بانی فیلم،این فیلم که از اواخر آبان ماه و با شروع توزیع جوایز پایانی سال ۲۰۱۷ سینمای جهان به آرامی اوج گرفت، بامداد دوشنبه ۱۸ دی ماه ۴ جایزه گلوب ۲۰۱۸ را هم مال خود کرد. این فیلم که پیرامون تلاش های یک مادر مسن و رنج کشیده برای حل معضل قتل دختر جوانش و همچنین متمرکز کردن حواس پلیس سهل انگار منطقه بر روی این پرونده است، بهترین فیلم دراماتیک سال شناخته شد، جایزه بهترین هنرپیشه زن نقش اول را نصیب فرانسیس مک دورماند کهنه کار کرد که رل مادر مورد بحث را ایفا کرده است و گلدن گلوب های دیگری را هم به سم راک ول و مارتین مک دوناف ارزانی داشت. اولی گلوب هنرپیشه برتر مرد نقش دوم سال را بدست آورد و مک دوناف هم به سبب نگارش سناریوی این فیلم تحسین و صاحب جایزه گلوب شد و مک دوناف البته کارگردان این فیلم نیز بوده است.
کپی اسکار
اهمیت جوایز گلدن گلوب که توسط اتحادیه رونامه نگاران خارجی مستقر در آمریکا (یا در برداشتن حدود ۹۰ عضو شاخص) مدیریت و اهدا می شود، در این است که بیش از هر جایزه و عنوان و مکانیسم دیگری نشانگر جوایز اسکاری است که هر ساله حدود دو ماه بعد از تقسیم گلوب ها به هنرمندان شاخص سال اهدا می شود و بسیاری از اسکارها عملاً تکرار نتایجی است که پیشتر در مراسم گلوب مشاهده شده و تعداد موارد مشابه در این دو جایزه معتبر از ۷۰ درصد هم فراتر می رود. دیروز «لیدی برد» ساخته گره تا گرویگ که فقط ۳۵ سال سن دارد و در اصل یک بازیگر است و برای اولین بار پشت دوربین ایستاده است، دو جایزه گلدن گلوب را بدست آورد که یکی به عنوان بهترین فیلم غیر دراماتیک سال بود و دیگری برای سوارسی رونان به عنوان برترین هنرپیشه زن غیردراماتیک و «شکل آب» کار ابتکاری اخیر گی یرمو دل توروی مکزیکی هم دو گلوب ۲۰۱۸ را کسب کرد و یکی از آنها برای خود دل تورو به عنوان کارگردان برتر سال بود.
اولدمن و فرانکو بهترین بازیگران سال شناخته شدند
همانطور که پیش بینی می شد گری اولدمن کهنه کار و بریتانیایی به سبب ارائه بهترین بازی عمرش و فرو رفتن در قالب وینستون چرچیل نخست وزیر معروف زمان جنگ جهانی دوم بریتانیا در فیلم «تاریک ترین ساعت» بهترین بازیگر مرد دراماتیک سال شناخته شد و همین عنوان در جمع فیلم های غیردراماتیک (کمدی یا موزیکال) به جیمز فرانکو، بازیگر، کارگردان، سناریست و تهیه کننده جوان آمریکایی رسید که «هنرمند فاجعه وار» (یا «هنرمند فاجعه ای») را ساخته و این فیلمی زندگینامه ای درباره تامی ویسه ئو است که چهره ای هالیوودی و از پایه گذاران فیلم موفق و خبرساز و روانی «اتاق» (۲۰۱۵) به شمار می آید. ویسه ئو پس از دعوت شدن فرانکو به روی «سن» از فرط شادی به او پیوست اما فرانکو به جای تعریف از او از برادرش دیو فرانکو تقدیر و تشکر کرد که در این فیلم بازی هم کرده است.
نکوهش وین اشتاین در شب سیاه پوشیدن هنرمندان
گلوب که برخلاف اسکار، جوایز تلویزیونی هم دارد و امسال بیشترین تقدیر را در این زمینه از مینی سریالی به نام «دروغ های بزرگ کوچک» و مجموعه «قصه مستخدم زن» کرد (و به نیکول کیدمن استرالیایی به خاطر حضور در «دروغ های بزرگ کوچک» جایزه بهترین بازیگر زن سال در شاخه مینی سریال ها و فیلم های سینمایی ویژه تلویزیون را داد) با حواشی متعدد و متنوعی نیز در روز گذشته همراه بود که عمده ترین آنها شوخی های تلخی بود که در جریان مراسم در مورد هاروی وین اشتاین تهیه کننده معروف و بدنام شده هالیوود صورت پذیرفت. وی که به سبب تعرض به زنان متعدد در جریان ارتباط های شغلی کمپانی اش (وین اشتاین) با هنرمندان مختلف متهم و از تمام مناصب خود برکنار و از آکادمی اسکار طرد شده (و همسو با وی شمار دیگری از هنرمندان خلافکار مانند کوین اسپیسی و جیمز توباک هم از صحنه های هنری رانده شده اند) بیش از هر کسی در اظهارات ست مه یرز مجری مراسم دیروز خوار و کوبیده شد و بخصوص زمانی که وی در ابتدای مراسم گفت: خبری از «فیل» (اشاره به وین اشتاین) در سالن نیست و سپس افزود: این مرد را دیگر نخواهید دید، البته تا ۲۰ سال بعد که خبر مرگش بیاید و در فیلمی که در مراسم گلوب و اسکار هر ساله به یاد درگذشتگان پخش می شود او به اولین کسی تبدیل خواهد شد که پس از پخش تصویر و نامش به جای تحسین شدن، با هو و دشنام و اعتراض به سمت جهنم بدرقه خواهد شد.
همه تضادهای هالیوود
با وجود سیاه پوشیدن بسیاری از زنان حاضر در مراسم در اعتراض به «وین اشتاین»های متعدد افشا شده و نشده در یک هالیوود لجام گسیخته و پنهان کار، اکثر قریب به اتفاق مردان برنده گلوب های امسال وقتی به روی صحنه آمدند تا جوایزشان را بگیرند، در نطق های پیروزی شان هیچ اشاره ای به تعرض های مکرر و «سالها پنهان مانده» به زنان در هالیوود نکردند و از کنار این مسئله به سادگی گذشتند. در نقطه مقابل اوپرا وینفری که جایزه خدمات تمام عمر را از بنیاد گلوب دریافت کرد در نطق ۸ دقیقه ای خود از تمامی زنانی که شهامت افشای ظلم های صورت گرفته در حق خود را داشته اند تقدیر کرد و از سایر قربانیان تعرض ها خواست که به بنیاد موسوم «من هم قربانی شده ام» بپیوندند. البته این هم از تضادهای حاکم بر هالیوود و نهادها و سازمان های متعدد ناظر و حکم بر آن است که جایزه «خدمات عمر» گلدن گلوب به اسم سیسیل بی دومیل نامگذاری شده که سالها از مرگش می گذرد و از تهیه کنندگان دیرپا و معروف هالیوود بوده و مشهور به این است که از پایه گذاران اصلی حاکمیت مردان بر جامعه فیلمسازی آمریکا و به تبع آن تضییع حقوق زنان به شکل های مختلف بوده است.
اولین ها
برای ایران که در سالهای اخیر فقط در شاخه برترین فیلم «خارجی» (غیرانگلیسی زبان) سال پیروزیهایی در اسکار و گلدن گلوب متصور و موجود بوده است، هیچ سهمی در گلوب های ۲۰۱۸ در نظر گرفته نشد زیرا نماینده ایران در شاخه اسکار برترین فیلم خارجی که همانا «نفس» ساخته نرگس آبیار باشد، از یک ماه پیش توسط آکادمی اسکار حذف شد و وارد محاسبات نهایی نشده و اتحادیه نشریات خارجی مقیم هالیوود نیز نه این فیلم و نه هیچ فیلم دیگری از ایران را سزاوار جوایز گلدن گلوب ندانست هر چند عزیز انصاری به خاطر بازی در سریال کمدی «ارباب هیچکس» به اولین هنرمند آسیایی تبدیل شد که گلدن گلوب بهترین هنرپیشه مرد در یک مجموعه تلویزیونی کمدی را تصاحب کرده است. در همین رده استرلینگ کی براون نیز اولین هنرپیشه سیاهپوست آمریکایی شد که جایزه گلوب بهترین هنرپیشه مرد را در یک سریال تلویزیونی بدست آورده است و مجموعه ای که این افتخار را به وی بخشید، «این ما هستیم» نام دارد. در نهایت وقتی مراسم گلوب ۲۰۱۸ پایان گرفت، طنینی سمبلیک و شاید غیرواقعی اما کاملاً ملموس را می شد در سالن محل برگزاری این آیین حس کرد، آیینی که خیلی ها به «سه بیلبورد بیرون ابینگ میسوری» درود فرستادند و به همان میزان و شکل و روال هاروی وین اشتاین و آدمهایی مثل او و متخلفان اخلاقی افشا شده و یا کسانی را که در آینده افشا خواهند شد، محکوم کرده و فریاد مرده باد برای آنها سر دادند.
اسامی برندگان گلدن گلوب ۲۰۱۸
سینما
*بهترین فیلم دراماتیک: «سه بیلبورد، بیرون ابینگ میسوری»
*برترین فیلم غیردراماتیک: «لیدی برد»
*بهترین کارگردانی: گی یرمو دل تورو برای فیلم «شکل آب»
*برترین هنرپیشه زن دراماتیک: فرانسیس مک دورماند برای «سه بیلبورد، بیرون ابینگ میسوری»
*برترین بازیگر مرد دراماتیک: گری اولدمن برای «تاریک ترین ساعت»
*بهترین بازیگر زن غیردراماتیک: سوارسی رونان برای «لیدی برد»
*برترین هنرپیشه مرد غیردراماتیک: جیمز فرانکو برای «هنرمند فاجعه وار»
*بهترین بازیگر نقش دوم زن: آلیسون یانی برای «من. تونیا»
*برترین هنرپیشه نقش دوم مرد: سم راک ول برای «سه بیلبورد بیرون ابینگ میسوری»
*بهترین سناریو: مارتین مک دوناف برای «سه بیلبورد، بیرون ابینگ میسوری»
*برترین فیلم کارتونی: «کوکو»
*بهترین فیلم «خارجی» (غیرانگلیسی زبان): «در حال محو شدن»
*برترین موسیقی متن: الکساندر دسپلات برای «شکل آب»
*بهترین ترانه: «این من هستم» از فیلم «بزرگترین شومن»
تلویزیون
*بهترین سریال دراماتیک: «قصه مستخدم زن»
*بهترین بازیگر زن در یک سریال دراماتیک: الیزابت ماس برای مجموعه «قصه مستخدم زن»
*برترین هنرپیشه مرد در یک سریال دراماتیک: استرلینگ کی براون «برای این ما هستیم»
*بهترین سریال غیردراماتیک سال: «خانم مایسل فوق العاده» محصول آمازون
*بهترین بازیگر زن در یک سریال غیردراماتیک: راشل بروس ناهان برای مجموعه خانم مایسل فوق العاده
*برترین هنرپیشه مرد در یک سریال غیردراماتیک: عزیز انصاری برای مجموعه «ارباب هیچکس»
*بهترین مینی سریال و یا فیلم سینمایی ساخته شده برای تلویزیون: «دروغ های بزرگ کوچک» محصول HBO
*برترین هنرپیشه زن در یک مینی سریال یا فیلم سینمایی ساخته شده برای تلویزیون: نیکول کیدمن برای «دروغ های بزرگ کوچک»
*بهترین هنرپیشه مرد در یک مینی سریال یا فیلم سینمایی ساخته شده برای تلویزیون: اوان مک گرگور برای «فارگو»
*برترین هنرپیشه زن نقش دوم در یک مینی سریال یا فیلم سینمایی ساخته شده برای تلویزیون: لورا درن برای «دروغ های بزرگ کوچک»
*برترین هنرپیشه مرد در نقش دوم در یک مینی سریال یا فیلم سینمایی ساخته شده برای تلویزیون: الکساندر اسکارز گارد برای «دروغ های بزرگ کوچک»
- 18
- 4
