اختلال شخصیت اسکیزوئید چیستخصوصیات بیماران مبتلا به اسکیزوئید
بیماران مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید، در بدو معاینه روانپزشکی امکان دارد بنظر برسد از چیزی ناراحتند. آنها به ندرت تماس چشمی را تحمل می کنند. مصاحبه گر درمی یابد که اینگونه بیماران دلشان می خواهد مصاحبه هرچه سریعتر تمام شود. وضعیت عاطفی آنها محدود، سرد، یا به نحو نابجایی جدّي است.
خصوصیات بارز اسكیزوئید Schizoid Personality Disorder به اختصارSPD بي‌ميلي و دوری از روابط شخصی و اجتماعی و بی تفاوتی احساسی است و به همین علت به آن كمبود لذت نیز گفته می شود.
در ازای این تنهایی، بیماران مبتلا اسکیزوئید ممکن است دلبستگی عجیبی به یک حیوان خانگی پیدا کنند یا تخیلاتی در خصوص صمیمی شدن با افردی که زیاد نمی شناسند، دارند. چه بسا ممکن است دوستان خیالی هم داشته باشند. به امور انتزاعی و فکری بسیار علاقه مند بوده و به خوبی میتوانند از پس مسایل انتزاعی برآیند.
اختلال شخصیتی اسکیزوئید اواخر نوجوانی و اوایل جوانی خود را نشان می دهد و مانند همه اختلالات شخصیت دیرپاست، ولی لزوماً مادام العمر نیست.
علائم اختلال شخصیتی اسکیزوئید
ارزیابی بیماران مبتلا به علائم بیماری اسکیزوئیدمهمترین خصوصیت اسکیزوئید کناره گیری، عدم دخالت در امور روزانه و اهمیت ندادن به سایرین است. در واقع برای این بیمار« روابط اجتماعی» بی معنی است.
بدین ترتیب در رفتارشان مردم گریزی و زندگی حاشیه ای قابل ملاحظه است. این بیماران برای این که منزوی هستند؛ بدین ترتیب به فعالیتها و مشاغل انفرادی علی الخصوص شبانه علاقه نشان می دهند.گسستگی روابط اجتماعی و عواطف سطحی در اوایل بزرگ سالی شروع می شود و برای تشخیص اختلال اسکیزوئید علایم زیر ضروری است:
افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید به ندرت ازدواج می کنند، ولی نرخ ازدواج در زنان مبتلا بیشتر می باشد. آنها ممکن است منفعلانه تن به ازدواج با مردان سلطه جویی بدهند که زنان منفعل را می پسندند. در صورتی که قصد زندگی و ازدواج با شخصیت اسکیزوئید را دارید حتماً از یک فرد متخصص در زمینه مشاوره ازدواج مشورت بگیرید.
۱- به تمجید، تشویق یا خرده گیری و حرف دیگران بی اعتنا و بی تفاوت بنظر برسد.
۲- علایم اسکیزوئید ممکن است نشانه های اولیه بیماری اسکیزوفرنی باشد و در طول زمان بدتر شود.
۳- تقریبا همیشه فعالیت های انفرادی را ترجیح می دهد.
۴- این افراد نمی توانند خشم خود را مستقیما ابراز نمایند و انرژی و علاقه خود را بیشتر در زمینه هایی مانند ریاضی و نجوم بکار می گیرند.
۵- از هیچ کاری لذت نبرد، یا فقط از کارهای معدودی خوشش بیاید.
۶- سردی هیجانی، بی تفاوتی ، یا حالت عاطفی تخت از خود نشان دهد.
۷- ممکن است شیفته اشیای بیجان یا مفاهیم ماورای طبیعی باشند.
۸- عاطفه سطحی یا سردی عاطفی از خود نشان می دهند.
۹- افراد مبتلا به اسکیزوئید به طور معمول از فعالیتهای جمعی مثل ورزش یا کلوپ های حرفه ای یا اجتماعی دوری می کنند.
۱۰- فاقد هرگونه علائم و علائق زیست- محیطی شود.
۱۱- نه جک می گویند و نه به جک های دیگران می خندند
تشخیص اختلال شخصیتی اسکیزوئید
بیماران مبتلا به اسکیزوئید خویشتن دار و گوشه گیر هستندممکن است برای تشخیص، ارزیابی روانشناختی انجام شود و پرسشنامه ها و ازمون های شخصیتی به تشخیص بیماری کمک می کنند. علایم نباید تنها در یک بخش برای اختلال شخصیت اسکیزوئید تشخیص داده شوند.
اگر علایمی در مورد این نوع اختلال شخصیتی وجود داشته باشد، پزشک با بررسی سوابق پزشکی کامل و انجام معاینه ی فیزیکی، شروع به ارزیابی می کند. درصورتی که چه آزمایشات آزمایشگاهی علی الخصوص برای تشخیص اختلالات شخصیتی وجود ندارد، ممکن است پزشک از ازمون های مختلف تشخیصی برای بررسی بیماری جسمی بعنوان علت نشانه ها استفاده کند.
در صورتی‌که پزشک اصلاً علت فیزیکی برای علائم پیدا نکند، ممکن است ازطریق های تشخیصی بیشتری استفاده کند. روانپزشکان و روانشناسان از ابزارهای همه پرسی و تشخیص که برای ارزیابی فرد برای اختلال شخصیت طراحی شده استفاده می کنند.
عوارض اسکیزوئید
فقدان تعامل اجتماعی مشکل اصلی اختلال شخصیت اسکیزوئید است. افراد مبتلا به این اختلال شخصیت ندرتا خشمگین و عصبانی میشوند برای این که ترجیح می‌دهند که با دیگران تعاملی نداشته باشند در نتیجه شرایطی شبیه مثل اختلال های خلقی، اختلالات اضطرابی و ديگر اختلالات شخصیتی در این افراد رایج تر از سایرین است.
- افسردگی
- اضطراب
- مشکلات کاری
- اعتیاد به الکل یا مواد مخدر
- اقدام به خودکشي
علت ابتلا به اسکیزوئید
علت اختلالات شخصیت اسکیزوئید شناخته شده نیستعلت بروز اختلال شخصیت اسکیزوئید به درستی مشخص نیست. هم عوامل ژنتیکی و ارثی و هم عوامل تربیتی- محیطی در بوجود آمدن این اختلال دخیل هستند. در واقع یک دوره کودکی سرد که در آن هیچگونه ابراز هیجانی وجود نداشته میتواند زمینه ساز این اختلال شود.
یکی از دلایل مهم این اختلال ممکن است از دست دادن رابط عاطفی با مادر در کودکی باشد. این فرد ممکن است اختلافات زيادي در زندگی مشترک با همسر خود داشته باشد، ولی برای رفع آن تلاشی نکند. در واقع این روند خود تبدیل به تلاشی برای از بین بردن روابط نزدیک می شود. علت اختلالات شخصیتی مشخص نیست، ولی خانواده های مبتلایان به بیماری در طیف بیماری اسکیزوفرنی به علت حساسیت ژنتیکی بیشتر در معرض این اختلال هستند. اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولاً از کودکی شروع می شود، ولی حتماً تا پایان عمر ادامه دار نیست، لیک در‌صورتی‌که مستمر باشد تبدیل به بیماری اسکیزوفرنی شود.
زمانی که شخصی در خانواده تک فرزند است و خواهر وبرادری ندارد وفرصت تعامل اجتماعی، فرصت تعامل عاطفی و فرصت بازي کردن برای این افراد کم میباشد و در مثابل مرزهای این خانواده بسیار پر رنگ میباشد وپدر ومادر در خانه خود را به روی بقیه بسته اند، در نتیجه کودک فرصت تعامل عاطفی و هیجانی را ندارد.
علیرغم وجود شباهت بین شیزوفرنی و اختلال شخصیت اسکیزوئید این دو اختلال متفاوت از هم بوده ولی در بعضی مواقع اختلال شخصیت اسکیزوئید پیش درآمدی بر اسکیزوفرنیا می باشد.
درمان مبتلایان به اسکیزوئید
مراجعه به مشاور برای درمان بیماری اسکیزوئیددرمان اختلال شخصیت اسکیزوئید در بیمارانی مطرح می شود که الگوی دائمی زندگیشان انزوای اجتماعی بوده است. درونگرایند و شرایط عاطفی شان کند و محدود است. آنچه در آنها بسیار مشهود است، این است که تمایلی به تعاملات انسانی نداشه و یا چه بسا از تعامل با انسانها ناراحت می شوند.
تشخیص اسکیزوئید از طریق مشاوره با متخصص: گاهی همراه با تست هایی مانند MMPI- 2, MCMI- 2 یاTAT داده شده است و درمان آن به صورت روان درمانی( تنهایی، گروهی و كمك بخود ) است.درمانی که بتواند اعتماد به نفس طولانی مدت برای فرد به ارمغان بیاورد مفید است، برای این که به بیمار کمک می کند تا بتواند روابط نزدیک و واقعی برقرار کند.
به ندرت افراد مبتلا به اسکیزوئید برای درمان اقدامی انجام دهند برای این که از رفتار و افکارشان احساس ناراحتی نمی کنند و چه بسا راضی هستند. ولی در صورت اقدام برای درمان از روش سایکوتراپی که یک روش روان درمانی است استفاده می شود.
دارو درمانی
از دارو هم می توان برای درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید استفاده کرد ولی اثرات دارودرمانی برای بهبود آنها چندان چشم‌گیر نمی باشد ولی ممکن است جریان درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید را تسهیل کند.
درمان با مقادیر اندکی داروهای ضدّ روان پریشی، ضد افسردگی و محرک روانی در بعضی از بیماران مؤثر بوده است. داروهای سروتونرژیک ممکن است از حساسیت بیمار به طرد کم کند. بنزودیازپین ها می توانند به کاهش اضطراب بین فردی کمک کنند.
گروه درمانی
گروه درمانی هم گزینه درمانی خوبی برای درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید می باشد. ممکن است ابتدای امر ورود فرد به گروه موفق بنظر نرسد ولی پس از مدتی اعضای گروه برای فرد مهم میشوند و فرد اولین تماس های اجتماعی خود را با اعضای همین گروه انجام می دهد.
روان درمانی
درمان پیشنهادی برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید، جلسات روان درمانی می باشد. آنها ممکن است با درمانگر ارتباط هیجانی برقرار نکنند ولی در جریان درمان همکاری لازم را انجام می دهند.
درمان بیماران دچار اختلال شخصیت اسکیزوئید مثل درمان افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید است. با این اختلاف که تمایل و استعداد بیماران اسکیزوئید برای درون نگری با انتظارات درمانگر همخوانی دارد و اینها گرچه ممکن است با درمانگر رابطه ای صمیمی برقرار نکنند، ولی در روان درمانی فعالانه شرکت می کنند.
گردآوری: بخش سلامت سرپوش
- 12
- 2
