اقدام تروریستی داعش در تهران هرچند بیشتر نمادین بود تا این‌که بتواند آسیبی جدی به کشور وارد کند اما تبعاتی را در پی داشت که نشان از ضعف کار فرهنگی در این زمینه در کشورمان است. این حمله احساس نزدیک‌بودن داعش را به ما داد و باعث شد حس امنیت و آرامشی که در سایه تلاش شبانه‌روزی نیروهای امنیتی، اطلاعاتی و نظامی کشور داشته‌ایم و داریم را بهتر درک کنیم.
از طرفی پاسخی بود به کسانی که عملکرد کشور در مبارزه با داعش را در کشورهای صاحب حرم درک نمی‌کردند و نسبت به این موضوع انتقاد داشتند. اما بزرگ‌ترین اتفاقی که در پی این حادثه روی داد وحدت بیش از پیش مردم ایران از همه اقشار و احزاب بود که جلوه بیرونی آن را در مراسم تشییع شهیدان این اقدام تروریستی به‌عینه شاهد بودیم.
اما مسئله اصلی این است که اگر نهادهای فرهنگی کشور قبل از همه این اتفاقات با کار فرهنگی و استفاده از ابزارهای هنری و انتقال مفاهیم مورد نظر ازطریق رسانه‌های مختلف در دسترس لزوم برقراری امنیت و مواردی چون شهدای مدافع حرم و مبارزه جدی با داعش را برای مردم تشریح کرده بودند شاید هوشیاری به‌وجودآمده در مردم از این اقدامات وحشیانه حاصل از توحش جهان مدرن جلوگیری می‌کرد.
متاسفانه مسئولان ما حتی آنها که مسئولیت فرهنگی دارند کمتر به مقوله فرهنگ و هنر به‌عنوان ابزاری قدرتمند برای روشن شدن افکار عمومی و اذهان اجتماع اعتقاد دارند درحالی‌که نمایش یک فیلم خوب نظیر «ماجرای نیمروز» عملکردی قوی‌تر از چندین لشکر در همدلی و همراهی مردم با یکدیگر و نیروهای امنیتی جامعه دارد. واقعه تروریستی تهران یادآور جنایات گروهک‌های منافق در ابتدای انقلاب است که به زیبایی در این فیلم تشریح شده و به‌دلیل استفاده درست از زبان هنر و اجتناب از شعار، بیننده خود را به تفکر و نتیجه‌گیری درباره این موارد تاریخی رهنمون می‌سازد.
آقایان مسئول! امروز بیشتر از هر روز دیگری نیازمند کار فرهنگی برای نمایش حقانیت و مظلومیت مردم نجیب ایران به جهان هستیم. اهالی سینما، داستان، شعر، تئاتر، کاریکاتور، نقاشی و بسیاری از هنرهای دیگر می‌توانند آثاری بیافرینند که به مدد رسانه‌های نوظهور به‌سرعت در جهان منتشر شوند و علاوه بر نمایش چهره واقعی هیولاهایی نظیر داعش، چهره حقیقی ایران و ایرانی را به نمایش بگذارند.
لطفا بی‌تفاوت نباشید وقتی که می‌دانید همه هنرمندان در این راه با شمایند.
- 16
- 6
