اختلاف افكنی ميان اصلاح‌طلبان و دولت

 اصولگرایان ظاهرا تازه از شوک تصمیمات اشتباه خود خارج شده و پس از گذشت ۵ سال از دولت روحانی به تکاپو برای تخریب حامیان آن دولت برخاسته‌اند. البته یکی از دلایل غفلت آنان از اجرای برنامه‌های نخ‌نما شده را باید اختلافات داخلی در اردوگاه اصولگرایی دانست. پروژه آنها در حال حاضر القای اختلاف اصلاح‌طلبان با دولت است که البته این پروژه مدت‌هاست گشوده شده، اما به دلیل اینکه موفقیتی در این مسیر نداشتند بار دیگر با عنوانی متفاوت آن را گشوده‌اند. باز هم جبهه پایداری سردمدار این اختلاف افکنی است.

دیروز یک عضو شورای مرکزی جبهه پایداری گفت: «اصلاح‌طلبان می‌خواهند در یکسال باقی‌مانده تا انتخابات مجلس، از طریق شعارهای تند و افراطی علیه دولتی که خودشان ایجادکننده آن بوده‌اند، نقش اپوزیسیونی بگیرند و آنها فکر می‌کنند حافظه ملّت ایران کم است و دوباره می‌توانند در انتخابات، هم‌چنان نقش اوّل را بازی کنند.» در پاسخ به این ادعای قاسم روانبخش باید به او توصیه کرد که لیست حامیان محمود احمدی‌نژاد در انتخابات ۸۴ را مرور کند تا متوجه شود چه احزاب و افرادی با تصور رسیدن به قدرت و جایگاه بر حمایت از محمود احمدی‌نژاد تاکید کردند، اما زمانی که به نتیجه پیش‌بینی کرده خودشان نرسیدند بر طبل مخالفت با احمدی‌نژاد و دولت او کوبیدند!

حالا هم تصور می‌کنند که اصلاح‌طلبان همانند خودشان منافع ملی را در اولویتی پس از منافع گروهی قرار می‌دهند و روحانی را تنها خواهند گذاشت که این ادعا محلی از اعراب ندارد چرا که اصلاح‌طلبان بر عهد خود با روحانی پایبند هستند و تلاش خود را نه در مسیر برائت از اقدامات او بلکه صرف اصلاحات و کمک به دولت می‌کنند که نمونه آن واکنش‌ها به اظهارات واعظی رئیس دفتر رئیس‌جمهور که گفته بود: «اینکه ما در سال ۹۶ با گروهی نشسته باشیم و با هم چیزی را به عنوان ائتلاف امضا کرده باشیم، خیر، نه در سال ۹۲ این کار را کرده‌ایم و نه در سال ۹۶. دکتر روحانی همواره اعلام کرده مشی من اعتدال است.

پس آقای رئیس‌جمهور از چیزی عدول و عبور نکرده است بلکه دیگران هستند، که چنین ذهنیتی دارند. همین الان ما با بسیاری از اصلاح‌طلبان روابط خوبی داریم، البته ممکن است در این بین عده‌ای نظرات دیگری داشته باشند و خیلی تند باشند و ممکن است روابط خوبی با آنها نداشته باشیم.» دلواپسان پس از این اظهارات منتظر واکنش اصلاح‌طلبان در راستای جداسازی خود از رئیس‌جمهور بودند اما نتیجه عکس حاصل شد و اصلاح‌طلبان بر حمایت خود از روحانی تاکید دوباره کردند.

هراس از انتخابات مجلس

البته اصولگرایان از نوع دلواپس نسبت به انتخابات مجلس یازدهم واهمه جدی دارند چرا که می‌دانند وفاداری و آرمان‌های جریان اصلاحات عامل مهمی در رأی دادن به کاندیداهای این جریان است چنانکه اصولگرایان از انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ تا به امروز رنگ برتری انتخاباتی ندیدند و از حالا هم بیم آن را دارند که موفق به کسب آرای لازم برای حضور در مجلس یازدهم نشوند. قاسم روانبخش که نماینده سابق مجلس و عضو جبهه پایداری است را می‌توان در زمره دلواپسان پارلمان یازدهم دانست.

او دیروز گفت: «اصلاح‌طلبان فکر می‌کنند اگر با همین فرمان همراه با دولت جلو بروند، مرگ سیاسی‌شان قطعی است. همچنین فکر می‌کنند اگر یک مقدار لبه انتقاداتشان به دولت را تیز کنند و حرکت‌های رادیکالی انجام دهند شاید بتوانند میدان را از دست منتقدان قبلی دولت بگیرند.» روانبخش اظهار داشت: مردم دارند می‌بینند، حرف‌هایی که منتقدان می‌زدند درست بوده و اصلاح‌طلبان با انواع ناسزاها آنها را نوازش می‌کردند برای اینکه بتوانند میدان را از دست منتقدان بگیرند تا نتوانند در آینده معرکه‌گردان میدان سیاست بشوند.

اصلاح‌طلبان فکر می‌کنند اگر مقداری نقش رادیکالیسم بگیرند، اثرگذار خواهد بود، ولی بعید است ملت ایران به این زودی عملکرد آنها را فراموش کنند و در بازی دیگری که آنها می‌خواهند انجام دهند قرار بگیرند. این اظهارات برنامه دلواپسان برای انتخابات مجلس را نمایان کرد. شگرد نخ‌نما شده آنها اختلاف افکنی میان دولت و مجلس است و از سوی دیگر می‌خواهند چنین القا کنند که نباید در انتخابات مجلس ۹۸ به اصلاح‌طلبان اعتماد کرد، چرا که حمایت آنها بر مبنای منافع است.

حمایت در عین انتقاد از دولت

البته باید در نظر داشت که حمایت اصلاح‌طلبان از روحانی صددرصد نیست و انتقاد را با هدف پیشبرد امور فراموش نمی‌کنند که دلواپسان در بسیاری مواقع برای نیل به خواسته‌های خود از دلیل اصلی انتقادات اصلاح‌طلبان از دولت پرهیز می‌کنند. دیروز یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: به موازات حمایتی که از دکتر روحانی داریم، باید انتقاد کرده و نظارت خود را لحاظ کنیم. در حال حاضر اصلاح‌طلبان نباید در جبهه مقابل دولت قرار بگیرند.

حجت‌الاسلام رسول منتجب‌نیا با اشاره به اینکه اصلاح‌طلبان از ابتدا در سال ۹۲ از روحانی حمایت کردند و من در سال ۹۶ بیان کردم که ما نباید چک سفید امضا به دولت بدهیم، تصریح کرد: به موازات حمایتی که از دکتر روحانی داریم، باید انتقاد کرده و نظارت خود را لحاظ کنیم.

در حال حاضر اصلاح‌طلبان نباید در جبهه مقابل دولت قرار بگیرند. این فعال سیاسی اصلاح‎طلب خاطرنشان کرد: افراطیون به عنوان مجموعه اندک غیرمردمی که در میان مردم جایگاهی ندارند، چگونه در برابر دولت ایستادند؟ طرح استیضاح دکتر ظریف که چهره‌ای محبوب، کارشناس و بین‌المللی است را با جرأت و جسارت مطرح کردند، اما شکست خوردند، حتی سراغ رئیس مجلس نیز آمدند.

آنها با شدت و قدرت در حال برخورد هستند. ما نباید در میدان آنها بازی کرده و دولت را تخریب کنیم، اما نباید هم سکوت کنیم. وی با بیان اینکه ما باید در کنار مردم، کارگران و کارمندان باشیم، عنوان کرد: باید مشکلات مردم را لمس و مطرح کنیم. باید از روحانی و دولت بخواهیم که این مشکلات را حل کنند. اگر این دو مساله حل شود، مردم امیدوار می‌شوند و ما سال ۹۸ و ۱۴۰۰ شاهد حضور فعال و گسترده مردم پای صندوق‌های رأی خواهیم بود.