دانشگاه پولکی نمی‌خواهیم

دانشجویان دانشگاه پلی تکنیک ظهر دیروز- دوشنبه- در اعتراض به پولی سازی آموزش دست به تجمع زدند و شعارهای “عدالت دانشگاه، کجا رفت کجا رفت/ پولی‌تکنیک تهران، نمی‌خواییم نمی‌خواییم/ دانشگاه پولکی، جریمه زورکی/ ما همه منتظریم، معتمدی کجایی/ پول داری، مدرک بگیر/ دانشجوی باغیرت، حمایت حمایت/دانشجو با غیرت اتحاد اتحاد/ دانشگاه پولکی، نمی‌خوایم نمی‌خوایم/ دانشگاه دولتی، پول دادن الکی/ سنوات اجباری، منحل باید گردد” سر دادند. دانشجویان مجتمع خواستار افزایش سنوات کارشناسی به ۱۰ ترم و کارشناسی ارشد به ۵ ترم و همچنین حذف قانون دست و پاگیر پیش نیاز هم بودند که در انتهای تجمع یکی از مسئولین دانشگاه به نمایندگی از این مجموعه نسبت به پیگیری مطالبات دانشجویان متعهد شد.

در جریان این تجمع بیانیه ای توسط دانشجویان متجمع قرائت گردید که متن آن به شرح زیر است:

از آغاز سال تحصیلی امسال بار دیگر شاهد قانون‏ شکنی وزارت علوم و مسئولان دانشگاه به منظور دوختن کیسه‏ پولی از زندگی تحصیلی دانشجویان هستیم. این‏بار نامِ آشنای این رویه -که پیش‏تر موارد مشابه آن را در دانشگاه ‏های دیگر شاهد بودیم- «هزینه‏ سنوات تحصیلی دانشجویان روزانه» است. این رویه‏ ضدقانونی اخیر به این شکل است که دانشجویان روزانه‏ کارشناسی در نیم‏سال دهم و یازدهم و دانشجویان کارشناسی ارشد روزانه‏ ی ناپیوسته در نیم‏سال پنجم و ششم، از دایره شمول «حق تحصیل رایگان» خارج و متحمل پرداخت هزینه ‏ی تحصیل می‏باشند.

این در حالی است که پیش‏تر دیوان عدالت اداری اقدامِ مشابه این رویه را در ارتباط با دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی مغایر قانون و خارج از حدود اختیارات وزارت علوم تشخصیص داده بود.

منطق پولی‏ سازی خدمات آموزشی که بهره‏ مندی رایگان از آن حق تمامی شهروندان است، امروز دیگر قانع به صرفا سودآوری از ماجرای غم ‏انگیز «شهریه ‏های شبانه»، «تغذیه»، «خدمات خوابگاه»، «اجاره دادن کتابخانه و استخر» و «سرویس ایاب و ذهاب» نیست. درنظر شیفتگان این منطق اصلا زورگوییِ مبتنی بر «قانون سقف ۱۴ واحد برای کسانی که درس‌ پیش‌نیاز را می‌خواهند با درس دیگری هم‌نیاز کنند» فاقد معناست. برای آنان مهم نیست که کیفیت تحصیلی زیر بار این فشار ناشی از سنوات چگونه خواهد بود. در صدا و سیما و روزنامه ‏ها نسبت به «خطر پایان‏ نامه ‏فروشی» هشدار داده می‏شود، حال آنکه باعث و بانی این امور خودِ «نهاد دانشگاه»ی‏ ست که انتظار اتمام تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد طی ۴ ترم را دارد. برای آنان دانشگاه بنگاهی است که باید تا جایی که امکان دارد سودآور باشد و «تحصیل کردن» به عنوان فلسفه ‏ی وجودی آن صرفا «کالا»یی است همچون بسیاری دیگر از کالاها که حق برخورداری از آن منوط است به توانایی مالی شما. شعار آنان چنین است:

یا پول بده یا بمیر!

اجرایی شدن این تعدی اخیر دانشگاه و وزارت علوم به حقوق دانشجویان که حتی نهادهای قانونی بالادست رسما بر آن مُهر باطل و مغایر با قانون زده ‏اند، گواهی می‏دهد که تاجرانِ «منطق پولی‏ سازی دانشگاه» برای استثمار دانشجویان در صورت لزوم حتی ضرورتی به هماهنگی با دیگر نهادهای مربوطه نمی‌بینند. این نقطه ‏ای است که ما اجازه نخواهیم داد متکی بر دستاویز‏های امنیتی-آموزشی نظیر «ستاره‏ دار شدن» جلوی اعتراض جمعی‏مان علیه این اقدامات ضدانسانی گرفته شود. سالِ تحصیلی‏ ای که آغازش برای ما سر فرود آوردن به این قسم بی‏ قانونی‏ ها باشد، معلوم نیست که تا پایان سال برای عبور از درِ ورودی دانشگاه ناگزیر از پرداخت مبلغی تحت عنوان «حق ورود» نباشیم.

پیش‏تر کوشیدند با جدا کردن حیاتِ مشترک ما دانشجویان از یکدیگر ذیل تفکیکِ «شبانه-روزانه»، از امکان اتحاد صنفی‏مان جلوگیری کنند و هر کسی را وادار به سوختن و ساختن با «مشکلات شخصی»اش کنند. این درد اما «درد مشترک» است و تنها با فریاد زدنش دوشادوشِ هم خواهیم توانست از پیش‏روی تعدی به حقوق حقه‏ ‏مان جلوگیری کنیم.

با این تفاسیر به اعتبار بدیهی بودنِ ناممکنی تحصیل در مدت زمانِ سنواتِ اعلام شده از سوی دانشگاه، و نیز متکی بر قوانین بالادستی، اقدام اخیر دانشگاه در خصوص «هزینه‏ ی سنوات تحصیلی دوره‏ ی روزانه» را غیرقانونی دانسته و آن را محکوم می‏کنیم. ما اعلام می‏داریم که تا لغو این قانون ضددانشجویی دست از اعتراض نخواهیم کشید و از کلیه‏ ی توانِ خویش برای مقابله با تعدی به حقوق‏مان استفاده خواهیم کرد.