب این سند، روز جهانی مبارزه با مواد مخدر می گویند.

مبالغ هنگفتی در هر سال برای مبارزه با مواد مخدر پرداخت می شود

تاریخچه مواد مخدر در ایران

کسانی که بطور همزمان با رسوخ در اركان باعث رواج مواد مخدر شدند دٌوّل استكباری و مهم تر از آن ها انگلیس بودند و حتی بعضی از شاهان صفوی نیز به آن روی آورده و مبتلا به اعتیاد شدند. همزمان با روی کار آمدن حكومت قاجار بر مبنای سیاست انگلیس كه درصدد تضعیف همسایگان هندوستان بود، تریاك كشی چنان در ایران گسترش پیدا کرد به حدی كه حتی تصویر" ناصرالدین شاه" را بر حقه های وافور همانند نقش سكه منقوش ساختند و از این طریق به آن رسمیت بخشیدند و در همین موقع كشت خشخاش توسعه و رواج پیدا کرد و در" ماهان ِ كرمان" برای نخستین بار ، مرغوب ترین نوع این محصول را كاشتند. سطح زیر كشت در زمان حكومت سلسله پهلوی تا میزان ۳۳۰۰۰ هكتار افزایش یافت و برای نخستین بار مرزهای كشور علاوه بر تریاكهای سناتوری، به روی هروئین گشوده شد و جوانان این مرز و بوم از حدود سال ۱۳۴۰ در معرض مهمترین توطئه ی قدرتمندان( مواد مخدر ) قرار گرفتند و کشوری که بزرگ ترين آسیب ها را متحمل شد و در مسیر ترانزیت مواد مخدر آسیا به اروپا قرار دارد، ایران می باشد. استكبار جهانی كه از انقلاب اسلامی، شكست بزرگی خورده بود به منظور فریب دادن جوانان در دام اعتیاد، توزیع مواد مخدر را با توطئه ای حساب شده در ایران افزایش داد.

تاریخچه مبارزه با مواد مخدر در ایران

در سال ۱۳۶۷ مبارزه با قاچاق مواد مخدر در کشور ایران به صورت رسمی با تشكیل ستاد مبارزه با مواد مخدر و با حضور جوانان در قالب كمیته های انقلاب اسلامی و با رهنمودهای امام خمینی( ره) شروع شد. سپس در تاریخ ۱۹ مرداد سال ۱۳۶۸ مجمع تشخیص مصلحت نظام، قانون مبارزه با مواد مخدر را به تصویب رساند.

مبارزه با مواد مخدر و درمان اعتیاد، پیچیده ترین و دشوارترین موارد درمانی در پزشکی به شمار میرود

 طبق گفته کارشناسان در سطح کشور، بیش از ۳ هزار سازمان مردم نهاد در عرصه پیشگیری، درمان و کاهش آسیب اجتماعی فعالیت دارند و بر اساس برآوردها، میزان درآمد ناخالص ملی که صرف مبارزه با مواد مخدر شده است، ۱۱درصد می باشد. با توجه به اینکه اعتیاد، منشاء انواع بیماریها ، جرایم خشن و جرائم خرد به شمار میرود ، به منظور مبارزه با مواد مخدر در کشور به اقدامات جدی نیاز است. به همین خاطر از تاریخ ۳۱ خرداد تا ۵ تیر در ایران بعنوان هفته مبازره با مواد مخدر یاد می کنند و از برنامه های مختلفی که در این روز برگزار میشود می توان به نشست تخصصی، گردهمایی و همینطور تقدیر از فعالان عرضه مبارزه با مواد مخدر اشاره کرد.

درمان اعتیاد و مبارزه با مواد مخدر

از مهمترین مشکلات اجتماعی، اقتصادى و بهداشتى می توان به اعتیاد به موادمخدر اشاره نمود که عوارض ناشى از آن براى جامعه بشرى تهدیدى جدى تلقی میشود و سبب رکود اجتماعى در زمینه ‏هاى مختلف مى شود. مبارزه با مواد مخدر و درمان اعتیاد، پیچیده ترین و دشوارترین موارد درمانی در پزشکی به شمار میرود و تنها با تلفیق علم، تجربه، صبر و تعهد کادر درمانی در قالب یک کار گروهی منسجم، شخص معتاد درمان میشود. یکی از راه هایی که باعث میشود عوارض و آسیب های ناشی از مصرف انواع مواد مخدر کاهش یابد، درمانهای دارویی اعتیاد میباشد و استفاده از این روش درمان سبب میشود که مصرف کننده ارتباط خود را با شبکه های غیرقانونی و قاچاق قطع کند.

استفاده از متادون و داروهایی که از سمت پزشک درمانگر اعتیاد تجویز شده به منظور مبارزه با مواد مخدر برای بیمار مبتلا به اعتیاد یک فرصت مناسب محسوب میشود که البته به موازات این درمان نگهدارنده باید فعالیت های روانشناختی نظیر مشاوره های فردی، جلسات گروه درمانی، جلسات خانواده درمانی و.. برگزار شود تا بینش و بلوغ فکری فرد مریض کامل تر شود که نه تنها از این روش مصرف مواد را قطع کند بلکه توانایی ترک رفتارها و افکارهای اعتیادی خود را داشته باشد تا مجددا به این بیماری مبتلا نشود. پس شخص برای درمان اعتیاد نباید صرفا به توزیع دارو بسنده کند، بلکه باید در کنار دارو درمانی، آموزش های خانواده ها، تشویق و درمان انگیزشی بیمار، آموزش تکنیک های زندگیِ غیر مرتبط به مواد( مانند:زوج درمانی، اموزش مهارتهای زندگی و…) در نظر گرفته شود.

مبارزه با مواد مخدر برای بیمار مبتلا به اعتیاد یک فرصت مناسب محسوب میشود

گردآوری: بخش تونل زمان سرپوش