آزبستوز عبارت است از التهاب ریه ها به علت استنشاق ذرات آزبست. این یک اختلال مزمن است اما مسری نیست. آزبستوز ممکن است منجر به سرطان ریه شود (خطر بروز با سیگار کشیدن بسیار بیشتر میشود). مردان بالای ۴۰ سالی که در معرض ذرات آزبست بودهاند با احتمال بیشتری دچار این بیماری میشوند. آزبستوز شاید مهمترین بیماری ریوی ناشی از کار باشد.
علایم شایع
علایم اولیه:
تنگی نفس
سرفهای که یا بدون خلط است یا خلط کمی دارد.
احساس کسالت عمومی
علایم بعدی:
نامنظمی خواب
بیاشتهایی
درد قفسه سینه
خشونت صدا
سرفه خونی
علایم نارسایی احتقانی قلب
آبی شدن ناخنها
علل
مواجهه طولانی مدت با ذرات ریر آزبست به هنگام کار یا از منابع دیگر. قسمت محیطی ریهها در اثر فیبرهای آزبست دچار آزردگی میشوند، که نهایتاً التهاب، ضخیمشدگی و تشکیل بافت جوشگاهی در بافت ریوی (فیبروز ریوی) را به دنبال خواهد داشت. امکان دارد تا ۲۰ سال از زمان مواجهه با آزبست بگذرد و سپس علایم بیماری ظاهر شوند.
عوامل افزایش دهنده خطر
مشاغلی که در ارتباط با آزبست هستند.
تغذیه نامناسب
سیگار کشیدن
سوء در مصرف الکل
پیشگیری
به هنگام قرار گرفتن در معرض آزبست، از ماسک حفاظتی مناسب یا هودی که با هوای آزاد ارتباط دارد استفاده کنید.
اقدامات توصیه شده در رابطه با مهار غبارهای آزبست را به کار بندید.
سیگار نکشید.
یک برنامه منظم ورزشی داشته باشید تا سلامت قلبی ـ تنفسی شما حفظ شود.
برای کارگرانی که در صنایع آزبست کار میکنند باید به طور منظم عکسبرداری با اشعه ایکس انجام شود تا هرگونه سایه غیرطبیعی در ریهها شناسایی شود. اگر در عکس مشکلی بود، فرد باید کار با آزبست را رها کند حتی اگر علامتی وجود نداشته باشد.
عواقب مورد انتظار
این بیماری در حال حاضر غیرقابل علاج است. اما علایم را میتوان تخفیف داد یا تحت کنترل در آورد.
تحقیقات علمی درباره علل و درمان این بیماری ادامه دارد.
بنابراین امید میرود درمانهای رو به روز مؤثری ابداع شوند و نهایتاً بتوان این بیماری را معالجه نمود.
عوارض احتمالی
بیماری سل
نارسایی قلبی به علت بیماری ریوی
روی هم خوابیدن بافت ریوی
جمعشدن مایع در فضای جنب (اطراف ریهها)
درمان
اصول کلی
سیگار کشیدن را متوقف کنید.
در صورت بروز هرگونه عفونت تنفسی، حتی سرماخوردگی، به پزشک مراجعه کنید.
اگر بیماری پیشرفته باشد، به فکر نقل مکان به یک جای گرم و خشک باشید.
فیزیوتراپی تنفسی و یادگیری روشهای آن
روشهای تخلیه نایژهای را فرا گیرید و به کار بندید.
از دستگاه بخور خنک برای نرم کردن ترشحات نایژهای استفاده کنید تا این ترشحات راحتتر تخلیه شوند.
واکسیناسیون آنفلوانزا و پنوموکک ( ذاتالریه ) را به روز نگاه دارید.
از افرادی که دچار عفونت هستند دوری کنید.
داروها
آنتیبیوتیک برای عفونت
گشادکننده نایژه (استنشاقی یا خوراکی) همراه با استنشاق درمانی *برای باز کردن لولههای نایژهای تا حداکثر ممکن
برای رفع ناراحتی خفیف میتوان از داروهایی مثل استامینوفن استفاده نمود.
امکان دارد اکسیژن ضروری شود.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
در صورت وجود عفونت، در رختخواب استراحت کنید.
پس از آغاز درمان، با رو به بهبود گذاشتن علایم فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های عادی خود را از سر گیرید.
برای حفظ ظرفیت ریه باید ورزش منظم به هر شکلی که قابل تحمل باشد انجام داد.
رژیم غذایی
رژیم خاصی توصیه نمیشود.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم آزبستوز را دارید.
اگر یکی از موارد زیر هنگام درمان رخ دهد:
بالا رفتن درجه حرارت بدن تا ۳/۳۸ درجه سانتیگراد با بالاتر
افزایش درد قفسه سینه یا تنگی نفس
وجود خون در خلط
کاهش فزاینده وزن
اگر دچار علایم جدید و غیر قابل کنترل شده اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.
- 14
- 2