شکست عجیب وای آمپول در گیشه سینما

به گزارش میزان، فیلم سینمایی "وای آمپول" به کارگردانی "علیرضا محمودزاده" اکران سراسری خود در سینماهای کشور را از چهارشنبه هفته گذشته آغاز کرده و در سه روز افتتاحیه با شکستی سنگین در گیشه مواجه شده است.

این فیلم با وجود حضور پرتعداد بازیگران چهره و مضمون کمدی خود تاکنو تنها موفق به فروشی معادل ۱۲۴ هزار تومان شده است که اگر میانگین بلیت را ۱۵ هزار تومان در نظر بگریم این اثر حدوداً ۱۰ نفر مخاطب را طی سه روز به سینما‌ها کشانده است.

شهرام قائدی، علی صادقی، رضا شفیعی جم، حدیث فولادوند، سارا روستاپور، مسعود غزنچای، محسن روشن، سعید کاظم زاده، پارسیا شکوری، ژیار محمدزاده، سارینا صانع پرور، ملیسا ابراهیمی از جمله بازیگرانی هستند که در این فیلم سینمایی به ایفای نقش پرداخته اند.

نوع این اثر سینمایی و همچنین ترکیب بازیگران اثر به شکلی بسیار تکراری تداعی کننده نسل فیلم‌های سوپرمارکتی کمدی است که معمولاً بدون هیچگونه کیفیتی تنها به تولید در کمترین زمان ممکن فکر می‌کردند. این فیلم نیز با همین فرمول و با همان ترکیب تکراری بازیگران راهی سینماها شده است.

مخاطب امروز سینما اما با توجه به اینکه اکثریت آثار سینما را کمدی‌ها تشکیل داده‌اند کمی دستش برای انتخاب اثر کمدی باز است و تعداد مخاطب و فروش این فیلم به خوبی نشان داده که مخاطبان سینما دیگر هیچ علاقه‌ای به این نوع از کمدی سطحی ندارد.

خلاصه داستان این فیلم آمده است: خانواده آمپول‌چی که تولیدکننده آمپول هستند با وحشت فرزندان‌شان از آمپول مواجه می‌شوند ولی در نهایت ورزش فوتبال و انتخاب برای رده‌های قهرمانی به کمک فرزندان‌شان می‌آید.

شاید اگر این اثر سینمایی در ژانر کودک ساخته می‌شد و در همان ژانر نیز به جذب مخاطب می پرداخت به موفقیت‌های بهتر و بیشتری می‌رسید اما فیلم "وای آمپول" اثری کاملاً بلاتکلیف است که نمی داند به کودکان بپردازد و یا برای جذب مخاطب شوخی‌های بزرگسال انجام دهد.

مشکل نبود فیلمنامه و همچنین کارگردانی منسجم به خوبی در این فیلم سینمایی دیده می‌شود. اتفاقی که به سادگی می‌توان در نوع چیدمان قاب‌ها و همچنین سردرگمی لنز و فیلتر آن مشاهده کرد. کارگردانی اثر کاملاً معطوف به بازیگران است و جنس بداهه پردازی در فیلمنامه به شدت در جای جای اثر دیده می‌شود.

فروش پایین و به نوعی شکست سنگین اقتصادی فیلم "وای آمپول" نشان می‌دهد که دوران ساخت آثاری کمدی با این سطح کیفی به پایان رسیده است. آثاری که دوران اوج خود را در نیمه دوم دهه هشتاد می دانست اما حال رو به انقراض گذاشته است.