به گزارش جام‌جم، اگر همین الان می خواهید یک تلویزیون بخرید، باید به این نکات هنگام خرید توجه کنید و تلویزیونی که این ویژگی ها را دارد بخرید:
رزولوشن ۴K (چهار برابر بیشتر از رزولوشن تلویزیون های ۱۰۸۰p) داشته باشد.
مطمئن شوید که تاییدیه UHD Premium را دارد. این مسئله به شما اطمینان خواهد داد که تلویزیون شما ۱۰ بیت است.
هیچ تلویزیونی بدون فناوری HDR (یا High Dynamic Range) نخرید.
این ها نیز نکاتی هستند که بهتر است به آن ها توجه کنید:
حتما پنل های OLED را در نظر بگیرید، هر چند که گران تر هستند ولی عمق رنگ مشکی را بهتر از هر نوع نمایشگر دیگری نشان می دهند.
مطمئن شوید که اینپوت لگ تلویزیون نسبتا پایین باشد.
اما چرا تا سال ۲۰۱۸ باید صبر کرد؟
یکی از ویژگی هایی که هیچکدام از تلویزیون های فعلی پر فروش بازار ندارند HDMI 2.1 است. این فرمت جدید و به روزرسانی شده پهنای باند را نسبت به HDMI 2.0 افزایش داده تا راه را برای تلویزیون های ۸K و بالاتر از آن باز کند. البته این موضوع تا سال های طولانی اهمیتی ندارد.
آنچه که اهمیت دارد، فرمت صوتی، اچ دی آر و پشتیبانی بازی ها است. کابل جدید به شما اجازه می دهد تا صوت شیء محور (Dolby Atoms) را توسط eARC به ساندبارهای مورد پشتیبانی ارسال کنید.
همچنین این کابل از HDR نیز پشتیبانی می کند که رنگ های بسیار بهتری را در اختیار شما قرار می دهد. اچ دی آر داینامیک پخش صحنه ها و فریم ها را در ایده آل ترین سطح تاریکی و روشنایی و حتی گاموت رنگی وسیع تری، ممکن می سازد. و نباید این نکته را از قلم انداخت که نرخ به روزرسانی ۴K در آن به ۱۲۰ هرتز هم می رسد.
حالت بازی VRR
از همه مهم تر برای گیمرها، HDMI 2.1 از حالت بازی VRR پشتیبانی می کند. این قابلیت در واقع مشابه فناوری Nvidia G-Sync و AMD FreeSync است که پی سی گیمرها آن را تجربه کرده اند. این یعنی نرخ ریفرش می تواند متغیر باشد و پردازنده گرافیکی قدرت آن را پیدا می کند تا تصویر را دقیقا در همان لحظه ای که لازم است نمایش داده شود رندر کند. چنین امکانی سبب خواهد شد تا گیم پلی روان تر شود، لگ ها کاهش یابد و پارگی تصویر که حین پایین آمدن نرخ فریم رخ می دهد به حداقل برسد.
در حال حاضر، بازی ها باید نرخ فریم خودشان را با نمایشگر هماهنگ کنند. بنابراین اگر یک بازی در حالت ۴۵ فریم بر ثانیه اجرا شود ولی نرخ به روزرسانی تلویزیون ۶۰ هرتز باشد، بازی باید ۱۵ فریم را تکرار کند تا زمان بندی اش با تلویزیون هماهنگ باشد.
هر گیمی که در حالت یک به یک (۶۰ فریم بر ثانیه روی نمایشگر ۶۰ هرتز) یا یک به دو (۳۰ فریم بر ثانیه روی نمایشگر ۶۰ هرتز) اجرا نشود، لازم است این تکنیک را به کار گیرد که سبب از بین رفتن نرمی تصویر می شود. در همین حال، اگر بازی دچار افت فریم شود کاملا مشهود خواهد بود.
کاری که Game Mode VRR می کند، ایجاد سینک یک به یک به وسیله نرخ به روزرسانی متفاوت است. این یعنی بازی سازها می توانند گستره ای از فریم بر ثانیه را هدف قرار دهند و حالت بازی VRR به خوبی هر فریم دریافتی را با تلویزیون هماهنگ می سازد. بخشی بزرگ و پر جزئیات از یک بازی جهان باز که معمولا به دلیل افت فریم و خارج شدن از هماهنگی با تلویزیون با بریدگی تصویر همراه می شود حالا سریعا با تلویزیون سینک می شود و تصویری به مراتب نرم و روان تر ارائه می دهد.
در آینده تولید هر گونه محتوای ویدیویی از این طریق ساده تر خواهد شد و بازی سازها راحت تر می توانند بازی ها را طوری طراحی کنند که به خوبی با تلویزیون شما سینک می شود. همچنین فیلمسازها هم که معمولا نرخ ۴۸ فریم بر ثانیه را در نظر دارند از این طریق می توانند کیفیت بالاتری ارائه دهند.
اما همه این هایی که بالاتر گفته شد فقط در تلویزیون های HDMI 2.1 موجود خواهد بود که در حال حاضر هیچ تلویزیونی آن را ندارد. این فناوری سال ۲۰۱۸ تازه برای اولین بار روی تعدادی از تلویزیون ها ارائه خواهد شد و شاید یک سال دیگر در همین حوالی بتوانید تلویزیونی پیدا کنید که HDMI 2.1 را هم داشته باشد.
این را هم نباید فراموش کرد که در حال حاضر فقط یک کنسول بازی از چنین فرمتی پشتیبانی می کند: ایکس باکس وان ایکس. به همین دلیل است که انتخاب این کنسول به جای کنسول رقیب یعنی پلی استیشن ۴ پرو می تواند منطقی تر باشد.
به هر روی، HDMI 2.1 احتمالا بزرگترین نگرانی شما به عنوان یک خریدار تلویزیون نیست اما نباید این نکته را از یاد ببرید که تلویزیون خانه تان را سال های طولانی استفاده می کنید و زود به زود تعویض نمی کنید.
- 15
- 5
