هفت نماینده پارلمان بریتانیا از اعضای حزب کارگر، در ز به رویکرد جرمی کوربین در قبال برگزیت و نیز آنچه یهودی‌ستیزی در این حزب در دوران رهبری او داشتند، استعفای خود را از این حزب اعلام کردند.
چوکا اومونا، لوچیانا برگر، کریس لسلی، انجلا اسمیت، مایک گیپس، گوین شوکر و ان کافی، با برگزاری یک نشست خبری، در سخنانی اعلام کردند از این حزب خارج می‌شوند و به عنوان «گروه مستقل» جدید در پارلمان به فعالیت ادامه خواهند داد. آنها همچنین گفته‌اند در ساختار فعلی سیاست بریتانیا هیچ کدام از دو حزب صلاحیت اداره کشور را ندارند و باید صحنه سیاسی تغییر داده شود.
حزب کارگر در دوران پس از همه‌پرسی برگزیت، از اتخاذ موضع قطعی درباره سرنوشت برگزیت خودداری کرده و صرفاً به تبیین شرایط برگزیت مطلوب و انتقاد از رویکرد حزب محافظه‌کار پرداخته بود و بدون موضع‌گیری قطعی درباره همه‌پرسی دوباره برگزیت، به دنبال انتخابات سراسری زودهنگام برای پس‌گرفتن قدرت از حزب محافظه‌کار بوده است.
از دیدگاه ناظران، یکی از دلایل این رویکرد، وجود اختلاف نظر بین اعضا و پایگاه‌های رای حزب در این باره است. شخص جرمی کوربین از مدت‌ها پیش، از جمله سیاستمداران منتقد اتحادیه اروپا بوده‌است. حوزه‌های انتخابیه‌ای که نامزدهای حزب کارگر را به پارلمان فرستاده‌اند، رای یکدستی به برگزیت نداده‌اند و بین موافقان و مخالفان خروج تقسیم شده بودند. بی‌بی‌سی گزارش می‌دهد، تمام این هفت نماینده خواستار برگزاری همه‌پرسی دوباره برای برگزیت بوده‌اند.
از سوی دیگر، از مدت‌ها قبل رهبری حزب در دوران کوربین و نیز شخص او از سوی گروه‌های درون و بیرون حزب، متهم به تحمل رویکردهای ضدیهودی و همراهی با این رویکردها بوده‌اند. انتقادات و مخالفت‌ها با اسرائیل و حمایت از فلسطین و نیز سابقه همکاری کوربین با شبکه تلویزیونی پرس‌تی‌وی که متعلق به نظام جمهوری اسلامی ایران است، از جمله دلایل این اتهام است، هر چند اتفاقات و جنجال‌های دیگری نیز اطراف کوربین و برخی از اعضای نزدیک به او، این اتهام را تشدید کرده‌اند. برگر، یکی از این هفت نماینده، درباره استعفایش گفت از نظر او یهودی‌ستیزی در حزب کارگر نهادینه شده است و از ماندن در این حزب «خجالت‌زده و شرمسار» خواهد بود.
جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر در واکنش به تصمیم این هفته نماینده در توییتی گفت متاسف و ناامید است که این نمایندگان احساس کرده‌اند نمی‌توانند به کار با سیاست‌هایی که «الهام‌بخش میلیون‌هانفر» در انتخابات ۲۰۱۷ بوده‌اند، ادامه دهند.
از سوی دیگر، جان مک‌دانل، صدراعظم سایه (به‌معنای گزینه اصلی حزب برای جایگزینی در دولت در صورت پیروزی در انتخابات) در واکنش به تصمیم آنها برای خروج از حزب و ماندن در پارلمان گفته است «شرافتمندانه» این است که کنار بکشند و در انتخابات میان‌دوره‌ای برای تعیین تکلیف کرسی‌شان رقابت کنند. او همچنین گفت «کارگر» یک «خانواده» است و اعضایی که اختلاف دارند، نباید به این شکل از حزب جدا شوند: «بهتر است که در حزب بمانید و در سمت خودتان بجنگید.»
تعدادی از نمایندگان و چهره‌های حزب کارگر نیز به انتقاد از این انشعاب از حزب پرداخته‌اند. اد میلیبند، رهبر سابق حزب و از وزرای کابینه گوردون براون بر ارزش‌های حزب کارگر تاکید کرده و آنها را ارزش‌های خود خوانده‌است: «یک دولت [حزب] کارگر همچنان بهترین امید کشور است.» دایان ابوت، وزیر کشور سایه، توییتی را ریتوییت کرد که خواستار کناره‌گیری هفت نماینده و اعلام انتخابات میان‌دوره‌ای توسط آنها شده بود. لن مک‌کلاسکی، از رهبران اتحادیه‌ها نیز خواستار انتخابات شده بود.
حزب محافظه‌کار در واکنش به اعلام استعفای این هفت نماینده از حزب به انتقاد از حزب کارگر پرداخت. در بیانیه‌ای که برندون لویس، از رهبران حزب محافظه‌کار در بیانیه‌ای موضع حزب را چنین توصیف کرد: «استعفا و سخنرانی‌های امروز، از زبان خود نمایندگان سابق حزب کارگر تایید می‌کند که حزب کارگر به شکلی غیرقابل‌بازگشت تحت رهبری جرمی کوربین تغییر کرده است. [حزب] کارگر به حزب جرمی کوربین تبدیل شده است: ناتوان در اقدام درباره همه چیز از مقابله با نژادپرستی ضدیهود گرفته تا امن‌نگه‌داشتن کشورمان. هرگز نباید به او اجازه دهیم، آنچه امروز با حزب کارگر می‌کند را با کشورمان بکند.»
گروه‌هایی از هواداران حزب کارگر در شبکه‌های اجتماعی، واکنش‌های تندی در دو سوی ماجرا داشتند که نام این حزب را در میان ترندهای اول جهان در توییتر قرار داد. برخی در حمایت از موضع رهبران حزب، کوربین و مک‌دانل، به انتقاد و حمله به این هفت نماینده پرداختند و برخی در دفاع از تصمیم این هفت نماینده انتقادات تندی را علیه رهبران مطرح کردند.
در میان هواداران رویکرد فعلی حزب، هواداران خشمگین می‌گویند این هفت نفر با این تصمیم شکافی در حزب کارگر ایجاد می‌کنند که ممکن است تا مدت‌ها مانع پیروزی‌های انتخاباتی این حزب شود. گاردین می‌نویسد، در پخش رادیویی شبکه‌های بی‌بی‌سی، بر اثر آنچه اشتباه فنی خوانده شده، صدای مردی پخش شده که به نظر از دیدگاه نزدیک به حزب کارگر صحبت می‌کرده و موضعی بسیارصریح در قبال این ماجرا گرفته است: «بین این و برگزیت، واقعاً به [...] رفتیم. جوری چنددسته خواهد شد... محافظه‌کارها می‌برند.» سخنگوی بی‌بی‌سی با عذرخواهی از پخش این صحبت‌ها که شامل ادبیات نامناسب می‌شده گفته است که خطای فنی در زمان پوشش نشست خبری باعث پخش صدای میکروفونی دیگر شده است.
هواداران کوربین که شامل بخش مهمی از جوانان بدنه حزب می‌شود، ضمن موافقت با ایده انتخابات دوباره برای تعیین تکلیف کرسی‌هایی که با این استعفا از حزب کارگر جدا شده‌اند، به اختلاف نظرهای کوربین و هم‌عقیده‌های او با رهبری حزب در دوران بلر اشاره می‌کنند.
برخی دیگر از منتقدان این هفت نماینده، آنها را متهم کرده‌اند که واقعاً با عقاید چپ‌گرایانه حزب کارگر همراه نبوده‌اند.
بعضی رسانه‌ها فهرست‌هایی از تعدادی دیگر از نمایندگان حزب کارگر را منتشر کرده‌اند که ممکن است به نمایندگان مستعفی بپیوندند.
خبرنگاران بریتانیایی به گمانه‌زنی درباره آینده احتمالی «گروه مستقل» پرداخته‌اند. برخی معتقدند گروه مستقل به دنبال قانع‌کردن تعدادی نماینده محافظه‌کار جهت پیوستن به این گروه و تشکیل گروهی جداگانه خواهد بود. از سوی دیگر گاردین خبر می‌دهد، کریستین جاردین، یکی از نمایندگان حزب لیبرال‌دمکرات از احتمال پیوستن این نمایندگان به این حزب سخن گفته است.
گاردین همچنین می‌نویسد که برخی زمزمه‌ها حاکی از احتمال شکل‌گیری حزب میانه‌رویی جدید می‌گویند که با محوریت اومونا و با ترکیبی از لیبرال‌دمکرات‌ها و نیز طرفداران اتحادیه اروپا در حزب محافظه‌کار تشکیل خواهد شد. حتی نام «لرد سینزبری»، سیاستمدار ثروتمند عضو کارگر نیز به عنوان حامی مالی احتمالی این حزب جدید مطرح شده است.
جزئیات سرنوشت «گروه مستقل» و عواقب این انشعاب، احتمالاً در روزهای آینده فضای بحث‌های سیاسی را به خود اختصاص خواهد داد. نظرات اولیه ناظران صحنه سیاسی بریتانیا از شکل‌گیری ترکیب تازه احزاب و تغییر همیشگی صحنه رقابت سیاسی تا حذف بی‌تاثیر این هفت نفر را در میان احتمالات ذکر می‌کنند.
- 14
- 5
