معماری بروتالیستی یا بروتالیسم در اواسط قرن بیستم ظهور کرد و در دههی ۷۰ میلادی به اوج محبوبیت رسید. ویژگی این بناها طراحی ساده و استفاده از شکلهای سیمانی است. اما بسیاری از این بناها که زمانی محل اقامت مسئولان و جزو ساختمان های دولتی و عمومی بودند، یا تخریب شده اند یا بناست که تخریب شوند.
در این میان عده ای مخالف و عده ای موافق تخریبها هستند. در ادامه تاریخچه ای چند خطی بعضی از مهمترین بناهای دنیا که به این سبک ساخته شده اند را با هم مرور می کنیم.
شورای شهر وستمینیستر تخریب این پارکینگ سبک بروتالیست را با آن بلوکهای از پیش آمادهی شبیه الماس تراش خورده اش، تایید کرده است. این بنا در سال ۱۹۷۱ توسط مایکل بلامپید و دبنهامز ساخته شد. قرار است به جای این بنا یک هتل ۱۰۰ میلیون پوندی در ۱۰ طبقه ساخته شود.
این ساختمان که زمانی بلندترین ساختمان مسکونی در سنگاپور بود به زودی تخریب خواهد شد. علی رغم درخواستهای فراوان معمار این بنا، تن چنگ سیونگ، که خواستار حفظ آن شده بود، مالکان جدید میگویند هیچ علاقهای به حفظ این برج زشت ندارند.
این بنا در دههی ۷۰ میلادی و توسط طراح ایتالیایی رافائل کانتیجیانی ساخته شد. طرح آن یک زیگورات وارونه است که زمانی نماد مدرنیته در پایتخت تونس بود. قرار است یک هتل مجلل در این مکان ساخته شود.
علی رغم تلاشهای فعالان حوزهی میراث فرهنگی، این ساختمان قرار است به زودی تخریب شود. تنها امید این فعالان تغییر مدیران شهری در انتخابات پیش رو است که قول داده اند در صورت رای آوردن این بنا را حفظ کنند.
این ساختمان در دههی ۶۰ میلادی به منظور برگزاری جشنوارهی بین المللی فیلم ساخته شد. از زمان سقوط کمونیسم، ساختمان بارها مورد بازسازیهای غیرقانونی قرار گرفته است. علی رغم تلاشهای خانوادهی معماران بنا، مالکان جدید گفته اند تغییرات چشمگیری در طرح اصلی این بنا ایجاد خواهند کرد.
کمپین #نجات بروتالیسم، که توسط موزهی معماری آلمان راه اندازی شده است، نگران آیندهی آزمایشگاه حیوانات در دانشگاه آزاد برلین است. تخریب این ساختمان که به «پناهگاه موش ها» معروف است، از سال ۲۰۱۰ در دستور کار بوده است.
فعالان در تلاش هستند این ساختمان را که متعلق به دانشگاه دورهام است حفظ کنند. اما دانشگاه میخواهد در قالب یک مسابقهی بین المللی از مشارکت کنندگان بخواهد یک ساختمان جدید را طراحی کنند که به جای ساختمان فعلی ساخته شود.
این ساختمان که توسط برندهی جایزهی معماری Pritzker، کنزو تانگه، طراحی شده، شامل یک پنت هاوس دو طبقه است که دفتر کار در طبقهی پایین قرار دارد. افرادی که خواستار حفظ این ساختمان هستند میگویند، این معماری بازتاب معماری سنتی عربی است که توانسته خود را در یک فضای متراکم جا میدهد. قرار است یک ساختمان جدید تا سال آینده به جای آن ساخته شود.
این مرکز خرید در سال ۱۹۶۴ ساخته و در سال ۲۰۰۱ به عنوان زشتترین بنای انگلستان انتخاب شد. دولت درخواست فعالان برای حفظ این اثر را رد کرد و این ساختمان در سال ۲۰۰۴ تخریب شد.
یکی دیگر از بناهای بروتالیستی دههی ۶۰ میلادی که در انگلستان تخریب شد، این پارکینگ خودرو بود. این بنا در سال ۲۰۱۰ فرو ریخته شد و یک مرکز خرید زشت دیگر، جای آن را گرفت.
معمار این بنا در سال ۲۰۱۲ و مدت کوتاهی بعد از اعلامیهی تخریب آن درگذشت. جان ام ژوهانسون گفته بود: «این بنا یکی از بهترین ساختمانهای من است، و دیدن تخریبش کار سختی است.»
قدیمیترین کتابخانه مرکزی بیرمنگام که توسط جان مادین طراحی شده است در سال ۲۰۱۵ تخریب شد. یکی از طرفداران حفظ این ساختمان، مری کیتینگ، بود که با راه اندازی یک کمپین خواستار حفظ بناهایی از این دست در انگلستان شد. وی گفت: «بیرمنگام باید ارزش این ساختمانها را که جزو بهترینهای نیمهی دوم قرن بیستم هستند، بداند.»
این ساختمان که در سال ۱۹۷۵ ساخته شده بود، علی رغم تلاش ۴ ساله برای حفظ آن، تخریب شد.
این کنیسه که در سال ۱۹۷۰ توسط آولین هاوزمن و استنلی روزنبرگ در منهتن ساخته شد، با افزایش بیش از ظرفیت عبادت کنندگانش، از کنیسه خارج شد. برای یهودیان مکان دیگری ساختند؛ و این ساختمان قدیمی نیز در سال ۲۰۱۶ تخریب و یک بنای جدید جای آن را گرفت.
تخریب تدریجی دو آپارتمان بروتالیستی که در دههی ۷۰ میلادی در محلهی پاپلار و به منظور اقامت شورای عالی شهر لندن ساخته شده بودند، در سال ۲۰۱۷ آغاز شد. سال گذشته بخشی از این ساختمان برای شرکت در مسابقهی دو سالانهی معماری ونیز به این کشور انتقال یافت.
- 16
- 2