بازیگری هنرمند را آب‌دیده می‌کند / ده بار دیگر هم به گذشته برگردم، قطعا بازیگری را انتخاب می‌کنم

 شراره رخام بازیگر سینما و تلویزیون در گفتگو با باشگاه خبرنگاران ؛ در خصوص علاقه به فعالیت در عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون گفت: من به هر سه عرصه علاقه‌مند هستم. تئاتر دنیای خودش را دارد و در تئاتر، بازیگر انگار فرصتی پیدا می‌کند تا بر تمامی قابلیت‌ها و مهارت‌های بازیگری‌اش کار کند؛ چرا که تئاتر اجرای زنده و در لحظه است. هیچ فرصتی برای خطا کردن و جبران آن نیست. من سینما را به علت وجهه جذابی که دارد و تلویزیون را به علت ارتباط زیاد با مخاطبان دوست دارم؛ چرا که مردم بیشتر بازیگران را در سریال‌های تلویزیونی، مخصوصا سریال‌های مناسبتی می‌بینند و به خاطر می‌سپارند.

وی همچنین در خصوص گزیده کار شدنش اظهار داشت: تولیدات خوب محدود شده است و تعدادی از همان تولیدات کم، متاسفانه از کیفیت پایینی برخوردار است و نمی‌شود هر نقشی را هم بازی کرد. اگر کار خوبی پیشنهاد شود، حتما کار می‌کنم. 

رخام پیرامون ملاک انتخاب نقش‌هایش تصریح کرد: در درجه اول آنچه برایم اهمیت دارد، سناریو و نقشی است که قرار است ایفا کنم و بعد کارگردان و تیمی که می‌خواهم با آنها کار کنم. من در ایفای نقش در فیلم یا سریال، نقش را طوری ایفا می‌کنم که انگار خودم هستم و خیلی مواقع خودم را فراموش می‌كنم. من نقشم را باور می کنم و این باورپذیری باعث شده است که مخاطب نیز مرا باور کند.

بازیگر فیلم سینمایی «آژانس ازدواج» در خصوص فعالیت‌های اخیر خود درسینما و تئاتر گفت: یک فیلم سینمایی بازی کردم به نام «۳۶۰درجه به کاپیلا» که قرار است در جشنواره فیلم فجر باشد. این فیلم سینمایی از نظر من از لحاظ کارگردانی و فیلمنامه بسیار ارزشمند است. من در تئاتر هم فعالیت دارم و اخیرا یک تئاتری هم بازی کردم که واقعا برایم لذت بخش و جدی بود.

بازیگر مجموعه تلویزیونی «تلنگر» پیرامون ملاک جوانان علاقه‌مند به بازیگری اظهار داشت: در مرحله اول استعداد است که از همه چیز مهمتر است و بعد از استعداد باید کلاس های آکادمیک این حرفه را طی کنند. اگر جوانی به این حیطه علاقه داشته باشد و این علاقه منجر به ایجاد پشتکار شود و فرد بتواند سختی هایی که وجود دارد را کنار بزند، موفق می‌شود. ولی علاقه بدون پشتکار کافی نیست و ممکن است باعث سرخوردگی شود. 

رخام در پایان در خصوص انتخاب بازیگری در گذشته گفت: من اگر ده بار دیگر هم به گذشته برگردم، قطعا بازیگری را انتخاب می‌کنم؛ چرا که بازیگری یک عشق است که وقتی وارد خون فرد شود و در خون جریان پیدا کند، دیگر رها شدن از آن خیلی سخت است.