ژانر تریلر چیست؟

تریلر یک زیر ژانر در گونه‌های ترسناک و جنایی به حساب می آید

یادگیری نحوه دسته بندی فیلم ها براساس ژانر باعث میشود که از سینما شناخت بهتری داشته باشید و یک منتقد صاحب سبک در نقد فیلم ها محسوب میشوید. تریلر که دارای پیشینه ای طولانی است؛ یک گونه ی فراگیر در ادبیات و سینما به شمار می رود. در این مطلب از سرپوش با ژانر تریلر آشنا خواهید شد.

ژانر تریلر

ژانر هیجان انگیز یا تریلر به عنوان یک ژانر گسترده در سینما و تلویزیون محسوب میشود که تعداد زیادی زیر شاخه دارد و اغلب با دیگر ژانرها ترکیب می شود. فیلم های تریلر بر روی احساس هیجان زدگی تماشاگرانشان به شکل ویژه ای حساب باز کرده اند. ژانر فیلم با قرار گرفتن در زیررده ژانرهای رازآلود و جنایی، شباهت نزدیکی با ژانر ترسناک دارد و فیلم های آلفرد هیچکاک، یکی از نمونه های موفق آن می باشد.

فیلم های سینمایی و سریال های تلویزیونی موجود در ژانر تریلر، باعث ایجاد سوالاتی برای تماشاگر میشود؛ مثلا آينده داستان به کدام سو حرکت می کند؟ چه سرنوشتی در انتظار شخصیت های داستان است؟ آیا پایان داستان با خیر و خوشی است؟

به فیلمی که باعث انتقال احساساتی نظیر تعلیق، هیجان، تعجب، انتظار، اضطراب و استرس به تماشاگر شود؛ یک فیلم تریلر موفق می گویند. درواقع یک شخصیت اصلی در بیشتر فیلم های تریلر وجود دارد که شدیدا منزویست. با این حال، درصورت عدم همکاری این شخصیت های اصلی با نیروهای سازمان یافته، احتمالا دربرابر تهدیدها به تنهایی مبارزه می کنند.

ژانر تریلر موضوع خود را از میان چالش ها و تنش های اجتماعی بیرون میکشد

پیشینه ژانر تریلر

ژانر تریلر، قدمتی به اندازه ی ژانر هاردبویلد دارد. هاردبویلد به معنای سخت یا زیرک به نوعی داستان کارآگاهی اطلاق می شد که در ایالات متحده آمریکا رواج پیدا کرده بود. کارآگاه خصوصی اینگونه پلیسی در سال ۱۸۸۰ برای نخستین بار به وسیله نویسندهای با نام جان کوریل در نقش نیک کارتر ظاهر شد ولی قهرمان بازی ریس ویلیامز در سری آثار جان دیلی باعث جان گرفتن و ثبات این سبک شد. کارآگاه ریس ویلیامز، اخلاق خشک و خشنی داشت که بعنوان نماد ژانر هاردبویلد پذیرفته شد و فیلیپ مارلو و مایک هامر به تبعیت از او، چنین پلیسی را توسط خالقان خود در سراسر دنیا معرفی کردند.

در آثار ادبی، تکنیک اجرایی ژانر تریلر بر مبنای کنش های سینمایی تعبیه شده بود. قهرمان داستان، فقط زمانی که با دشمنش رو به رو شده باشد از همه توان عقل خود بهره می برد. این مبارزان خشن که هیچ هراسی از برخورد مستقیم با تبهکاران نداشتند، ضرب و جرح برایشان عادی بود و از هیچ خشونتی ابا نداشتند. معمولاً زنان زیبا در این داستان ها نقشی اساسی را بازی می کردند ولی عشقی در میان نبود و در دل قهرمان، هیچ جایی نداشتند. یکی از ارکان اصلی تشکیل دهنده ی داستان، جنایت های سازمان یافته و گانگسترها می باشد. کارآگاهان خصوصی، نقش اول رمان های هاردبویلد را به عهده می گرفتند که هیچ قانون یا خط قرمزی را برای رسیدن به اهداف خود رعایت نمی کردند. بنابراین این سبک از داستان در زیرمجموعه رمان های پلیسی قرار دارد.

موضوع و ساختار ژانر هاردبویلد بر داستان های جنایی و پلیسی، تأثیر عمیقی داشت و پس از مدتی، نویسندگانی مانند جیمز الروی ظهور کردند و به این ترتیب، ژانر تریلر به شکل امروزی بوجود آمد. البته نظرات دیگری درخصوص تاثیرگذاری هر یک از این دو ژانر بر دیگری ارائه شده است. پنک در کتابی با عنوان مقدمه ای بر داستان پلیسی، در سال ۱۹۱۵ از جان بوچان به عنوان بنیانگذار سبک تریلر یاد کرد و معتقد است که اینگونه پلیسی، سبک هاردبویلد را آفرید.

ژانر تریلر با هاردبویلد، از نظر تنوع ترکیب های مختلف، تفاوت داشت. هاردبویلد، صرفا متعلق به داستان های پلیسی و کارآگاهی بود در حالی که تریلر، دارای انواع مختلفی نظیر تریلر پلیسی، جنایی، جاسوسی، تاریخی، حقوقی، سایبر و ... می باشد. البته دو نظر مختلف در مورد این ترکیب بندی وجود دارد. عقیده ی برخی اینست که ژانر تریلر، صرفا ناشی از داستان های پلیسی و جنایی است ولی اکثر افراد می گویند که دیگر بین داستان های پلیسی و تریلر با رمان های ریموند چندلر و دشیل همت، هیچ فاصله ای وجود ندارد و هم اکنون رمان های جذاب پزشکی در زمره ژانر تریلر قرار دارد.

درخشان‌ترین نمونه‌های فیلم‌ها تریلر ساخته‌های آلفرد هیچکاک بوده‌است

هدف فیلم تریلر

فیلم تریلر با این هدف بوجود آمد که تماشاچی را در طول فیلم،« در لبه صندلی» نگه دارد و هیجان زده کند. از المان های رایج این ژانر می توان به عدم نمایش اطلاعات مهم داستانی اشاره کرد. ابزار خلق یک داستان هیجان انگیز ، شامل گمراه کردن ، پیچش های داستانی و ناتمام گذاشتن داستان در نقاط حساس می باشد.

همیشه تبهکاران در این داستان ها در مقابل قهرمانان قرار می گیرند و نبردی بین خیر و شر، جریان دارد. بخشی از جذابیت این ژانر، بسته به نوع نقل داستان از زبان راوی به غیر از زیبایی خود داستان، تعيين میشود. نویسنده باید در ذهن خواننده به گونه ای شرایط بحرانی، حوادث مکرر و تعلیق های فراوان را به وجود آورد که توان از دست نهادن کتاب از او سلب شود.