سوپراستارهای بدلی از خسرو شکیبایی یاد بگیرند

به گزارش ایسنا، در این برنامه جیرانی با اشاره به نزدیکی سالگرد خسرو شکیبایی (۲۸تیر) از پوراحمد که در دو فیلم خواهران غریب و اتوبوس شب با او همکاری داشته، خواست درباره او صحبت کند.

پوراحمد هم در ادامه گفت: از اتوبوس شب می‌گویم. شنیده بودم اذیت می‌کند. نمی‌خواستم با شکیبایی کار کنم، چون کار سختی بود و خیلی سعی کردم از بازیگر دیگری استفاده کنم، اما پیدا نکردم. به او زنگ زدم و گفتم می‌خواهم ببینمت. آمد خانه ما.

گفتم: خسرو، کارگردان فیلم قبلی‌ات می‌گوید دیر می‌آیی و وسط کار می‌روی، اما ما با هم یک فیلم (خواهران غریب) کار کردیم و تو خیلی منضبط بودی. گفت: آن کارگردان خودش بلد نیست چه کاری انجام ‌دهد. من را پنج صبح می‌برد سر صحنه و گریم می‌کرد و ساعت‌ها می‌نشست و پلان نمی‌گرفت. من برای چه باید سر وقت می‌رفتم؟ گفتم: حق داری.

سناریو را به او دادم. رفت و ۱۱ شب زنگ زد و گفت: خیلی سناریوی خوبی است و من در این فیلم بازی می‌کنم. گفتم: در همه‌ صحنه‌های فیلم باید حضور داشته باشی. اگر ۶۰ جلسه هم باشد همه را باید باشی. گفت: می‌دانم. ۶۰ جلسه روز و شب کار کردیم. پنج صبح و پنج عصر. آقای خراسانی، راننده‌ای که دنبال خسرو می‌رفت، می‌گفت: من هرگز زنگ خانه خسرو شکیبایی را نزدم.

هر وقت می‌رسیدم جلوی خانه‌اش، او قدم می‌زد و سیگار می‌کشید. مرحوم شکیبایی تا این اندازه احساس مسئولیت داشت. سوپراستارهای بدلی باید از او یاد بگیرند که بازیگری یعنی چه. این میزان از احساس مسئولیت را من در خسرو شکیبایی و داوود رشیدی دیدم. با آقایان عزت‌الله انتظامی و علی نصیریان کار نکرده‌ام، اما شنیده‌ام آنها هم خوبند. اینها بازیگران قدیمی و استخوان‌دارند.